ဂျီယွန်းဟာ အလုပ်တွေလုပ်နေရင်း
ဂျီမင်းနဲ့လဲ နေ့စဥ်ဖုန်းပြောမယ်လိုက် စဥ်းစားထားပေမဲ့ ဂျီမင်းပို့ထားတဲ့ စာတွေကိုတောင် ဖတ်ဖို့မအားတော့ပါ
ဒီလိုနဲ့ သုံးပတ်လောက်ကြာပြီးတော့ ဂျီယွန်းဟာ အမေဖြစ်သူကို အော်လိုက်ပြီး အိမ်ကထွက်သွားပါတယ်
ဂျီယွန်းဟာ ကားဂိတ်ကို အပြေးသွားပြီး ကားလက်မှတ်ဖြတ်ကာပြန်သွားပါတယ်
နောက်နေ့ အိမ်ပြန်ရောက်သွားတော့ ဂျီယွန်းက အခန်းထဲဝင်ပြီးဘဲနေပါတယ်
ဂျီယွန်းရဲ့အဖွားဖြစ်သူကတော့ ဂျီယွန်းရဲ့အမေဖုန်းဆက်ပြောလို့ ဂျီယွန်းဘာဖြစ်ခဲ့လဲသိနေတာပေါ့
ဂျီယွန်းရဲ့မိသားစုတွေကတော့ ဂျီယွန်းက အရင်ကနဲ့မတူတော့တာကို သတိထားမိလာကြတယ်
~~~~~~~
နောက်နေ့မနက် ရောက်တော့ ဂျီယွန်းဟာဂျီမင်းနဲ့အတူ ပုံမှန်ကျောင်းတက်ပါတယ်
မိုင်က "ဂျီယွန်း ကျောင်းတက်လာပြီလား"
ဂျီယွန်းက "အင်း မနေ့ညက ပြန်ရောက်တာ"
ယူရီက "ငါတို့ကျောင်းလေ့လာရေးခရီးထွက်ရမယ်တဲ့ နင်ရောလိုက်မယ်မဟုတ်လား"
ဂျီယွန်းက "အော် အင်းလေ"
ဂျီမင်းကတော့ ဂျီယွန်းကို ကြည့်ရင်း ကိစ္စတစ်ခုခုရှိခဲ့တာကိုခံစားမိပါတယ်
ဂျီယွန်းကသူ့ဆီရင်ဖွင့်လာမဲ့အချိန်ကိုစောင့်နေတာပေါ့.....
ဒီလိုနဲ့ကျောင်းလေ့လာရေးခရီးထွက်လာကြပါတယ်
ဆရာမက "တဲအိမ်ကလေးယောက်တစ်ခုဆိုတော့လေးယောက်တစ်ဖွဲ့ဖွဲ့ပြီးလာယူနော်"
ဒီလိုနဲ့ တဲအိမ်သွားယူနေချိန် လူတစ်ယောက်က ဂင်ယူရီကို ရူဆားရန်း မတွေ့ရတာကြာပြီ နင်ဒီကျောင်းဘဲတက်တာလား ငါတို့မတွေမိကြဘူးနော် ဆိုပြီးပြောတော ဂင်ယူရီက အင်းနောက်မှတွေ့မယ် လို့ပြန်ပြောခဲ့တယ်
မိုင်နဲ့ဂျီယွန်း ဂျီမင်း ကတော့ ဒီအတိုင်းကြည့်နေကြတာပေါ့
ညနေရောက်တော့ မိုင်က "ငါတို့ လေးယောက် အချင်းချင်း ကိုသေချာသိပေမဲ့အသိသလိုဘဲနော် တစ်ခါတစ်လေ".....
အဲ့လိုနဲ့ဂျီမင်းက "ခက်ခဲနေတဲ့ကိစ္စတွေရှိရင် အချင်းချင်း ပြောပြပြီးတိုင်ပင်ကြမလား"
လို့ပြောတော့
ဂင်ယူရီက "မွေးစားခံခဲ့ရတာ....အဖေအမေကမိဘအရင်းမဟုတ်ဘူးငါကမွေးစားခံခဲ့ရတာ...ညနေကတွေ့တဲ့သူကငါတို့မိဘမဲ့ဂေဟာကသူငယ်ချင်း...အရင်ကနာမည်အရင်းကရူဆားရန်း..အခုကဂင်ယူရီ..သူတို့ရဲ့သမီးနာမည်တဲ့...သေသွားပေမဲ့"....
မိုင်က "အရမ်းပင်ပန်းခဲ့မှာဘဲ"...
