၀မ်ရိပေါ် Companyက အပြန် အိမ်ကသူဖို့
ရေခဲမုန့်ဆင်း၀ယ်ခဲ့တယ်။
ရေခဲမုန့်ကြိုက်တက်တဲ့နေတာကြောင့် ထွက်လာမဲ့ကလေးလေးက ရေခဲပေါက်ကလေးများဖြစ်နေမလား။၀မ်ရိပေါ်တို့ အိမ်ထောင်ရေးအခြေအနေက အဆင်ပြေတယ်လို့လဲမဟုတ်ဘူး မပြေဘူးလို့လည်းပြောလို့မရဘူး။
အတက်နိုင်ဆုံးသူဘက်ကစိတ်ချမ်းသာအောင်ဖြည့်စည်းပေမဲ့။သူဘက်က အကန့်တွေသာ တိုက်နေသည်။
အရင်ကဦးနှောက်မရှိ လုပ်ရက်တွေကြောင့် ပြန်တွေးမိတိုင်းသူကိုယ်သူ ,တိုင်နဲ့ခေါင်းနဲ့သာပြေးပြေးဆောင့်တယ်။
ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် အခြေအနေကို ကိုယ်ဘက်ကနေ အတက်နိုင်ဆုံး လိုက်လျှောလိုက်တာအကောင်းဆုံးဖြစ်မည်။
၀မ်ရိပေါ် အိမ်ထဲ၀င်လာတော့ အိမ်တော်က တိတ်ဆိတ်နေသည်။ အရင်က ရှောင်းကျန့်အသံလေးက ခပ်စွာစွာလေးထွက်ထွက်လာသည်။
အခုနေ့မှ ဘာသံမှမကြားရ ဧည့်ခန်းကြည့်တော့ဘယ်သူမှမရှိ။
အရင်က ဧည့်ခန်းက တီဗီအရှေ့မှာသူအသံတွေပြည့်နှံ့နေတာ။၀မ်ရိပေါ်တွေးနေရင်းထူပူသွားတယ်။မဟုတ်မှ သူထွက်သွားတာလား?
"မား မား!"
၀မ်ရိပေါ်ရဲ့တုန်လှုပ်သံက အိမ်တော်ထဲပဲ့တင်နေတယ်
တစ်ခုခုကိုဆုံးရှုံးရသလိုမျိုး ဒီဖြစ်ရပ်မျိုး ရှောင်းကျန့်ကားတိုက်ခံရတယ်လို့ကြာတာ တစ်ကြိမ်..."သား သား၀မ် ဘာဖြစ်တာလဲ"
ထမင်းစားခန်းထဲကထွက်လာသည့်မားက သူကိုမြင်တော့ အရမ်းလန့်သွားပြီးတစ်ခုခုဖြစ်လာသည်ထင်ပြီး ထိန့်လန့်နေတော့သည်။
"ရှောင်းကျန့် ကောဘယ်မှာလဲ မား"
"အားကျန့်လေး အခုမနက်ပဲ ဆေးရုံမှာဆေးပြပြီး တန်း
ချုံချင်းကိုသူမိဘတွေကိုလွမ်းလို့တဲ့ သွားတယ်""ဘယ်သူလိုက်ပို့တာလဲ သူဘာသူသွားတာလား"
"သားရဲ့ပါး အတွင်းလူတစ်ယောက်လိုက်ပို့တာ"
"မားဘာလို့ သားကိုလှမ်းမပြောတာလဲ အခုလိုရှောင်းကျန့်သွားတာကို"