We zijn te jong om
beloftes aan elkaar te maken.
Maar misschien
komen we ermee weg.
Adoratie in jouw ogen.
Aanbidding in onze dialogen.
Soms kijk ik je aan en wil ik
alles doen behalve praten.
We zijn te verliefd om geen
beloftes aan elkaar te maken.
Dus misschien
komen we ermee weg.
De diya's in de palm van onze handen.
Mijn rode lippenstift op jouw wangen.
Soms kijken we elkaar aan en
doen we alles behalve praten.
Gister in Varanasi kuste je mijn voorhoofd
en de verheven stegen werden boos.
Ik weet dat elke rivier zijn einde kent,
maar laat de Ganges haar gang gaan.
Allerliefste, we kunnen hun negeren
en ons tegen het heilige geloof bekeren.
Ik geloof dat religie is wat je er zelf
van maakt en ik geloof in jou.
Wanneer je me niet los wilt laten.
Wanneer je niet stopt me te kussen.
Tien dagen bidden is niet genoeg.
Negen dagen zijn te lang. Ik wil je nu.
Zelfs al zullen ze ons blijven waarschuwen
voor de tikkende klokken en schimmige tijden.
Ze zullen ons leiden naar de Styx,
maar allerliefste, wij weten wel beter.
Liefde is kiezen voor de slang
ondanks de hand van God.
Glip langs de Ganges en
je zal zien hoe ik je aanbid.
Al zou het een zonde zijn.
Al zou het zonde van mijn tijd zijn.
Ik geloof dat religie is wat je er zelf van maakt en
ik geloof in jou.
Dit is mijn wang en jij kust het.
Dit is mijn hand en jij bijt het.
Dat is het begin en het eind van mijn rivier.
Nu ik je heb gezien, hoe kan ik ooit wegkijken?
JE LEEST
Herdenkingstuin
PoetryEen priester zal ons nooit trouwen en ik zal alleen naar het altaar lopen. We zullen een gezin stichten zonder jouw moeders goedkeuring. In stilte ben jij de mijne met jouw golven om mijn ringvinger. Je omhelst me in de portiek en ik help jou met sl...
