QUADRO

Chapter Dise Siete

ANNABELLA'S

Katatapos pa lang ng klase namin, agad-agad tumayo ang mga kaklase ko pagka labas ng guro. Probably they're hungry since it's lunch already. Some students don't really go home, nagbabaon na lang para tipid na rin sa pera. Ang iba kasi medyo malayo pa ang tirahan or distance papuntang school. Depende rin sa trip ng iba kahit malapit lang, hindi uuwi, maraming rason.

Binigyan ko ng pansin ang dalawa na kanina pa naghihintay sa akin. But there's something off, siguro dahil kanina. I don't care, it's not a big deal.

"Tara na," sabi ko sa kanila. I got up from my seat and before we make it outside, may tumawag kay Elizabeth.

"Elizabeth!"

And my ears seems to know who called my friend. Kaya huminto muna kami at nilingon ang babaeng 'yon. Christina.

"Uh, hi! Puwede bang sumabay sa inyo sa lunch?" naka ngiti niyang tanong.

Tumawa ng alanganin si Elizabeth sabay tingin sa akin that made my left eye brow lift up. Ako ba ang tinanong? Bahala sila.

"Okay lang naman siguro. Wala namang problema doon, right, Michaela and Annabella?" Elizabeth.

Napilitang tumango si Michaela habang ako naman ay lumabas without giving them my permission. Hah! Pasamahin nila kung gusto nila.

"Hoy, Annabella! Hintayin mo naman kami!" sigaw ni Michaela. Hindi ko siya pinakinggan, susunod rin naman ang mga 'yan sa akin.

Mamaya, naramdaman kong kasabay ko na sila papunta sa cafeteria.

Pagkapasok namin, agad namin natanaw si Hanz. Hanz nanaman. Hanz dito, Hanz doon. Fudge that Hanz.

"Tara! Puntahan natin si Hanz." Yaya sa amin ni Christina na nauna ng lumapit sa kinaruruunan ng lalaking 'yon. Is she that excited?

Kaya sumunod ang dalawa na napilitan lang din ako sumunod. Baka masabihan pa akong maarte.

Nakita ko na magkatabi ang dalawa, tumingin ako kay Michaela nang napansin ko ang pagbaling niya sa kanila at nagpalipat-lipat ang tingin niya sa dalawa. Jealousy etched on her face, again. Kawawa naman, hindi lang 'yan ang mararamdaman mo.

Umupo na ang dalawa kong kaibigan sa bakanteng upuan at ganoon din ang ginawa ko. Pero mukhang minamalas ako, dahil katapat ko ang damuhong si Hanz. Katapat naman ni Michaela si Christina at nasa pang huli naman si Elizabeth na katabi ni Michaela.

Inilabas na naming tatlo ang lunch box na ginawa din ni Christina at Hanz. Naiirita na talaga ako.

"Happy lunch time, ladies." Hanz said and gave us a smile.

Ngumiti din ang tatlo sa kaniya, except me. Why do I have to smile? It's my choice.

"Ehem, ehem, kumusta naman Hanz? Kumusta pagiging SBO?" Asked by Elizabeth while starting to eat.

Ngumiti naman si Hanz sa kaniya, "The usual, busy because there's a lot of paperworks to be done. Still, I can manage. Good thing Christina and my other members are helping me." He answered bago isubo ang pagkain niya.

Tumango naman si Elizabeth at kumain na rin. Si Michaela tahimik lang sa kaniyang puwesto, hindi umiimik. Hindi pa yata maka move on ang batang 'to.

Tumingin naman sa akin si Christina at ngumiti dahil nagkatagpo ang tingin namin. Mukhang may sasabihin, so I'll try to give it a shot, to listen.

"Uh, pasensiya na pala kung may nagawa akong hindi mo nagustuhan. Hindi ko gusto na maging awkward tayo. Nasabihan ka pa tuloy ni Hanz ng hindi maganda, kaya I will take the blame." She said while looking at me trying to be sincere.

Playing victim? Tiningnan ko siya at tumingin din kay Hanz na mukhang tumigil muna sa pagkain sa sinabi ni Christina, and right now, he's staring at me. He's expecting me to say something back to Christina. Elizabeth and Michaela probably waiting for my response too dahil nakatingin din sila sa akin.

Ngumisi ako at umiling. An expression registered in my face, amusement.

"Save it because I don't need your apology or explanation." That's what I told her and continue eating, I don't want to talk with a pretentious creature.

Nakita kong disappointed nanaman ang mukha ni Hanz, but who cares?

Hanz cleared his throat and glanced at Michaela.

"How are you, pretty? Why you're so quiet today?" Hanz gently asked Michaela.

Cringed. I spared a glance to Michaela, who's slightly blushing right now. She probably didn't expect that Hanz will notice her.

"Uh, maayos lang naman me. Salamat sa pagtatanong." Michaela replied, there's happiness looming in her face. Flustered. "Ikaw, uh, kumusta?" balik niyang tanong kay Hanz.

"Busy but still handsome." He said and chuckled softly, he even have the guts to winked with her. What a flirt.

Oh, boy. Michaela blushed hard, isang tulak na lang, wala na, in love na 'yan.

"Th-that's good," 'yon na lang ang na-isagot niya kay Hanz.

Pag ikaw umiyak, bahala ka.

I have decided, I will visit Narcy later and I won't tell this to my friends.

Biglang may pumitik sa loob ng utak ko. Chill, Annabella.

MABILIS na lumipas ang oras. 7:00 PM na, time to go home. Yeah, ginagabi kami sa school and it's in the schedule. Minsan 5:00 PM, depends with the activities of our subject teachers.

Palabas na kami ng gate, nakita ko si Christina na lumabas mula doon. She's in a hurry.

"Annabella, sasabay ka ba sa pag uwi namin?" Michaela asked.

"No, mauna na kayo. May pupuntahan pa ako." I said in a monotone voice.

"Sure ka ha? Ayaw mo sumabay?" paninigurado ni Elizabeth.

Ang kulit.

"Oo nga! Are you deaf?" I snapped at her.

"Okay, sige. Ingat ka na lang. Tara na, Michaela." Elizabeth said and dragged Michaela with her. Nilingon pa ako ni Michaela at ngumiti ngunit hindi ko 'yon pinansin.

PAGKARATING ko sa hospital, I am suffocating again. I tried to calm myself down, baka mahimatay pa ako dito sa hallway. I have to see Narcy, kahit hindi pa 'yan gising, I will try to talk to her. Alam ko namang maririnig niya ako kahit malalim ang pagkakatulog niya.

I don't need the elevator dahil nasa unang palapag lang naman ang ward ni Narcy.

Naglakad ako ng dahan-dahan papunta sa room ni Narcy nang bigla itong bumukas at nakita kong tumatakbo ang bantay ni Narcy na mukhang nagmamadali. Napatigil ako sa paglalakad, hindi niya ako nakita at nilagpasan lamang. May sinabi siya sa may Nurse station.

What happened? Could it be---?

TO BE CONTINUED.