BİR GARİP AŞK (TAMAMLANDI )

22. Bölüm

Alara odadan çıkınca Belinay yeniden işine devam ediyordu. Çalan kapı ile kafasını çevirdiğinde gelen kızı görünce şüpheli gözleriyle süzmeye başladı.
-"Muayene yarım saat var ve henüz başlamadı ama isterseniz dışarıda bekleyin"
-"Biliyorum. Ben muayene olmaya gelmedim. Sizinle konuşmaya geldim"
-"Tabii konuşalım da siz kimsiniz?"
-"Adım Selin.. Emir'in sevgilisiyim"

Belinay şaşkınlığını belli etmeyerek elini uzattınca Selin havadaki eli görmezden gelerek sandalyeye oturup Belinay'a baktı.
-"Kendinizi gösterdiğinize göre sizi dinliyorum"
-"Kendimi göstermeye değil, kim olduğumu bil diye söylüyorum"
-"Benimle açık bir şekilde konuşun ki ben de size açık olayım"
-"Emir benim sevgilim. Onu çok seviyorum ve sen de ne yapıp edip ondan boşanmanı istiyorum"
-"Öncelikle Emir senin eski sevgilin. Yanlış hatırlamıyorsam sen terk edip gitmiştin. Şimdi ne diye peşine düşer oldun?"
-"Terk etmedim, etmek zorunda kaldım"
-"Beni ilgilendiriyor mu?"
-"İlgilendiriyor. Emir'den ayrılacaksın"
-"Ayrılmazsam?"
-"Ben ayırmasını bilirim"
-"Bak.. ikimizde kadınız. Ne seni aşağılamak isterim ne de kendime laf söyletirim. Evli bir çifti ne sebeple olursa olsun ayırmak istiyorsan ayır. Ama şunu unutma buna senin gücün yetmez"
-"Beni tanımıyorsun"
-"Sen beni tanısan buraya gelmeyi geçtim, karşıma dahi çıkamazdın"
-"Belli ki Kemal Bey'e güveniyorsun"
-"Aksine, kendime güveniyorum"

Selin ağır ağır yerinden kalkıp ellerini masanın üzerine koyup Belinay'a doğru eğildi. Belinay arkasına yaslanıp kollarını önüne bağlayıp yüzündeki gülümsemeyle Selin'i izliyordu.
-"Herşey yeni başlıyor"
-"Sen başlat, ben de bitireyim ne dersin?"
.
.
.
Kemal Bey, Hamza Bey'in evine gelip birlikte balkonda oturup çay içerken yolda geçen insanları izliyordu.
-"Herkes bir telaş içinde"
-"Hee"
-"Ben de emekliye ayrılıyorum"
-"Geç kaldun"
-"Geç olsun güç olmasın demişler"
-"Sen emekluyi boşver da.. Belinay nasul?"
-"İyi.. bugün kahvaltıda yoktu"
-"O öyledur. Bir bakarsun akşam bile yemek yemez"
-"Bunu söylediğin iyi oldu. Bilelim de ona göre hareket ederiz"
-"Sinurlenmeduğu sürece birşey olmaz"
-"Emir hariç kimse sinirlendirmez"
-"Damat ile aralaru nasul?"
-"Birlikte arkadaşının evine gitmişler. Geç geldiler"
-"Hee anladum"
.
.
.
Yusuf Emir toplantı odasından çıkarken koridorda gelen Alper'i görünce peşinden odaya girdiler.
-"Naber?"
-"İyi. Senden naber?"
-"Benim açımdan iyi ama senin açından nasıl olur bilmiyorum?"
-"Ne oluyor?"
-"Oturalım önce uzun uzun konuşuruz"
-"Oğuz nerede?"
-"Yeşim'in evinin önündeymiş. Hamza Bey balkonda senin babanla oturduğu için kızın yanına gidemiyormuş"
-"Babamın orada olmasına şaşırmıyorum"

Alper gülerek arkasına yaslanınca Yusuf Emir şüpheli gözleriyle kendisini izliyordu.
-"Birşey var"
-"Var ama söylemem lazım"
-"Söyle"
-"Bugün Alara ile kahvaltı yaptık. Sizin konu açıldı"
-"Bizim konu derken?"
-"Belinay ile senin hakkında konuştuk"
-"Hmm.. ne hakkında konuştunuz?"
-"Belinay, Kerem'e karşı bir gram dahi bir şey hissetmiyormuş"
-"Sen de buna inandın?"
-"Beni bir dinle kardeşim.. Kerem defalarca kez kızın karşısına geçip kendini affettirmeye çalışıyor ama Belinay yüz vermiyor. Hatta en son hastanenin terasından aşağıya atmaya kalkışmış"
-"Atmış mı bari?"
-"Kerem hala hayatta olduğuna göre atmamış"
-"Kıyamamıştır o"
-"Belinay sana aşık"

Yusuf Emir elindeki kalemi yere düşürünce duyduklarına inanmak istercesine Alper'in karşısına sandalyeyi çekip oturdu.
-"Bir dakika. Sen daha demin ne dedin?"
-"Belinay sana aşık"
-"Kim dedi?"
-"Alara ağzından kaçırdı sonra panikleyerek konuyu değiştirdi"
-"Tam olarak ne dedi?"
-"Ben dedim ki, bizim Emir, Belinay'ı bir umut severse anca araları düzelir dedim. O da Belinay aşık zaten bir zahmet sevsin dediği an da ben nasıl aşık diyince o da panikle önündeki ekmeği ağzına soktu"