"ဘယ်ကပြန်လာတာလဲ"
"အပြင်က "
ခပ်ပြတ်ပြတ်ပြောပြီး အိမ်ပေါ်တက်ဖို့လှေကားလက်ရန်းကိုကိုင်ထားစဥ်။
ဧည့်ခန်းထဲ laptopတစ်လုံးနဲ့အလုပ်ရှုပ်နေတဲ့ ၀မ်ရိပေါ်က ထလာပြီး ရှောင်းကျန့်အနားရောက်လာကာ။
"ငါပြောထားတဲ့ စကားမေ့နေတာလား ရှောင်းကျန့်"
၀မ်ရိပေါ်စကားအသံကြောင့် လှေကားတက်ဖို့ပြင်နေတဲ့ရှောင်းကျန့်က တစ်ချက်လှည့်ကြည့်လာပြီး မျက်ခုံးပင့်ကာ
"မင်း ပြောတဲ့စကားက ဘာလဲ"
"ဟိုအကောင်နဲ့ တွဲသွားတွဲလာမလုပ်နဲ့လို့ပြောထားတယ်လေ"
အံကြိတ်ကာ ခပ်တင်းတင်းဖိကြိတ်ပြောလာတဲ့
၀မ်ရိပေါ်ပုံစံက အရမ်းကြောက်ဖို့ကောင်းတယ်။
"နေစမ်းပါဦး မင်းငါအကြောင်း၀င်ပါစရာမလိုဘူး"
"ဘာလုပ်မလိုလဲ ငါက ငါကမင်းရဲ့...."
"ဘာလဲ ယောင်္ကျားလို့ပြောဦးမလို့လား ဟမ်!
မင်းအနိုင်လိုချင်တိုင်း ငါကိုအဲ့ယောင်္ကျားဆိုတဲ့ စကားလုံးနဲ့ ကိုင်မပေါက်နဲ့"
ရှောင်းကျန့်အသံက အရမ်းကျယ်သွားသည်။ တံခါးဘောင်အ၀ကနေလည်း အိမ်အကူမလေးတွေက သူတို့နှစ်ယောက်ကို ချောင်းကြည့်နေကြသည်။
၀မ်သခင်မကြီးတို့ အိမ်မှာမရှိတော့ သခင်လေးနှစ်ယောက်က ဖြစ်ချင်တိုင်းကိုဖြစ်နေကြတာ။
"ဘာဖြစ်လဲ ဘာဖြစ်လဲ ရှောင်းကျန့် မင်းကိုငါပိုင်တယ်
ငါပြောသလိုနေ "
"မနေနိုင်ဘူး ၀မ်ရိပေါ် လွှတ်စမ်း ငါလက်ကို ငါကိုလွှတ် "
"မလွှတ်ဘူး"
၀မ်ရိပေါ်က အသဲတွေယားလာတယ်။ သူစကားကိုနားမထောင်တဲ့အပြင် သူကိုပါတစ်ခွန်းမကျန်ပြန်ပြောတဲ့ ရှောင်းကျန့်ကို စိတ်ရှိလက်ရှိ ဖြစ်ညှစ်ပစ်ချင်ပါသည်။
"လွှတ် ငါအရမ်းပင်ပန်းနေပြီ"
"ဘာလဲ ! ဘာတွေပင်ပန်းနေတာလဲ ရှောင်းကျန့်ဟမ်
မင်းဟိုကောင်နဲ့ လျှောက်လည်နေရလို့ ပင်ပန်းနေတာလား"
![𝐀 𝐠 𝐚 𝐢 𝐧 [ 𝐎𝐧𝐠𝐨𝐢𝐧𝐠]](https://img.wattpad.com/cover/363956997-64-k507836.jpg)