Love On The Edge | Έρωτας στα άκρα.

Μυστικά και παράδοξα συναισθήματα.

Η Άλεξ προσπάθησε να ξεφύγει από την αγκαλιά του Λίο, γελώντας νευρικά. «Α, έτσι πάει το παιχνίδι; Λιο μου; » τον πείραξε, ενώ εκείνος την κρατούσε σφιχτά στα κάγκελα.

«Αν με ξανα πεις έτσι θα πάει ακόμη και πιο μακριά μωρο μου!» της απάντησε ο Λίο με ένα πονηρό χαμόγελο, τραβώντας την ακόμα πιο κοντά του, κάνοντάς την να χάσει την ισορροπία της και να τον κοιτάξει με έκπληξη.

«Λίο!» φώναξε γελώντας, εφόσον κοκκίνισε , ενώ προσπαθούσε μάταια να ελευθερωθεί. Εκείνος, απολαμβάνοντας τη στιγμή, δεν την άφηνε να χαλαρώσει.

«Δεν πας πουθενά,» της είπε παιχνιδιάρικα. «Είμαι εγώ το αφεντικό εδώ!» πρόσθεσε, πλησιάζοντας τα χείλη του επικίνδυνα κοντά στα δικά της.

Η Άλεξ, γελώντας δυνατά, παραδόθηκε. «Εντάξει, νίκησες!» του είπε, ρίχνοντας τα χέρια κάτω σαν να παραδίνεται. «Τι θα κάνουμε τώρα, μεγάλε αρχηγέ;»

Ο Λίο γέλασε κι εκείνος, χαλαρώνοντας την αγκαλιά του. «Τώρα... μπορούμε να χαλαρώσουμε και να απολαύσουμε την ησυχία μας, χωρίς κανέναν να μας ενοχλεί,» της απάντησε, ενώ εκείνη τον κοιτούσε με παιχνιδιάρικο βλέμμα.

Η Άλεξ, αφού ελευθερώθηκε, έτρεξε μερικά βήματα μακριά, κοιτάζοντάς τον με προκλητική ματιά. «Νομίζεις ότι μπορείς να με κρατάς αιχμάλωτη έτσι εύκολα;» του φώναξε γελώντας.

Ο Λίο την παρακολούθησε χαμογελώντας. «Μπορώ να σε κρατάω για όσο θέλω,» της απάντησε, πλησιάζοντάς την αργά. Αλλά τότε, η ατμόσφαιρα άλλαξε. Τα γέλια τους σταμάτησαν, και μια σοβαρή ματιά πέρασε ανάμεσά τους.

«Τελικά θα φύγεις; Έχεις αποφασίσει;» ρώτησε η Άλεξ, αυτή τη φορά με μια ανησυχία στη φωνή της.

Ο Λίο στάθηκε για λίγο σιωπηλός, κοιτάζοντάς την βαθιά στα μάτια. Δεν της απάντησε αμέσως. Αντίθετα, πλησίασε ακόμα πιο κοντά της, αφήνοντας την ένταση να μεγαλώσει.

«Γιατί δεν απολαμβάνουμε αυτό που έχουμε τώρα;» της είπε ήρεμα, με ένα χαμόγελο που την έκανε να ηρεμήσει.

Η Άλεξ χαμογέλασε κι αυτή, νιώθοντας ότι οι ανησυχίες της μπορούσαν να περιμένουν για λίγο. Χωρίς να πει τίποτα άλλο, τον φίλησε απαλά. Ήταν μια στιγμή που, για λίγο, όλα έμοιαζαν να είναι στη θέση τους.

Παρά την εξωτερική του ηρεμία, ο Λίο ένιωθε το βάρος των αποφάσεων που έπρεπε να πάρει. Η πίεση από τη μητέρα του για το μέλλον, οι σκέψεις για την κρυφή σχέση του με την Άλεξ και η αγωνία για το τι θα γίνει τους βασάνιζαν. Ωστόσο, ήθελε να απολαύσει αυτές τις στιγμές μαζί της, έστω και αν ήξερε ότι σύντομα θα χρειαζόταν να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα.

