Herdenkingstuin

Een priester zal ons nooit trouwen en ik zal alleen naar het altaar lopen. We zullen een gezin stichten zonder jouw moeders goedkeuring. In stilte ben jij de mijne met jouw golven om mijn ringvinger. Je omhelst me in de portiek en ik help jou met slapen. De steegjes en straatjes zijn van ons en ik blijf van jou. Allerliefste, ik herken je uit een vorig leven; met diezelfde grijns kuste je me toen terug. Als dit niet ware liefde is, wat bedoelde God dan wel?

© Alle rechten voorbehouden aan @onverschrokken