ယူရီက "ထင်ထားသလောက်တော့မပင်ပန်းရပါဘူး..အဖေအမေက.. အလုပ်ခရီးအမြဲထွက်နေပေမဲ့.. ကောင်းပေးတယ်.. အဆောင်စရိတ်ကျူရှင်ခ.. ကျောင်းလခတွေအကုန်ပေးတယ် ..တစ်ဖက်ကကြည့်ရင်အလုပ်ခရီးထွက်တာလဲကောင်းတယ်ငါတစ်ယောက်ထဲနေရတာပေါ့သူတို့နဲ့ဆိုအရိပ်အခြေကြည့်နေရပြီးအနေခတ်နေမှာ....ပြီးတော့.....
အခုချိန်ဂေဟာမှာဆိုရင် ငါကကျောင်းတောင်တက်ရမှာမဟုတ်ဘူး"..
အဲ့လိုနဲ့မိုင်က "ငါလဲအတူတူလောက်ဘဲ...အမေအဖေဆီသွားနေတုန်းက...သူတို့ကအမြဲရန်ဖြစ်နေတာ...အခုအမေကအဖေနဲ့ကွာရှင်းပြီး...တစ်ယောက်ထဲအလုပ်လုပ်နေတယ်...ငါ့ကျောင်းလခ...အဆောင်ခနဲ့အသုံးစရိတ်အကုန်အမေကဘဲပေးတာ...အဖေကတော့ ဘယ်ရောက်နေမှန်းမသိပေမဲ့...အဲ့တာကြောင့်အဒေါ်အိမ်မှာလာနေတာ"...
ဂျီမင်းက "နင်လဲအရမ်းပင်ပန်းခဲ့မှာဘဲ"...
ဂင်ယူရီကတော့
"တော်တယ်..မိုင်..ကောင်းကောင်းကြီးပျင်းလာခဲ့တယ်"..လို့ပြောခဲ့တယ်
အဲ့လိုနဲ့ ဂျီယွန်းက "အား..ငါတို့အာလုံးသူ့ဇာတ်လမ်းနဲ့သူဘဲ..အခုငါ့အကြောင်းပြောပြရမလား...ငါကမိဘတွေကတင်းကျပ်ပြီးငယ်ငယ်ထဲနဲ့မိဘခင်းပေးတဲ့လမ်းကိုဘဲလျှောက်လာခဲ့ပေမဲ့...ပထမဆုံးအနေနဲ့ဆန့်ကျင်ခဲ့တယ်...ဟိုတစ်နေ့ကပေါ့..အိမ်ကနေထွက်ပြီး..ငါ့ကိုယ်တိုင်ကားလက်မှတ်ဝယ်ပြီးလာခဲ့တာ...အမေတို့အမြဲတိုင်းသမီးကိုပိတ်လှောင်ထားတာလဲလို့...ပြောခဲ့သေးတယ်...တကယ်တော့ငါကောင်းဖို့လုပ်နေတာလားသူတို့ကောင်းဖို့လုပ်ပေးနေရတာလားမသိတော့ဘူး"...
မိုင်က "ငါကသိတယ်နင် နင့်အမေနဲ့ရန်ဖြစ်ခဲ့တာ..ငါ့အဒေါ်ကိုနင့်အမေဖုန်းဆက်ပြောတာကြားလိုက်တာ... နင်ငယ်ငယ်ကသူငယ်ချင်းကငါဘဲရှိတာမဟုတ်လား..ငါတို့အဒေါ်ကနင့်အမေသူငယ်ချင်းဖြစ်နေလို့လေ...ကျန်တဲ့သူတွေနဲ့သူငယ်ချင်းမလုပ်ခိုင်းဘူးလေနင်တို့အိမ်က...အဲ့အချိန်တုန်းကငါတို့ကငယ်သေးတော့ဘာလို့မပေါင်းခိုင်းတာမှန်းမသိခဲ့ဘူး...အခုတော့သိသွားပြီ"...
အဲ့လိုနဲ့ဂျီမင်းက "ငါက ဂျီယွန်းနင်ကငါတို့အပေါ်အမြဲပွင့်လင်းပေးရင်ကောင်းမယ်လို့စဥ်းစားတယ်...ပင်ပန်းနေတာတွေရှိရင်ပြောလို့ရတယ်...ငါတို့ကနားထောင်ပေးမယ်ပြီးတော့နှစ်သိမ့်ပေးမယ်"...
ဂင်ယူရီက "မှန်တယ်..ငါတို့ကသူငယ်ချင်းမဟုတ်လား..သူငယ်ချင်းဆိုတာအချင်းချင်းနားလည်ပေးပြီး နှစ်သိမ့်ပေးရတာ...မဟုတ်ရင်သူငယ်ချင်းဘာလုပ်ဖို့ထားမှာလဲ..မဟုတ်ဘူးလား...ဂျီမင်း"....