Η Άλεξ τον κοίταξε μετά το φιλί και με ένα τρυφερό χαμόγελο ρώτησε: «Πεινάς;»

Ο Λίο χαμογέλασε πονηρά. «Μπορώ να φάω εσένα,» απάντησε παιχνιδιάρικα.

Η Άλεξ γέλασε και τα μάγουλά της ρόδισαν ελαφρά. «Είσαι αδιόρθωτος!Άλλα θα το σκέφτω πολυ σόβαρα» του είπε γελώντας, σπρώχνοντάς τον ελαφρά.

Ο Λίο γέλασε, σηκώνοντας τα χέρια του σαν να παραδίδεται. «Καλά, καλά, θα δεχτώ κάτι από την κουζίνα, αν και έχω μια καλύτερη ιδέα...»

Η Άλεξ έστρεψε το κεφάλι της προς την κουζίνα, γελώντας. «Εντάξει, θα σου φτιάξω κάτι... αλλά μόνο επειδή είμαι εγώ καλή!» του είπε παιχνιδιάρικα, προσπαθώντας να ξεχάσει τις ανησυχίες της.

«Μου αρκεί,άλλα δεν θες να ακούσεις την άλλη εκδοχή; » της απάντησε ο Λίο, κοιτάζοντάς την και της έκλεισε το ματι πονηρά, καθώς την ακολουθούσε προς την κουζίνα.

«Έχουμε ώρα και για την άλλη έκδοχη σου Λιο , άλλα για τώρα προτιμάω το φαγητο!» Του είπε καθώς τον πλησίασε και ο Λιο την κοιταξε παιχνιδιάρικα κάθως την έπιασε άπαλα απο το λαιμό και την κόλλησε στον τοίχο, κολλώντας τον εαυτό του πάνω της.

«Με προκαλείς πολύ Άλεξ, και δεν θα σου βγει σε καλό!» Της είπε και η Άλεξ τον κοίταξε απολαμβάνοντας την κατάσταση.

«Και αν αυτό προσπαθώ να κάνω; Τι θα γίνει;» Απάντησε η Άλεξ πονηρά.

«Τότε εμπλεξες άσχημα , πόλυ άσχημα » της είπε κάθως την φίλησε με άγρια διάθεση, την σήκωσε πάνω του και η Άλεξ τύλιξε τα πόδια της γύρω απο την μέση του. 

«Λιο...» είπε η Άλεξ μέσα απο το φιλί τους. ο Λίο την κοίταξε κάθως οι δυο τους έπαιρναν τις ανάσες τους. «Καλύτερα να σταματήσουμε πριν γίνει τίποτα..» είπε και ο Λίο την κοίταξε και την άφησε κάτω απαλά.

« Αυτό δεν σημαίνει οτι την γλίτωσες!» είπε ο Λίο και την κοίταξε και η Άλεξ χαμογέλασε , ήξερε οτι αυτο που άρχισε ο Λίο δεν θα το άφηνε έτσι. 

Η Άλεξ άνοιξε το ψυγείο και άρχισε να ψάχνει για υλικά. Προσπάθησε να συγκεντρωθεί στη μαγειρική, αλλά το μυαλό της έμεινε στη στιγμή που μοιράστηκαν. «Τι θα έλεγες για μια ομελέτα;» τον ρώτησε, ενώ άρχιζε να βγάζει τα αυγά και τα λαχανικά.

«Καλό, αρκεί να έχει και τυρί,» απάντησε ο Λίο, παρακολουθώντας την καθώς κινούταν στην κουζίνα. Το βλέμμα του παρέμενε πάνω της, γεμάτο θαυμασμό για τη φυσικότητα με την οποία ζούσαν αυτές τις στιγμές μαζί.