.........................................
ဒိုင္းးဒိုင္းး
"ႀကီးေမ!!!"
ေအာက္ထပ္သို႔ အကာအကြယ္မဲ့
ေရာက္ခ်လာခဲ့ၿပီးခါမွ ႐ုတ္တရက္
ေအာက္ထပ္ကေန ထြက္ေပၚလာေသာ
ေသနတ္သံ
က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္မ်ားေၾကာင့္
အေပၚထပ္သို႔ ျပန္ေျပးတက္လာခဲ့ရျပန္သည္။
အထပ္ သုံးထပ္ရွိသည့္အိမ္ႀကီးျဖစ္၍
ဒုတိယထပ္မွာတင္ ဗိုက္အား
ထိန္းကိုင္ထားရင္း
ခပ္ဝပ္ဝပ္ကေလး ရပ္ေနမိသည္။
ေစာေစာေလးတင္က ေသနတ္သံ
က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္မ်ားေၾကာင့္
ႏွလုံးရပ္မတက္ျဖစ္သြားခဲ့ရသည္။
အသား တဆတ္ဆတ္တုန္၍
ေျခေတာက္တို႔ပင္ ယိုင္နဲ႕နဲ႕ျဖစ္ခ်င္ေနသည္။
အသက္မွန္မွန္ရႉရဲေပမဲ့ လက္ရွိေနရာက
လုံၿခဳံရဲ႕လားဆိုတာ ေဘးဘီပတ္ပတ္လည္ကို
လွည့္ပတ္ၾကည့္ရေသးသည္။
ေတာ္ေသးသည္ ဒုတိယထပ္မွာေကာ
အေပၚဆုံးထပ္မွာပါ ကိုရွိန္ထက္
တပည့္မ်ား မရွိၾက။
ဒိုင္းဒိုင္းးး
ေအာက္ထပ္တြင္ ေသနတ္သံမ်ား
အဆက္မျပတ္ ထြက္ေပၚေန၏။
အျခားလူမ်ားႏွင့္ ကိုရွိန္ထက္တို႔အဖြဲ႕
ေသနတ္ပစ္ခတ္ေနၾကတာ ျဖစ္မည္။
သူတို႔ပစ္ခတ္ေနခ်ိန္ ထြက္ေျပးရန္
အခြင့္ေကာင္းတစ္ခုရေသာ္လည္း ကိုယ္က
အရင္လို လြတ္လြတ္လပ္လပ္မဟုတ္ေနေတာ့။
ဗိုက္အား တစ္ခုခုႏွင့္ ထိခိုက္သြားမည္ကို စိုးရိမ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပဲ
အေပၚဆုံးထပ္သို႔ ျပန္တက္ရမည္လိုလို၊
ေအာက္ထပ္သို႔ ျပန္ဆင္းရမည္လိုလိုႏွင့္
ေယာင္တိေယာင္ေတာင္ ျဖစ္လို႔ေနသည္။
"အကိုေလး ကြၽန္ေတာ္တို႔နဲ႕လိုက္ခဲ့"
"ဟမ္း!! ေန ေနပါဦး။
မလိုက္ဘူး ငါ့ကို လႊတ္!!"
အနက္ေရာင္ဝတ္စုံအျပည့္ဝတ္ဆင္ထားသည့္
bodyguard သုံးေယာက္သည္ တိမ္ယံကို
ဒုတိယထပ္ ေလွကားရင္းေပၚကေန
ေအာက္ထပ္ရွိ ေျမေအာက္အခန္းထဲသို႔
ဘာမေျပာညာမေျပာႏွင့္
ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ဆြဲေခၚသြားၾကသည္။
တိမ္ယံ ထိတ္လန့္ေၾကာက္႐ြံ႕စြာ
အသည္းအသန္ ႐ုန္းကန္ေသာ္လည္း သူ႕ကို
ဖမ္းခ်ဳပ္ထားေသာ
bodyguardသုံးေယာက္သည္
အလြန္သန္မာလြန္း၏။ ထို႔ေၾကာင့္
အေမွာင္ရိပ္က်ေနေသာ
ေျမေအာက္အခန္းထဲကို သူ
ယက္ကန္ယက္ကန္ႏွင့္ လိုက္ပါသြားခဲ့ရသည္။
YOU ARE READING
I Hate You
FantasyWarning: 18+ ABO worldကို အခြေခံရေးသားထားပါသည်။ စိတ်ကူးယဉ် ficလေးမို့ အပြင်လောကနှင့် များစွာ ကွာခြားနိုင်ပါသည်။
