Continuation of Flashback
My mission at Nueva Ecija had began, I'm not allowed to go home for 3 months. Mahirap pero wala akong magagawa dahil parte yun ng trabaho ko. I miss my home and my hobby. Hindi ko na kasi masilayan ng palihim ang future wife ko dahil sa misyon na to. Dalawang linggo na ako dito at ganun katagal ko na rin siyang hindi nakikita. Oo na, I'm secretly watching her from afar. Kung stalker ang tawag dun edi yun na nga.
Right now I'm looking at her picture through her social media account and its quite funny that I love stalking her but I don't have the courage to follow her. Ang ganda niya sa suot na lab gown at bagay na bagay siyang maging doctor. Hindi ko ineexpect na ang batang puro kalokohan ang ginagawa ay magiging isang doctor na.
Kailangan ko na talagang matapos ang misyon na to para makilala ko na siya. Dahil kung totoo ang sinabi ni Elara na balak siyang saktan ng doctor na nililigawan niya mas dapat na nasa tabi niya ako sa panahon na yun.
It's already midnight now and I need to sleep. Pinatay ko na ang phone ko para matulog pero hindi pa man lang ako nakakahiga ng biglang magring ito. It's Eira. Late na bakit pa siya tumatawag?
"Hello?" naguguluhan man ay sinagot ko pa din ito.
[Ate.] pagtawag niya sakin habang umiiyak. Anong meron bakit siya umiiyak?
"What happened Eira?" nag-aalalang tanong ko.
[Si Elara.] umiiyak pa ring sagot niya na ikinakabog ng malakas ng dibdib ko.
[Wala na si Elara ate. She killed herself.] hirap na hirap na dagdag ni Eira na naging dahilan para mabitawan ko ang cellphone ko. Bakit gagawin niya yun?
Anong nangyari? Bakit niya kailangan gawin ang bagay na yun? Dahil ba iniwan ko siya? Dahil ba wala ako sa tabi niya? O dahil ba nasasaktan siya?
I need to see her pero alam kong hindi ako papayagan. May mission ako at number one role ng organization ang unahin ang misyon bago ang ibang bagay kahit gaano pa kahalaga yun. Sumumpa ako sa tungkulin ko kaya wala akong ibang magagawa kundi ang umiyak at sisihin ang sarili dahil wala ako sa tabi ng bunso ko.
Two months had past and now I'm coming home. Sinadya ko talagang matapos ng maaga ang misyon para makauwi na at mabisita si Elara. I miss her so much. Hindi ko ineexpect na ang paghatid niya sakin sa airport ang huling araw na makikita ko ang mga ngiti niya.
Si Eira ang sumundo sakin at pinili ko na sa puntod ni Elara magpahatid kesa sa bahay. I want to see her now.
"Ate ma iniwang sulat sayo si Elara. Nasa kwarto mo." maya-maya ay sabi ni Eira habang ako'y umiiyak sa harap ng puntod Elara.
"Alam mo ba kung bakit ginawa niya to?" seryosong tanong ko.
"She was so broken the day before she killed herself ate." sagot ni Eira na ikinalingon ko dito.
"Because of Crystal?" kunot noong tanong ko na tinanguan niya.
"She really love Crystal ate at sobrang nasasaktan siya sa tuwing nakikita niyang masaya sa iba ang taong gusto niya." sagot pa nito na ikinailing ko. It doesn't make sense. Noong huling beses na magkausap kami tungkol kay Crystal ay sinabi pa nito na mas magiging masaya siya kung sakin mapupunta ang babaeng yun bakit naman niya kikitilin ang buhay dahil sa pagmamahal.
"Ate listen to me. Elara died because of Crystal." may diing bigkas ni Eira na hindi ko matanggap. Hindi ako maniniwala basta basta aalamin ko ang totoo. Hindi ganun kababaw ang kapatid ko.
YOU ARE READING
THE QUEST FOR HAPPINESS (Velasco Series 2 LingOrm)
RomansPaano kung yung taong gusto mo ay may gustong iba? Lalaban ka ba o susuko na? How long will you hold on to your feelings? Is it worth it to wait and keep loving the person who can't reciprocate your feelings? Gaano ka katagal makikipaglaban sa digm...