ဂျီမင်းက "မှန်တယ်...ဒါနဲ့စကားပြောနေရင်း..ဒီအသားကတော်တော်အရသာရှိတာဘဲနော်"....
မိုင်က "ဘန်ဂျီမင်း...စကားပြောနေတာ အသားကဘယ်ကပါလာတာလဲ"....
ဂင်ယူရီက "ဝါး...ကလေးတို့အပေါ်ကိုမေ့ကြည့်လိုက်ကြ...ကြယ်တွေနဲ့ပြည့်နေတဲ့ကောင်းကင်ကြီးလှလိုက်တာ"....
ဂျီမင်းက "ဟုတ်သားဘဲ...ငါတို့ရဲ့ညဘဲ"...
ဂျီယွန်းက "ဘာလို့..ငါတို့ရဲ့ညလဲ"...ဆိုပြီးမေးတော့ ဘန်ဂျီမင်းဟာ "ကြယ်တွေရှိပြီ...အသားကရှိပြီး...အချိန်ရှိပြီး..ပြီးတော့ငါတို့ကရှိတယ်မဟုတ်လား..ငါတို့ရဲ့ညပေါ့"...
ဂျီယွန်းက ဂျီမင်းကိုကြည့်ရင်း "ပြုံးကာ..ဟုတ်သားဘဲ... ငါတို့ရဲ့ည"...
ခနအကြာ ယူရီက"မိုင် ငါနဲ့အတူပန်ကန်သွားဆေးမလား...ဂျီယွန်းနဲ့ဂျီမင်းကဒီမှာသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးထားနော်"...
ဂျီမင်းက "အင်း...ဂရုစိုက်ပြီးသွား"....
ဂျီမင်းနဲ့ဂျီယွန်းက သန့်ရှင်းရေးလုပ်နေကြစဥ် ဂျီယွန်းဟာ "ငါတို့ကျောင်းလေ့လာရေးခရီးပျော်စရာကောင်းတယ်...ထပ်ပြီးသွားချင်သေးတယ်..ငါတို့လေးယောက်အတူ"....
ဂျီမင်းက "ဟုတ်သား... နောက်ပိုင်း အတူသွားကြမလား"...
မိုင်နဲ့ဂင်ယူရီက ပြန်ရောက်လာပြီး "ဆေးကြောပြီးပြီဆိုတော့ ...ငါတို့အိပ်ကြမလား.. တခြားသူတွေလဲအိပ်နေပြီထင်တယ်"
ဂျီယွန်းက "ကောင်းသားဘဲ...အိပ်ကြမယ်လေ"..
~~~~~~
ဂျီယွန်းဟာကျောင်းလေ့လာရေးခရီးသွားနေစဥ် တစ်ဖက်မှာတော့ ဂျီယွန်းရဲ့အဖွားဖြစ်သူဟာဂျီယွန်းပြောင်းလဲနေတာတွေသတိထားမိကာ အကြောင်းအရင်းကိုရှာပါတော့တယ်
ဂျီယွန်းအခန်းထဲတွေရှာပေမဲ့ မိုင် ဂျီမင်း ယူရီ တို့နဲ့ရိုက်ထားတဲ့ဓာတ်ပုံတွေအပြင် ဘာမှမတွေ့ခဲ့ပါ....ဂျီယွန်းဟာမိန်းကလေးတစ်ယောက်ကိုသဘောကျလိမ့်မယ်လို့..ဂျီယွန်းအဖွားဟာမတွေးမိခဲ့ပါ
တကယ်တော့ဂျီယွန်းပြောင်းလဲလာရခြင်းက ဘယ်သူနဲ့မှမသက်ဆိုင်ဘဲ လွတ်လပ်စွာနေချင်တဲ့ဂျီယွန်းရဲ့ဆန္ဒတာဖြစ်ပေမဲ့ ဂျီယွန်းမိသားစုကလက်မခံနိုင်ခဲ့ပါ....
11 Sep 2024
Wednesday
Chapter 13 coming soon...
Abigail
ရေးထားတာတော့ကြာပြီညမတို့ဘက်ရေတွေကြီး Wifiတွေပျက်လို့မတင်ဖြစ်တာပါ ကြာသွားရင်တောင်းပန်ပါတယ်နော်
YOU ARE READING
ONLY YOU CAN SEE
Fantasíaပန်းနာရင်ကျပ်ကြောင့် လေကောင်းလေသန့်ရတဲ့နေရာသွားနေတဲ့ တစ်ဦးတည်းသောသမီးလေးဂျီယွန်းနဲ့ ဂျီယွန်းချစ်မြတ်နိုးရတော့ ဂျီမင်းလေး ရဲ့ story လေးတစ်ပုဒ်....
