Wishchild (herschreven)

# 24 #

De volgende ochtend hoorde ik Balint zeggen: 'Yaris wordt eens wakker.'

Ik opende slaperig één oog, 'wat wil je?'

'Kleed je aan, de soldaten gaan zo naar het dorp. We lopen achter ze aan.'

'Waarom moet ik dan mee' vroeg ik terwijl ik rechtop ging zitten.

'Omdat wij ook meegaan en we laten je niet achter zodat je Connor en Rino kunt bevrijden.'

'Goed' zei ik gapend 'ik ga me aankleden. Jij wacht buiten.'

Hij knikte en liep de kamer uit. Ik stond op, deed een lichtblauwe jurk aan en knoopte een wit lint om mijn middel. Aan de zijkant maakte ik weer een strik. Daarna deed ik mijn haar in een staart. Ik liep naar buiten en keek Balint aan, 'klaar?'

Ik knikte en liep achter hem aan naar beneden. Ondertussen ging ik met het plaatje van mijn ketting van de ene kant van de andere. Toen we in de werkkamer aankwamen was iedereen er al. 'Goedemorgen Yaris' zei Dorran 'klaar om naar het wensendorp te gaan?'

Ik knikte, 'waarom moet ik eigenlijk mee?'

'Zodat je Connor en Rino niet kunt bevrijden. Want dan kun je het dorp waarschuwen.'

Ik zuchtte, 'duidelijk.'

Hij grijnsde en stond op, 'laten we dan maar gaan.'

Ik knikte. Hij grijnsde en ging ons voor naar de binnenplaats. Alle soldaten hadden hun harnassen aan.

Connor

Ik werd wakker gemaakt door Rino. 'Connor' zei hij 'Dor gaat weg. Hij neemt Yaris mee. ze gaan het dorp aanvallen.'

Ik sprong op, 'hoe weet je dat?'

'Zebina was hier net. Ik kon niet slapen dus bleef ik op.'

'Waarom heeft ze ons dan niet bevrijdt?'

'Omdat ik nu ook in een cel zit' zei iemand. Ik keek naar de cel tegenover ons.

Zebina glimlachte verdrietig, 'hallo connor.'

'Waarom... hoe... wat?'

'Balint betrapte haar' zei Rino.

'Niemand kan ons meer helpen' zei ze met een zucht.

'Hij zal alle wensensoldaten gevangennemen en gebruiken voor in zijn leger' zei Rino 'hoe lang houden ze het vol?'

Ik zuchtte, 'geen idee. Niet lang. De laatste keer dat ik Levi testte was hij niet heel goed bezig.'

Hij knikte, 'maar we moeten hier weg. We moeten het hoe dan ook proberen.'

Ik knikte, 'Zebina weet jij iets?'

Ze schudde haar hoofd, 'ik ben hier nog nooit geweest.'

Ik knikte en keek naar de scharnieren. 'Te sterk' mompelde ik 'hier komen we niet weg zonder hulp.'

Yaris

Dorran liep voorop door de bossen. Het hoofd van de wachters liepen half naast hem. Ik liep weer achter hen. Er liep aan iedere kant van me een soldaat. Zo kon ik niet ontsnappen. Opeens stonden Dorran en de anderen stil. Ik stopte ook met lopen. Dorran keek over zijn schouder, 'Yaris waarheen?'

'Laat me voorop lopen' zei ik.

'Als je belooft om niet weg te lopen.'

Ik knikte, 'belooft.'

Hij deed een stap opzij. Ik liep naar voren keek even om me heen en begon toen te lopen. De rest volgde me. Toen we een tijdje hadden gelopen en Dorran was gaan praten met de anderen zette ik het op een rennen. Meteen hoorde ik dat Balint, Aasher, Badru en Berto achter me aan kwamen. En aangezien ik heel snel was haalden ze me niet in. Ik struikelde bijna over dezelfde wortel waarover ik struikelde toen ik hier met Rino was. Wacht dat betekende dat ik in de buurt van het dorp kwam. Ik rende verder en nog harder. Toen ik bij het dorp kwam rende ik de trap op, 'Levi!'

Er kwam een soldaat op me afrennen, 'ho even rustig wie ben je?'

'Prinses Yaris. Geen tijd voor uitleg waar is Levi?'

Hij wenkte me. We liepen snel naar de troonzaal. Daar was Levi. Hij keek me verbaasd aan, 'prinses?'

'Geen tijd voor uitleg' zei ik 'Dor komt eraan.'

Zijn ogen werden groot, 'hoeveel soldaten?'

'Zijn hele leger die ik moest maken dus ongeveer duizend soldaten.'

Levi knikte en richtte zich op de bewaker die me hierheen had gebracht, 'ga iedereen waarschuwen. Nu!'

De wachter knikte kort en sprintte weg. Ik haalde diep adem. 'Gaat het' vroeg Levi.

Ik knikte, 'maar we moeten mijn broer en Rino gaan bevrijden.'

Hij knikte, 'we gaan via de achterdeur.'

'Nu?'

'Ja anders is hij hier en ons dorp is zo overvallen.'

Ik knikte. Hij liep voor me uit. We kwamen de wachter tegen. 'Zeg tegen mijn tweede man' zei Levi 'dat ik de prins ben gaan redden.'

De wachter knikte kort. Levi liep naar een deur en deed die open. We renden naar beneden. Daarna door het bos. Op naar kasteel Lidev.