.....................................
"အဟွတ် အဟွတ် ဟင်းးး အဟွတ်အဟွတ်"
"ကြီးမေ အရမ်းမောနေလား။
ဆေးခန်းသွားမလား"
"ရတယ်။ အဟွတ် စောစောလေးတင်ကပဲ
အဟွတ်ဟွတ် ဟင်းးး ဒေါက်တာ
လာသွားတယ်မဟုတ်လား"
"ဒါပေမဲ့ ကြီးမေမှ မသက်သာတာ"
"ဟင့်အင်း ရတယ်"
ခေါင်းတခါခါနဲ့ လက်ဝါးကားပြနေသော
ကြီးမေသည် မောလွန်းလို့ ရင်ဘတ်က
လှိုင်းထနေသည်။ အရင်ကထက် ကြီးမေ အသားအရေတွေ ပိုတွန့်လာသည်။
အသက်အရွယ်ရလာ၍
ရေဓာတ်ခမ်းခြောက်လာတာဖြစ်မည်။
ကြီးမေ နှုတ်ခမ်းသားတွေ
ခြောက်ကပ်နေပြီ အက်ကြောင်းကွဲရာများ
ထင်းပေါ်နေသည်။ ခေါင်းက
ဆံပင်ဖြူများကို ကြီးမေ
အမဲဆေးမဆိုးနိုင်သေး၍ ခေါင်း
တစ်ခေါင်းလုံးနီးပါး ဖြူကုန်နေပြီ။
ကြီးမေ အသက်ကြီးလာမှ တူ၊
တူမအတွက်နဲ့ စိတ်ထောင်းကိုယ်ကြေ
ဖြစ်နေရရှာသည်။ အရင်ဦးဆုံး
ကိုယ့်ကြောင့် စိတ်ဆင်းရဲခဲ့ရသည်။
အခု ညီမလေးအတွက် စိုးရိမ်သောက
ရနေရပြန်သည်။ တစ်ပတ်ကျော်ကျော်အထိ
ညီမလေးအကြောင်း
သတင်းမကြားသိရသေး၍ ညီမလေးကို
ကြီးမေ ပိုပိုစိတ်ပူလာလေသည်။
ထိုသို့ စိတ်ပူလာသည်နှင့်အမျှ ကြီးမေ၏
နှလုံးခုန်နှုန်းဟာ အရင်ကထက်
ပိုမိုမြန်ဆန်လာသည်။
ဆေးခန်းသွားမလာဆိုတော့လည်း
'မသွားဘူး'တဲ့။ ကိုယ့်စိတ်တိုင်းသာဆို
ကြီးမေကို ဆေးရုံတင်လိုက်ချင်သည်။
ဒါပေမဲ့ ကြီးမေက ခေါင်းကြောမာမာနဲ့
'ဒီအိမ်မှာပဲ ခေါင်းချသွားချင်တယ်'ဆိုပြီး
ဝမ်းနည်းစရာစကားများကို ပြောနေသည်။
ကြီးမေသာ မရှိတော့ရင် ကိုယ့်ဘဝက
တကယ်ကို အားကိုးရာမဲ့တော့မှာ။
"အင့် ဟင်းး သားကြီး"
"ဟုတ် ကြီးမေ"
လက်မောင်းရင်းပေါ်က သရေးတွန့်
နေပြီဖြစ်တဲ့လက်ဖဝါးလေးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး
မျက်ရည်ပူစီးကျနေသော အနွေးဓာတ်ခံ
မျက်ဝန်းအိမ်တို့ကို ငေးကြည့်နေမိသည်။
"သားညီမလေးက အင့် သားကို
တကယ်ပဲ မုန်းသွားပြီးလားကွယ်။
ကြီးမေတူကြီးကို တိမ်တိုက်
ပစ်သွားပြီးလားဟင်"
YOU ARE READING
I Hate You
ФэнтезиWarning: 18+ ABO worldကို အခြေခံရေးသားထားပါသည်။ စိတ်ကူးယဉ် ficလေးမို့ အပြင်လောကနှင့် များစွာ ကွာခြားနိုင်ပါသည်။
