Mijn geheim en geluk ft // bankzitters

20. slapen in de taxi

POV Lucy

Ik word wakker van een Matthy die me wakker maakt. 'Psst, hé slaapkop. Je bent thuis, uitstappen.' Ik kom van Matthy's borst af, waar ik blijkbaar op gelegen had. 'Huh wat?' zeg ik verwarrend terwijl ik de slaap uit m'n ogen wrijf. Als ik de situatie even tot me neem weet ik weer dat ik op date, want zo kunnen we het wel noemen toch, was met Matthy. 'Gingen we niet naar Maccie?' vraag ik terwijl ik snel mijn tasje en telefoon pak. 'Ja, maar je was zo moe, dat ik dacht dat we je beter even naar huis konden brengen.' zegt Matthy. 'Nawhh, lief, je hebt gelijk, ik was inderdaad moe.' We klikken onze riem los en stappen uit de taxi, en Matthy betaald even snel de taxi, die daarna wegrijdt.

'Stuur maar een tikkie' zeg ik maar Matthy schudt zijn hoofd. 'Het is goed zo hoor.' 'You sure?' vraag ik en dit keer knikt hij dan weer. Ik voel dat mijn maag rommelt. 'Alsnog honger? Sorry, ik had moeten overleggen of de taxi door moest rijden of je naar je huis moest brengen' zegt Matthy schuldig. 'Ach joh, maakt niks uit, we hebben alsnog een leuke avond gehad, en ik was inderdaad wat moe. Ik duik lekker m'n warme bedje in. (En jij mag mee.)' zeg ik. Wacht, wat de fuck. Zei ik dat of dacht ik dat? Wil ik dat eigenlijk wel denken? Shit, shit, shit. Van Matthy's gezicht kan ik niks af lezen, maar het is ook al zo donker, ik kan niet zien of hij bloost ofzo. Ik besluit maar snel door te praten en doen alsof het niet is gebeurt. 'Ik ga snel naar binnen, ik vond het leuk vandaag Matt' zeg ik terwijl ik hem in een knuffel trek. 'Ik ook, voor herhaling vatbaar?' vraagt hij. Ik knik enthousiast. 'Zeker weten. Zullen we dan wel wat gaan eten?' lach ik. Matthy lacht mee. 'Doen we. Hand erop?' vraagt hij. 'Hand erop'. En ik loop naar de voordeur, terwijl ik in mijn oog hoek Matthy zie weglopen, de straat uit. 

Ik duw de sleutel in het deurgat en stap naar binnen. Het eerste was ik zie zijn een boze vader en een overbezorgde moeder die in de gang staan. 'Waar in hemelsnaam ben jij geweest?' vraagt mijn vader boos. 'Wow, rustig, wat is hier gaande?' vraag ik terwijl ik mijn handen omhoog gooi. 'Niks rustig, rustig. Waar ben je geweest? Je moeder en ik waren doodongerust.' zegt hij nog een keer. 'Mag ik eerst even mijn jas uittrekken?' vraag ik, om op die manier tijd te sprokkelen om een smoesje te bedenken. 'Je hebt geen eens een jas aan.' zegt mijn broer dan doodleuk vanuit de woonkamer. Shit, dat is nog waar ook, ik heb alleen dit sexy jurkje aan, wat zullen ze wel niet denken. 'Lieverd, je vader en ik willen alleen even weten waar je was oké? We kregen je voicemail de hele tijd en je locatie was niet meer zichtbaar.' zegt mijn moeder.

'Uuh tja. Kijk, het zit zo. Het is niet wat juIlie denken.' stamel ik. 'Tuurlijk. Leg maar uit dan' zegt mijn vader en hij sluit zijn armen over elkaar heen voor zijn borst. Oh nee, wat moet ik nou weer zeggen. 'Ik was gewoon even de stad in met Lianne, ze heeft het nog steeds moeilijk met het verlies van haar oma.' zeg ik dan maar. Wat ben ik een slechte vriendin zeg. Ik blijf mijn vriendin en haar oma maar voor de trein gooien... 'Ooh moppie, je hebt helemaal niet verteld dat haar oma is overleden. Wat erg. Is Lianne oké?' vraagt mijn vader, op een veel lieve manier dan 30 seconden eerder. 'Nee. Waarom denk je dat we naar de stad waren?' vraag ik. Het klinkt misschien niet aardig, maar ík wil de touwtjes in handen hebben. 'Ach, tuurlijk, dat is ook hartstikke logisch. Wat hebben jullie gedaan? Kom maar mee naar de woonkamer, dan zet ik een kop thee voor je.' zegt mijn moeder terwijl ze me naar de deur leid. 'Nee bedankt mam, ik ga even naar boven als je het niet erg vindt.' zeg ik, ik wil zo snel mogelijk uit deze situatie komen. 

'Ja lieverd dat is oké. Ik neem aan dat je al gegeten hebt?' vraagt mijn vader dan. Shit, strikvraag. 'Uuh ja, even snel een pataatje gehaald.' Wat zou ik anders om 20.00 's avonds in de stad doen? 'Stuur maar een tikkie van de uitgave, oké?' zegt mijn vader. Dus toch geen strikvraag. 'Ja is goed pap, doe ik.' en met een klap doe ik de deur van de woonkamer dicht en loop ik naar boven. Mijn broer heeft niet gezegd tegen mijn ouders dat ik op date was met Matthy, anders zouden ze niet zo doen. Hij heeft me gesaved, ik ben hem wat verschuldigd. In mijn hoofd zeg ik nog even: 'You own me.'

Ik doe de deur van mijn kamer open en plof op bed neer en ga onze middag na, wat was het gezellig. Ik scroll naar Matthy's insta, hij heeft een foto geposted van ons tweetjes met een bak popcorn. Jammer dat we niet gezoend hadden in de bios, dat was wel passend geweest. Maar goed, we kennen elkaar pas 2 weken, logisch dat het nog niet is gebeurt. Dit is pas de eerste date, ik moet niet te veel verwachten. Misschien vond hij vandaag ook helemaal niet leuk.

Nee, als hij het niet leuk vond zou hij niet voor een herhaling vragen. Ik doe mijn airpods in en zet een swing-nummertje op. Dit momentje is even van mij. Mijn eerste, echte, date. Niemand pakt me dit nog af, zelfs niet mijn gedachte, de grootste vijand van iedereen. Ik draai het volume op en dans erop los, totdat ik er bij neer val. Snel trek ik mijn pyjama aan en kruip in bed, en val langzaam in slaap, met Matthy in mijn gedachte. 

Niet wetend dat er op dat moment een berichtje is binnengekomen waarvan ik hoopte dat ik hem niet meer zou krijgen.

+31 64708279

Tas is gevonden, je hebt geluk gehad dit keer. Je ziet het morgen in de krant wel.

Morgen nieuwe klus. 06.30 stipt bij de lokale fietsenmaker staat een auto. Verkloot het niet. Je kent de consequenties, en geloof me, die gaan er komen.

(En, wat denken jullie, zei Lucy hardop dat Matthy wel mee mocht in d'r warme bedje, of niet? En zoja, heeft hij het gehoord? Laat het even weten.... ❤️)