Twisted Fate (Jhocey)

Chapter 19

SHEENA'S POV

Naiwan ako dito mag isa sa room ni ate jho, dahil pumasok sila sa school, ako nalang nag paiwan para mag bantay kay ate jho, dahil sabi ni ate Colet hindi daw makakauwi parents niya, ayos lang dahil kausap ko din naman si kei.

MESSAGE

> how's your day?

Ayos naman ikaw ba?

> kinda tired but I'm fine

Good to know kei, anyways kelan kaba mag papakilala?

> I don't know Sheena

Pero kasi kei

> pls Sheena I'm just scared, if you'll know who I am you'll distance yourself.

Hindi kei, I promise

> I'm sorry Sheena, need to go

Hindi napa ako nag reply sakaniya, medjo nag tatampo narin kasi ako, mag isang buwan niya na kasi itinatago yung pagkatao niya sakin.

Tatayo na sana ako para I check si ate jho ng may biglang tumawag sakin, kaya sinagot ko ito.

ON CALL

> how's jho?

Okay naman siya natutulog

>good, just let her sleep hmkay?

Oo na parang hindi ko naman alam gagawin ko.

>im just reminding you shee

Ano akala mo sakin bata!

> kinda

Kahit kelan bwct ka Gwen

>hahaha calm down bunny

Hoy! Anong bunny hindi naman malaki ngipin ko!

> but cute like bunny

Tumigil ka nga!

> stop shouting, you'll wake up jho

Ikaw kasi eh, anyways bakit ikaw lagi ng prepresent as her family

> long story shee, need to go ate Loi is here

Ay complete kayo?

> without you, jho, and stacey it's not complete

Grabe sabi ko nga sige na babush

"Ay bastos binaba lang yung call" irita kong bulong.

"Hmm shee" napalingon ako ng may bigalng tumawag sakin, pag lingon ko si ate jho pala.

Lumapit ako dito para alalayan siya makaupo.

"May need kaba ate jho? " tanong ko rito.

"Hmmm I need some water" pagkasabi nito ay nag lagay nako ng maligamgam na tubig sa baso.

Inabot ko ito sakaniya at inilalayan ko narin sa pag inom.

"Thank you shee" pag papasalamat nito.

"Wala yun ate Jho"

Ngumiti siya sa'kin pero alam kong hirap ito, pinaalahanan din ako ni ate Loi na huwag sabihin yung ngyari kay ate Stacey.

MALOI'S POV

Nasa canteen kami ngayon, naalala ko nun nung bago palang si jho, ansaya pa namin nun, si Stacey naman lagi binabara ni Jho. Kailangan kaya muling mangyayari yun, miss ko na yung mga panahon na baliwala lang samin yung mga ngyayari sa kapaligiran namin.

"Pst, Loi pagkain mo lalamig na" saad ni Colet at tinapik ang balikat ko.

Nilibot ko paningin ko sakanila, mga mata nila puro walang gana, lahat matatamlay.