Matthy zat achter zijn bureau op de afdeling, de telefoon in zijn hand terwijl hij aarzelend naar het nummer op het scherm staarde. Het was een taak die hij vaker had uitgevoerd, maar dit keer voelde het anders. De persoon die hij moest bellen was mevrouw Dekker, en het nieuws dat hij moest brengen was zowel een opluchting als een last. Robbie was ontwaakt, en nu moest Matthy haar dat vertellen.
Hij haalde diep adem en liet zijn blik kort door zijn kantoor dwalen. De ruimte was klein en functioneel, met weinig persoonlijke elementen. Precies zoals hij het wilde: simpel, zonder afleidingen. Maar nu, in deze stilte, voelde hij de zwaarte van wat hij moest doen.
jaimy had het hele weekend bij Robbie gewaakt, haar loyaliteit en liefde waren overduidelijk geweest. Ze had haar nachten doorgebracht in een klein ziekenhuisbed naast hem, haar hand vaak rustend op zijn arm of buik, alsof ze haar aanwezigheid over hem wilde laten waken. Het was pas vanochtend dat ze, uitgeput en emotioneel uitgeput, had besloten om naar huis te gaan om even bij te komen.
Matthy wist dat dit telefoontje haar leven opnieuw zou veranderen. Uiteindelijk drukte hij op de knop om te bellen en hield de telefoon tegen zijn oor, terwijl de lijn begon over te gaan. Het duurde maar een paar seconden voordat jaimy opnam.
"Hallo?" Haar stem klonk vermoeid, maar ook bezorgd, alsof ze elk moment slecht nieuws verwachtte.
"Hallo mevrouw Dekker, met Dr. het Lam," begon Matthy, zijn stem professioneel en kalm, zoals hij zich had voorgenomen. "Ik bel met goed nieuws. Uw verloofde, meneer Van de Graaf, is vanmorgen wakker geworden."
Er volgde een korte stilte aan de andere kant van de lijn, en Matthy kon zich voorstellen hoe mevrouw Dekker het nieuws aan het verwerken was. Toen hoorde hij een ademhaling die iets meer ontspannen klonk, gevolgd door haar stem, die nu een mengeling van opluchting en emotie uitstraalde.
"Hij is wakker?" vroeg ze, alsof ze niet helemaal kon geloven wat ze hoorde.
"Ja," bevestigde Matthy, terwijl hij zich stevig vasthield aan zijn rol als arts. "Hij is net ontwaakt en zijn vitale functies zijn stabiel. Het is nog te vroeg om te zeggen hoe zijn herstel verder zal verlopen, maar dit is een belangrijke stap in de goede richting."
Matthy hoorde de opluchting in haar stem, maar ook de tranen die opkwamen. "Ik kom meteen naar het ziekenhuis. Kan ik hem zien?"
"Uiteraard," antwoordde Matthy. "We willen hem rustig houden, dus ik vraag u om bij aankomst eerst even met de verpleegkundige te spreken. We moeten ervoor zorgen dat hij niet te veel prikkels krijgt, maar uw aanwezigheid zal hem ongetwijfeld goed doen."
"Dank u, dokter. Echt waar, dank u," zei mevrouw Dekker, en Matthy voelde hoe haar woorden doordrongen tot een plek in hem die hij liever onberoerd had gelaten.
"Natuurlijk, mevrouw Dekker," antwoordde hij, zijn stem onbewogen. "We zullen ervoor zorgen dat alles in goede banen wordt geleid. Ik zie u zo."
Toen de verbinding werd verbroken, bleef Matthy nog even met de telefoon in zijn hand zitten. Het was een gesprek dat hij op honderd manieren had kunnen voeren, maar uiteindelijk had hij zich gehouden aan de regels van zijn vak. Hij had het nieuws gebracht zonder enige emotie prijs te geven, zonder dat mevrouw Dekker ook maar een glimp had opgevangen van de man achter de dokter.
Hij legde de telefoon neer en leunde achterover in zijn stoel, zijn ogen gesloten terwijl hij zijn ademhaling tot rust bracht. Het was een overwinning, maar het voelde hol. De muren van zijn kantoor leken opeens benauwend, alsof de professionele afstand die hij zichzelf had opgelegd nu een kooi werd.
Binnen enkele minuten zou jaimy weer in het ziekenhuis zijn, en de scheidslijn tussen zijn verleden en zijn heden zou opnieuw op de proef worden gesteld. Terwijl hij zich voorbereidde om haar te ontvangen, wist Matthy één ding zeker: hij moest blijven volharden in de rol die hij zichzelf had opgelegd. Dr. het Lam was de enige persoon die mevrouw Dekker en Robbie nu nodig hadden, en Matthy moest ervoor zorgen dat hij die rol perfect bleef spelen.
JE LEEST
About you | Mabbie
FanfictionWat als je het op 17 jarige leeftijd uitmaakt met je eerste vriendje omdat je aan de andere kant van het land gaat wonen, en je hem 13 jaar later ineens weer tegenkomt