"ရှောင်းကျန့် မျက်နှာလည်း မကောင်းပါလား"
"အင်း"
ရှောင်းကျန့် စာရေးနေရင်း ဘေးကိုလာကာမေးတဲ့ကျိရန်ကြောင့်
သူလည်းခေါင်းညှိမ့်ပြတယ်။
မနေ့ကအတန်းမတက်ရတာကြောင့် သူမှာစာကိုအကုန်အမှီလိုက်ကူးရေးနေခြင်းဖြစ်တယ်။
ကျိရန်ကသူ စာအုပ်ခနငှားလို့ ကူးရေးရတာအဆင်ပြေသွားတယ်။
"ဒီအတိုင်း မိသားစု ကိစ္စပါကွာ"
လေးလေးပင်ပင်ပြောလာတဲ့စကားကြောင့် ကျိရန်လည်း
ဆက်မမေးဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ဒါအေမဲ့ သူကနည်းနည်းလျှာရှည်တယ်။
"ငါနဲမင်းက မနေ့ကမှ သူငယ်ချင်းဖြစ်ပေမဲ့ ငါရင်ထဲမှာတော့ ဟိုးငယ်ငယ်ကပေါင်းလာတဲ့သူငယ်ချင်းလိုပဲသဘောထားတာ
မင်းအဆင်မပြေတာရှိရင် ငါကို ရင်ဖွင့်လို့ရတယ် လေ
ရှောင်းကျန့်!"
"အင်းပါကွာ "
ရှောင်းကျန့် ပြောပြီး စာသာဆက်ရေးနေလိုက်တယ်။
ချုံးချင်းမှာ ရှိတဲ့ သူပါးနဲ့မားက ခုနကလေးတင်လှမ်းဖုန်းဆက်တယ်။
ပါးကအခုနှစ်မှာ ကျန်းမာရေးအရမ်းချူချာနေတာကြောင့်သူမှာအဝေးကသာစိတ်ပူမိသည်။
ကျောင်းကလည်းမပြီးသေး အခုနှစ်တက်ပြီးရင်ပြီးပြီမို့ အဲ့နည်းကြောင့်သာသူစိတ်အနည်းအငယ်ဖြေနေရသည်။
ကျောင်းပြီးရင်တော့ သူမွေးရပ်မြေကိုပြန်ပြီး ပါးနဲ့မားကိုပြန်လုပ်ကျွေးကျေးဇူးဆပ်ပါအုန်းမယ်။
နေမကောင်းချိန်တိုင်းမားကအမြဲပြုစုပေးတာကြောင့်
မားကိုသတိရမိသည်။
စိတ်ဓာတ်ကျနေတဲ့အချိန်ဆို ပါးကခွန်အားတက်စေမဲ့စကားတွေအမြဲအားဖြည့်ပေးသည်။
တကယ်ဆိုပါးနဲ့မားရင်ခွင်ထဲကနေအခြားမသွားချင်ပါ။
ပညာရေးအရသာ..
ရှောင်းကျန့်တွေးနေရင်းခေါင်းခါလိုက်တယ်။ အနည်းငယ်နောက်ကျိကျိဖြစ်နေတဲ့ ခေါင်းကိုခပ်ဖွဖွထုလိုက်တယ်။
ထိုအချိန် ကျောင်းသားတစ်ယောက်ကအပြေးအလွှားလာပြီး..
"ရိပေါ်လေ ၀မ်ရိပေါ် ပထမနှစ်ကကျောင်းသားတွေနဲ့ ရန်ဖြစ်နေတယ်"
![𝐀 𝐠 𝐚 𝐢 𝐧 [ 𝐎𝐧𝐠𝐨𝐢𝐧𝐠]](https://img.wattpad.com/cover/363956997-64-k507836.jpg)