Wishchild (herschreven)

# 6 #

Sir Dorran

Ik stapte uit de koest. Meerdere mannen keken me aan. Aasher, hoofd van de wachters in kasteel Rewde, kwam naar me toelopen. 'Goedemiddag Sir' zei hij 'waar is Yaris?'

'Weg' zei ik 'daarom stuur ik al mijn mannen erop uit om haar te vinden.' 'En snel ook ze is bijna achttien.'

Aasher knikte, 'zal ik doen Sir. Mannen!'

Alle mannen gingen in een lijn staan. Ik beval ze wat ik iedere man had bevolen. Daarna gingen ze weg. Ik was moe. Dit was het laatste kasteel. Maar ik moest terug naar kasteel Lidev. Waarschijnlijk zouden ze haar daarheen brengen. Dat was het dichtste bij het woud waar het dorp was. Ik moest terug. Aasher zag dat ik moe was, 'Sir. Misschien moet u even uitrusten en morgen terug gaan.'

Ik knikte, 'dan ga ik naar bed.mMaak me alleen wakker als het om Yaris gaat.'

Hij knikte kort, 'ja Sir.'

Ik knikte kort en liep weg. Op naar mijn kamer. Ik zou slapen en dan weer gaan.

Yaris

Ik keek hem vol verbazing aan. 'Hoorde ik dat goed noemde u me zusje?'

Hij knikte, 'dat klopt Yaris.' 'Welkom thuis zusje.'

Ik zakte bijna in. Hij pakte me snel beet, trok me mee naar de troon en duwde me er zachtjes op. Hij ging op zijn knie voor me zitten, 'gaat het?'

Ik keek hem aan, 'weet u het zeker?'

Hij knikte, 'negenennegentig procent zeker.'

'En die andere één procent?'

'Had je een ketting of heb je die?'

'Niet dat ik weet' zei ik hoofdschuddend 'maar hij heeft zoveel voor me achter gehouden.'

'Dor?'

Ik keek hem aan, 'wie is Dor?'

'We spreken zijn naam hier niet hardop uit. Dus gebruiken we de afkorting Dor.'

'Vanbinnen is hij ook dor' mompelde ik.

Hij grinnikte, 'dat geloof ik graag. Maar wat heeft hij allemaal voor je achter gehouden?'

'Veel' zei ik 'hij heeft voor me achtergehouden dat hij niet wist wie mijn ouders waren.'

'Wat heeft hij nog meer gedaan?'

'Me opgesloten. En heel wat wensen gebruikt.'

Hij knikte, 'wat moest je doen?'

'Soldaten, wapens, van alles en nog wat. Als ik er maar voor zorgde dat het onverslaanbaar was.'

Hij knikte, 'gelukkig ben je nu thuis.'

Ik knikte, 'ja maar hij is wel naar me opzoek.'

'Nou, als zijn mannen aanvallen, dan bestrijden ze met datgene waarmee ze zijn gemaakt.... wensen.'

Ik glimlachte, 'hoe heet je eigenlijk broer?'

Hij glimlachte, 'Connor.'

De deur vloog open en Levi kwam binnenrennen, 'Sire!'

Connor stond op, 'ja?'

'De soldaten van Sir Dorran hebben ons omsingeld.'

Ik trok wit weg. 'Val ze aan' zei hij 'zorg ervoor dat ze weggaan.'

'Ze kunnen niet gaan' zei ik zacht 'ze zijn onverwoestbaar.'

Levi keek me aan, 'heb jij ze zo gemaakt?'

'Ik moest wel.'

Hij keek Connor aan, 'Sire we moeten haar aan hen geven.'

'Dat nooit' zei Connor kwaad 'ik laat mijn zusje niet weer ontvoerd worden!'

'Zusje' vroeg levi verbaasd.

'Ja Levi' zei hij boos 'maak kennis met prinses Yaris.' 'Mijn zusje!'

Levi boog, 'het spijt me majesteiten.'

Ik stond op, 'geeft niet.' 'Nu moeten die soldaten worden uitgeschakeld.'

'Maar hoe dan' vroeg mijn broer.

'Ze hebben één zwakke plek... hun borst.' 'Als je ze precies in het midden raakt vergaan ze tot stof.' 'Daarom hebben ze ook ijzeren harnassen.'

'Die hebben ze niet aan' zei Levi.

'Ons voordeel' zei Connor 'Levi verzamel alle boogschutters en zorg dat ze vergaan tot stof.'

Levi knikte kort en rende weg. Connor keek mij aan, 'blijf hier.' 'Ik ga iedereen hierheen halen.'

Ik knikte. Hij glimlachte en rende weg. Ik haalde diep adem. opeens brak het raam. Ik keek opzij en Balint keek me aan, 'hallo Yaris.'

'Connor!' 'Rino!'

Rino kwam binnenrennen. Balint pakte me beet en sprong met me over zijn schouder uit het raam. Hij duwde me in de handen van een soldaat. 'Neem haar mee' beval hij 'Sir Dorran zal heel blij zijn om haar weer bij zich te hebben.'

Ik slikte hoorbaar. Hij grinnikte en liep voor de soldaat weg.