Başlama tarihi. 01.09.2024
Arkadaşını kurtarmak için polisle anlaşarak evlendi. Fakat arkadaşının peşinde Savaş Karakurt denilen mafya lideri vardı. Böylelikle Savaş Karakurt onun işlerine çomak sokan Defne Yıldız Aksoy'un da peşine düşmüş oldu. Pol...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yıldızlar gökyüzünde parlarken, Ay tam tepedeydi. Bazen isteriz orada olmak. Her şeyden, herkesten uzakta olmak. Ulaşılmamak. Dokunulmazlığımız olsun. Kimse bize dokunmasın. Çektiğimiz acılar ruhumuzda derin izler bırakırken bir daha acı çektiğimizde öleceğimizi zannederiz.
2 saat önceyi hatırladı Defne. Adliyeden başı dik, gözleri kararlı ama göğsünün ortasındaki dev gibi yarayla çıkarken babası Harun amir kızını gördüğünde şaşkınlıkla kaşlarını çattı. Simsiyah giyinmiş, makyajsız solgun gözlerle arabaya doğru ilerliyordu. Defne siyahdan nefret ederdi, siyah giyinse bile renkli bir şeyler yapardı. Asla simsiyah giyinmezdi. Cenaze gibi suratıyla kaşlarını çatmıştl.
"Defne'm?" diye seslendi arkasından. Defne bir an için durup babasına baktı. Harun'un şaşkınlığı daha çok büyürken, ona doğru bir adım attı. Canı birazcık acısa bile hemen babasının kollarına koşan Defne bu kez gitmedi. Arabaya binerek hızlıca oradan uzaklaştı.
"Ne yani? Babana sarılmadın mı?" dedi Hayal şaşkınlıkla. Defne başını iki yana salladı. Hayal patlamış mısırı ağzına atarak manzarayı izlemeye devam etti. Tepede oturmuş, şehrin manzarasını izleyen iki arkadaş her zamanki gibi patlamış mısır yiyerek dertleşiyordular.
"Sarp peki ne yaptı?" Bu kez Sarp'la olan kavgası aklına geldi.
Defne'ni sakinleştirmeye çalışan Sarp ona sarılmak istediğinde Defne öfkeyle ayağa kalkıp onu sertçe itti.
"Bırak! Memnun musun? Acı çektiğimi gördün memnun musun? Aptalım değil mi? Aptal kız ne anlar zaten?"
Sarp şaşkındı. Onu sakinleştirmek istiyordu. "Defne, ben sen üzül istemedim. Ben zaten en başta sana anlattım."
"Evet, aptal Defne inanmadı. Gerizekalı gibi gitti onun dediğini yaparak hayatının kumarın oynadı." O kız yüzünden öleceği için canı yanıyordu.
"Aptalım ben aptal" Defne acısını çıkarmak için sertçe yüzüne kafasına vurmaya başladı. Kendine zarar vermek istiyordu. Sarp hızlıca onun ellerini kavrayarak sabitledi. Gözlerinin içine sinirle bakarak "bir daha kendine vurursan o kollarını kırarım," dedi tehdit eder gibi. Defne umursamıyordu. Canı öyle bir yanıyordu ki, sanki ateşlerde diri kavruluyormuş gibi...
"Canım yanıyor, canım çok yanıyor" dedi ağlamaklı sesiyle. Sarp gözlerinin içine baktığı kadını ilk kez böyle görüyordu. İlk kez çaresiz, ilk kez savunmasız görüyordu. Kollarından tutup kendine doğru çekti. Sıkıca sardı kollarıyla. Ne diyeceğini bilmiyordu, ne yapacağını bilmiyordu. Başını omzuna koyduğunda kadının kokusu burnuna doluyordu... Gözlerini kapattı. Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı.
