Love On The Edge | Έρωτας στα άκρα.

Όρια και προστασία: Μια νύχτα εκτός ελέγχου.

Στη μέση του πάρτι, η Ελίζ αποφάσισε να σπάσει την ένταση και πρότεινε να χορέψουν όλοι μαζί. «Πάμε να χορέψουμε!» είπε, τραβώντας την Αλεξ και τη Νικόλ προς την πίστα. Ήταν η ευκαιρία της Αλεξ να αποσπάσει την προσοχή από τις ενοχλητικές σκέψεις που κυριαρχούσαν στο μυαλό της.

Αλλα αδίκως ο Λίο ήταν συνέχεια στο μυαλό της, λες και την έλεγχε, ένιωθε το βλέμμα του καρφωμένο πάνω της , όσο και να ήθελε να το βγάλει απο το μυαλό της ότι ήταν εκεί τόσο πιο πολύ αυξανόνταν η ένταση.

Στην πίστα, η Αλεξ προσπάθησε να χαλαρώσει και να απολαύσει το χορό, αλλά η σκέψη του Λιο συνέχιζε να την βασανίζει. Όσο χόρευε, το βλέμμα της γύριζε προς τη γωνία του κλαμπ, όπου καθόταν ο Λιο με την παρέα του. Ο Λιο, παρακολουθώντας την Αλεξ, ήξερε ότι έπρεπε να πλησιάσει αλλά κάτι τον κρατούσε πίσω.

Καθώς η νύχτα προχωρούσε, οι δύο παρέες συναντήθηκαν ξανά. Ο Λιο και η Αλεξ αντάλλαξαν ένα βλέμμα γεμάτο αμηχανία, αλλά χωρίς να πουν λέξη. Ο Λιο ένιωθε την ανάγκη να μιλήσει, αλλά οι λέξεις δεν έβγαιναν, ήξερε οτι και οι δυο τους έπρεπε να αποδεχτούν τα συναισθηματά τους.

Όταν η Ελίζ αποφάσισε ότι ήταν ώρα για χορό, η Αλεξ ένιωσε σαν να απελευθερωνόταν. Πήγε στην πίστα, χόρεψε και προσπαθούσε να αποσπάσει τη σκέψη της από τον Λιο. Η Ελίζ και η Νικόλ την ενθάρρυναν, αλλά η ένταση της βραδιάς ήταν αδύνατο να αγνοηθεί.

Στο μεταξύ, ο Λιο, αν και περιτριγυρισμένος από φίλους, δεν μπορούσε να πάρει τα μάτια του από την Αλεξ. Είχε κουραστεί από τα πειράγματα και τη διασκέδαση. Η ατμόσφαιρα στον χώρο του κλαμπ ήταν εκρηκτική, αλλά για εκείνον ήταν σαν να υπήρχε μια σιωπηλή διαμάχη.Ήξερε οτι είχε ξεφύγει απο την κατάσταση και απλα την παρακολουθούσε σιωπηλός, περιμένοντας την επόμενη της κίνηση έτοιμος να πάρει την κατασταση στα χέρια του.

Καθώς η νύχτα πλησίαζε προς το τέλος της, ο Λιο, σε μια στιγμή που τους χώριζε λίγα βήματα, αποφάσισε να κάνει την κίνηση,δεν άντεξε άλλο να την βλέπει να χάνει τον ελεγχό της, προκαλώντας κάθε αγόρι που την έβλεπε και να την λιγουρεύετε, είχε εκνευριστεί.Την πλησίασε και της άρπαξε το ποτό από το χέρι θυμωμένος. «Φτάνει για σήμερα!» της είπε αυστηρά.

Η Αλεξ, αιφνιδιασμένη, του γύρισε και τον κοίταξε με ενοχλημένο ύφος. «Γιατί τόσο σοβαρός; Απλά διασκεδάζω,» του είπε, προσπαθώντας να χαμογελάσει.

Ο Λιο, με το βλέμμα του να είναι αυστηρό, της είπε: «Δεν είναι μόνο διασκέδαση. Ήσουν υπερβολική και φοβάμαι ότι θα μπορούσες να καταλήξεις σε μπελάδες.»

« Ωωω , Λιο, πάντα τόσο υπερβολικός! Άσε με να το απολαύσω και αν θες μπόρεις να χορέψεις μαζί μου!» , είπε η Άλεξ και πήρε πισω το ποτό της, καθως συνέχιζε να το πίνει. 

Ο Λίο την κοίταξε , κρατωντάς την ηρεμία του , ξεφύσηξε και της έριξε το πότο στο πάτωμα. «Φεύγουμε τώρα!» της είπε και τράβηξε την Άλεξ απο το καρπό της , προχωρόντας στο τραπέζι που ήταν τα παίδια. 

Μόλις έφτασαν στο τραπέζι και τους κοίταξε με νεύρα, «Εμείς φεύγουμε!» ανακοίνωσε στους άλλους . Εξακολουθούσε να νιώθει θυμό, αλλά και την ανάγκη να την προστατέψει.

«Γιατί, τόσο νωρίς;» ρώτησε η Έλιζ κοιτώντας τον Λίο με απορία. 

Ο Λίο γύρισε να την κοιτάξει , και χαμογέλασε ειρωνικά, « Γιατί; Αλήθεια Έλιζ; » απάμτησε γελώντας ειρωνικά, «Έχει ξεφύγει δεν την βλέπεις, είναι λίωμα!»

Η Έλιζ κοίταξε ξαφνιασμένη τα παιδια , «Ποιος απο εσας της έδωσε να πιεί και άλλο;» ρώτησε θυμωμένη.

Ο Εντ την κοίταξε και το παραδέχτηκε , «Δεν μπορούσα να κάνω κάτι, επέμενε».

Ο Λίο τον κοιτάξε νευριασμένος , « Στην πραγματικότητα , μπορούσες να κάνεις παραπάνω!»,  χωρίς να περιμένει απάντηση, πήρε την τσάντα της Αλεξ και προχωρήσαν προς την έξοδο του κλαμπ.

Η επιστροφή στο αυτοκίνητο ήταν σιωπηλή και γεμάτη ένταση. Ο Λιο, οδηγώντας, προσπαθούσε να συγκρατήσει τα συναισθήματά του. «Πρέπει να προσέχεις, Αλεξ. Δεν θέλω να σε βλέπω έτσι,» είπε τελικά.

Η Αλεξ, βλέποντας τη σοβαρότητά του, σιώπησε. Ήξερε ότι είχε φτάσει στα άκρα και ότι ίσως χρειάζονταν να μιλήσουν πιο σοβαρά. Όταν φτάσαν στο σπίτι, ο Λιο την βοήθησε να βγει από το αυτοκίνητο, κρατώντας την σφιχτά για να μην πέσει.

«Λιο... γιατί τόσο θυμωμένος; Ήθελα απλά λίγο... διασκεδαστική,» είπε χωρίς οι λέξεις της να βγάζουν νόημα, κάνοντας τον Λιο να της κοίταξει με το σκοτεινό του βλέμμα. 

«Συγγνώμη, Λιο,» είπε με ειλικρίνεια, «ευχαριστώ που με πήρες σπίτι.»

«Δεν χρειάζεται να ζητάς συγγνώμη,» απάντησε ο Λιο, η αυστηρότητά του να έχει χαλαρώσει ελαφρώς. «Απλά φρόντισε να μην το ξανακάνεις.»

Καθώς μπήκαν μέσα, η ατμόσφαιρα ήταν πιο ήρεμη, αλλά και οι δύο ήξεραν ότι είχαν πολλά να συζητήσουν.