Ik liep achter Connor aan de trap op. Er kwam een bediende aanlopen, 'Sire.' Hij boog. Toen kwam Dorran aanlopen. Meteen pakte de bediende het heft van zijn zwaard. 'Rustig Jaron' zei Connor 'ik moet iets opzoeken voor hen.'
de bediende knikte, 'wilt u dan iets te drinken Sire?'
'Nectar' zei Connor met een glimlach 'dat heb je nog nooit geproefd hé zusje?'
Ik schudde mijn hoofd. 'O het spijt me' zei de bediende 'ik was vergeten dat u uw zusje had gevonden.' 'Goedemiddag. prinses' zei hij met een buiging.
Ik glimlachte, 'geeft niet.'
De bediende keek op, 'ik zal het naar u brengen majesteiten.'
Connor knikte en liep weg. We liepen achter hem aan. Hij stopte bij twee grote deuren. Die deed hij open en liep een hele grote kamer in. Langs alle muren stonden hele hoge boekenkasten. Er was een ladder voor nodig om bij de bovenste plank te komen. Ik keek Connor aan, 'hoeveel boeken?'
hij haalde zijn schouders op, 'ga ze tellen zou ik zeggen.'
Ik grinnikte, 'dan zijn we drie jaar verder.'
Hij schudde zijn hoofd en liep naar een van de ladders. Die klom hij op en bleef bij de een na bovenste plank hangen, daar begon hij de titels te lezen. Na een paar seconden pakte hij er een boek uit en klom weer naar beneden. 'Hierin moet het staan' zei hij.
Ik pakte het boek en begon te bladderen. 'Dus jij gaat zoeken' zei Connor.
Ik knikte en begon te lezen.
'Kan jij het snelste lezen' vroeg hij.
'Hier is het recept' zei ik.
'Ja dus' zei Rino grinnikend.
Ik liep naar een standaard in de hoek en legde het boek erop. Dorran en Connor kwamen naast me staan. Dorran las het recept. 'Nu alleen nog een tovenaar vinden' zei Connor.
'Er staat er een naast je' zei Balint 'Sir kunt u het maken?'
Dorran knikte langzaam, 'ik heb het al een tijdje niet gedaan maar het moet lukken.'
'Weet u het zeker' vroeg Connor.
Dorran keek hem aan, 'ja.' 'Al heb ik geen krachten meer ik ben en blijf een tovenaar.'
Connor haalde diep adem en knikte, 'dan nemen we het boek mee.'
Ik pakte het boek en sloeg het dicht, 'dan gaan we.'
Connor knikte en liep voor ons uit naar beneden. Ik hield het boek tegen mijn borst aangedrukt. We liepen weer naar de koets en reden naar kasteel Lidev. Daar aangekomen bleef Dorran voor de deuren stilstaan. Hij draaide zich om naar ons, 'Connor.' 'Ik laat alle strijders gaan als je belooft dat je mijn wens laat vervullen.'
Connor knikte, 'ik zal je wens vervullen.'
'Dat kan niet' zei ik 'je hebt geen gave meer. Daarom moest je niet door de poort lopen. Ik heb een wens verspilt om die te betoveren. Ik ben de enigste die mijn krachten op een "natuurlijke" manier is verloren.'
Connor knikte. Dorran keek hem aan, 'dus?'
'Ik zal Yaris niet tegen houden' zei Connor 'dat beloof ik.'
Hij knikte kort en keek Balint aan, 'ga de strijders bevrijden.'
Balint knikte kort en liep weg. Even later stonden alle strijders op het plein. Levi kwam naar ons toelopen, 'Sires. Alles goed?'
'Alles goed' zeiden we tegelijk 'ga terug naar het dorp.'
'Ga terug' zei Connor 'en bescherm het. Ik wil geen gewonden. Kom ons niet halen. Alsjeblieft Levi.'
Levi knikte, 'dan ga ik Sire.'
We knikten. Hij boog en keek naar de mannen, 'we gaan.'
Levi liep voor de rest uit naar de poort. Ik rende achter ze aan, 'Levi!'
Hij draaide zich om, 'ja prinses?'
'Kun je een appel toveren?'
Hij knikte en toverde een appel. Die gooide hij naar me. Ik ving hem, keek hem aan en zei: 'je kunt gaan. Zorg goed voor het dorp.'
Hij knikte, 'dat zal ik zeker doen prinses.'
Daarna liep hij weg. Ik draaide me om. Dorran stond achter me, 'Yaris. Wat deed je?'
'Kijken of ze hun gave weer terug hebben' zei ik terwijl ik langs hem heen liep. 'Nu de mijne nog' mompelde ik.
Hij liep achter me aan naar het kasteel. Daar liep hij ons voor naar een kamer in de kelder. Daar was een donkere kamer. In het midden stond een ketel. Op de planken aan de muur stonden flesjes. Aan de rechterkant was een lange werkbank. Tegen de muur stonden allerlei boeken. Hij stak de kaarsen aan die tegen de muur hingen. Ik liep langs de flessen en potjes op de planken. Overal zat stof op. 'Yaris' zei Dorran 'wil je alsjeblieft overal vanaf blijven?'
Ik keek naar hem, 'waarom wist ik hier niets van?'
'Ik ben hier niet meer geweest sinds ik mijn krachten verloor.'
ik knikte en keek Connor aan. Die keek ook om zich heen. Rino kwam naar me toelopen, 'niemand wist dit.'
Ik knikte. Balint en Dorran waren bezig met spullen pakken. Dorran pakte een standaard en zei tegen mij, 'Yaris wil je het opzoeken?'
Ik liep naar hem toe en pakte het boek. Ik begon te zoeken en toen ik het had gevonden legde ik het boek open op de standaard. Hij ging met zijn vinger de ingrediënten af, 'twee hoornen van een slak. Twee druppels blauwe mist. Drie rozen uit de rozenbottel. Drie kersenpitten zonder kers. Zeven centiliter passievruchtwater. Dat heb ik allemaal wel.' Hij liep naar de plank en begon te zoeken.
JE LEEST
Wishchild (herschreven)
FantasyRino is een jongen die voor de duisterste man ter wereld mag werken, Sir Dorran. Sir Dorran houd een meisje bij zich, Yaris. Als Rino erachter komt waarom wil hij haar helpen. Het enigste wat Yaris wil is weg en Rino is de enigste die ze kon vertrou...