Wishchild (herschreven)

# 17 #

Connor

Ik zat nog steeds naar de ingang te kijken. Dorran was weer gaan ijsberen. 'Hoe lang kan die trans wel niet duren' vroeg hij geërgerd.

'Zoals ik al zei' zei ik geërgerd 'dat weet ik niet.' 'Het kan een minuut duren of een hele week.'

'Een hele week?!'

Ik knikte, 'maar Yaris heeft maar een paar antwoorden nodig dus waarschijnlijk is ze zo uit de trans en is ze zo hier.' 'U moet geduld hebben.'

'Ik heb lang genoeg gewacht op mijn toverkrachten en van alles en nog wat!' 'Ik ga naar binnen.'

Ik sprong op en draaide me om, 'nee dat gaat u niet!'

'Waarom niet?!'

'Het kan gevaarlijk zijn om mensen uit hun trans te halen!'

'Hoezo gevaarlijk?!'

'ze kunnen alles vergeten!' 'En dan bedoel ik ook echt alles.' 'Ze gaan zich weer gedragen als baby's en kunnen niks meer zelf.' 'Dan moet u weer achttien jaar wachten voordat ze uw wens kan vervullen.' 'Dus heeft u nou maar geduld!'

Dorran snoof, 'hoe lang zit ze daar al?' 'Balint?'

'Nu negentig minuten vanaf het begin.'

Dorran zuchtte, 'we moeten maar wachten dan.'

Ik knikte en ging weer zitten, 'nog heel even.' 'Dat beloof ik.'

'Zou ze met je ouders praten' vroeg Rino.

'Ik hoop het.' 'Mijn ouders wisten natuurlijk alleen dat ze niet dood was.'

'Maar geesten kunnen toch de geesten wereld verlaten?'

'Nee, dat kunnen ze niet.' 'Ze kunnen alleen zoeken in de geestenwereld.'

Hij knikte en keek weer naar de grot. 'Laten we dan maar hopen' zei hij 'dat ze met jullie ouders praat.'

Ik knikte.

Yaris

Ik opende mijn ogen. Ik moest even nadenken wat er ook weer was gebeurd. Ik keek in het rond. O ja ik was in een grot. Connor had me hierheen gebracht en ik was in een trans geraakt. Connor! De trans! De antwoorden! Ik stond op en rende de grot uit. Toen ik bij de uitgang was riep ik alvast: 'Connor!' 'Rino!' 'Dorran!' 'Ik weet het antwoord!'

Ik kwam buiten en iedereen keek me nieuwsgierig aan. Dorran stond op, liep op me af en pakte mijn schouders beet. 'Vertel' zei hij aandringend 'de oplossing?'

'Of een jaar wachten of een gevaarlijk drankje brouwen waardoor ik drie jaar kan slapen.'

'Tweede optie' zei hij 'hoe maken we dat drankje?'

'ho wacht even' zei Connor 'wie bepaalt dat?' 'Ik hoop zij.'

Dorran liet me los en draaide zich om, 'ik doe dat.'

Ik liep langs hem heen naar Connor. 'Connor' zei ik 'ik wil mijn gave terug.' 'Ik kan ten eerste geen jaar wachten en ten tweede ik wil mijn volk niet in gevaar brengen.'

'Yaris' zei hij 'ik wil mijn zusje niet voor drie jaar moeten missen.'

Ik zuchtte, 'alsjeblieft Connor.'

Hij zuchtte, 'kan ik je ompraten?'

'Haar' zei Balint grinnikend 'dat lukt niemand.' 'Behalve Rino.'

Connor keek naar Rino, 'wil je haar alsjeblieft op andere gedachten brengen.'

'Ik kan haar niet ompraten.'

'O nee' zei Dorran 'het duurde anders niet lang voordat je haar bij mij bracht.'

'Omdat ik haar gewoon meenam en daarna mijn excuses aanbood.' 'En zei dat ik niet anders kon.'

'Jongens' zei ik boos 'tweede opties.' 'connor we moeten een recept voor een giftendrankje vinden, enig idee?'

'Dan zouden we naar het dorp moeten.'

'Goed' zei Dorran 'we gaan naar het dorp.' 'Kom op.'