Taming her Beauty (CEBU SERIES #1)

Kabanata 12

Expect errors

Kabanata 12

Warning: R18

"Where is he?" mataray niyang tanong.

Parang may bumara sa lalamunan ko nung marinig ang sinabi niya, bumilis din ang pagtibok ng aking puso sa mga sandaling ito.

"Ma'am, bawal nga raw po kayo dito!" sabi ng katulong.

"Gusto kong makausap si Scott! Call him pakisabi bumalik na 'ko." Sagot pa ng isa.

Nanatili akong nakatayo at walang imik sa harapan nila. Gusto kong umiyak pero mas nananaig yung galit ko kay Scott.

"Sige aalis na muna ako, pero babalik ako bukas." Si Anastasia.

Rinig na rinig pa ang pagtunog ng takong niya sa sahig nung naglakad siya palayo sa amin. Buong maghapon akong nakakulong sa kwarto at hindi ko sinasagot ang mga text o tawag niya sa akin.

"Sinungaling," nagngitngit ang ngipin ko.

Kakaumpisa pa lang ng relasyon namin, pero nagsinungaling na siya kaagad. Natulog ako ng may sama nang loob sa kanya, kinabukasan hindi pa rin siya nakakauwi pero hindi ko pa rin sinasagot ang mga tawag o text niya.

"Aalis na po ako," paalam ko kina Tito Jake at Tita Sera.

I spent the entire day working at the hospital, and I even worked overtime. I hadn't spoken to Scott since yesterday, so he was the first person I saw when I finished my shift.

"Langga," he called me.

"Mag isa akong uuwi," malamig kong sagot sa kanya.

Tinalikuran ko na siya para maglakad na palayo, pero sinundan niya ako palabas sa ospital.

"Langga, may problema ba tayo?" mahinahon niyang tanong.

Hinawakan niya ang kamay ko mula sa likod, kaya nakaramdam ako ng kaba. Paano kung may makakita sa amin na kakilala ng pamilya nila?

"Bitawan mo ako," pilit kong inalis ang kamay sa kanya, pero marahan niya akong sinama pabalik sa kanyang sasakyan.

Katahimikan ang bumalot sa sasakyan nung makapasok na kaming dalawa, hinawakan niya kaagad ang kamay ko at saka ito binigyan ng halik.

"May nagawa ba ako?" tanong niya.

"You're a liar," I spat coldly, and his eyes widened.

"W-what did you say?" hindi makapaniwalang tanong niya sa akin.

"Pumunta sa bahay ninyo ang fiancée mo kahapon," aniya ko na kinagulat niya.

Nakita ko ang pagkabigla sa kanyang mukha nung marinig niya ang sinabi ko.

"I'm sorry. I didn't mean to do that," he told me.

"Why didn't you tell me about that" I asked disappointedly.

"Because it's not important; it was in my past." He spat back.

My mouth gapped while looking at him. "So, you choose to lie rather than tell me."

"No! No!" He shook his head. "I just don't want to talk about it, because that's not important. She's not important."

Hinawakan niya ang kamay ko, "please langga pag usapan natin 'to."

"Pero nagsinungaling ka sa akin—" sagot ko sa kanya.

"I know that's why I'm here to explain myself," he said softly.

"Please?" nakahawak pa rin siya sa kamay ko, habang nakatitig sa aking mga mata.

"No," I said coldly. "Gusto ko ng umuwi."