Wishchild (herschreven)

# 25 #

Connor

Ik ijsbeerde heen en weer. Wat moesten we doen. Het slot was te sterk om open te breken. 'Kon je nou maar toveren' zei Rino met een zucht.

'Misschien kan ik dat ook' zei ik 'misschien werden alle wensen opgeheven toen Yaris haar krachten verloor. Rino wens een appel.'

'Connor' zei hij 'ik wens een appel.'

Ik toverde een appel. Onze ogen lichtten even op. 'Oké, Connor ik wens dat je jezelf buiten de cel tovert.'

Ik deed wat hij zei. Ik kwam buiten de cel. Maar alles begon een beetje te draaien. Ik bleef wel staan. Ik maakte de kooien open. 'Hoe komen we het snelst bij het dorp' vroeg Zebina.

'Misschien kan ik ook wat Yaris kan.'

'We kunnen het altijd proberen' zei Rino.

Yaris

We renden al een tijdje toen we andere rennende personen achter ons hoorden. Ik ging nog harder rennen. Toen struikelde ik. Levi rende terug naar me en hielp me recht. Mijn enkel deed pijn. Hij tilde me op mijn rug en rende verder. Helaas was hij minder snel door mij. 'Levi' zei ik 'laat mij maar achter. Jij moet mijn broer gaan bevrijden.'

Hij schudde zijn hoofd. Toen werden we ingehaald door vier soldaten. Ze sloten ons in, trokken mij van zijn rug af en trokken ons mee. Niet naar het dorp maar iets verder ervandaan. Er stond één tent. Daar werden we ingeduwd. Er stond een tafel in. Dorran zat eraan. De kaart die ik had moeten toveren lag voor hem. De andere vier stonden om hem heen. Ik werd vastgehouden door één man. Levi door twee. Ieder van hen hield een arm vast. Levi was sterk, dus moesten ze moeite doen om hem niet te laten ontglippen. Dorran stond op. ik sloeg mijn ogen neer. 'Yaris' zei Dorran met lichte boosheid in zijn stem, 'waarom rende je weg?'

'Wat denkt u zelf' vroeg ik boos 'om mijn volk te waarschuwen!'

'En toen rende je weer weg' zei hij pas echt boos 'om je broer te redden neem ik aan.'

'Niet alleen mijn broer maar ook Rino.'

'Dus Zebina laat je daar achter' vroeg Balint grijnzend.

'Hoe bedoel je' vroeg ik fronsend.

'Ik bedoel dat ze een verraadster is' zei hij nog steeds grijnzend 'ze ging Connor en Rino vertellen dat we jou meenamen naar het dorp. Dus nu zit ze in de cel.'

Ik probeerde me los te trekken, 'laat haar gaan!'

Dorran pakte mijn kin beet, 'rustig bloem. Rustig, ik doe haar niks. Als jij nu iets voor me doet.'

ik keek hem aan en knikte. Hij grijnsde, 'Yaris ik wens dat je alle wachters en soldaten in het wensendorp in slaap laat vallen.'

Ik knikte. De man liet me los en ik deed wat hij zei. Daarna keek ik naar Levi, 'waarom deed u het prinses?'

'Het spijt me' zei ik 'maar ik kan in tegenstelling tot jullie geen wensen weigeren.'

Hij knikte, 'ik snap het.'

Ik knikte kort. Dorran pakte me beet en trok me mee naar buiten, 'Yaris. Lijd ons naar de troonzaal.'

Ik knikte en liep naar het dorp. Dorran volgde me op de voet. Ik liep de troonzaal binnen. Alle wachters en soldaten lagen op de grond. Ze sliepen. Ik keek naar de vrouwen die bij hen zaten. Levi werd binnengeduwd. 'Levi' zeiden sommigen van hen 'wat is er aan de hand?'

'Ik neem het dorp over' zei Dorran 'toch Yaris?'

Een van de vrouwen stond op, 'Yaris?'

Ik knikte, 'dat is mijn naam.'

Ze liep naar me toe en onderzocht me eens. Ze sloeg een hand voor haar mond, 'prinses?'

Ik glimlachte en knikte. Dorran rolde met zijn ogen en trok me mee naar de troon. De vrouw keek Levi aan, 'wist jij dit?'

Hij knikte, 'sorry Madelaine. Ik wist niet of Connor het goed vond.'

Ze knikte. Dorran snoof, 'nu we dat ook weer weten. Ik ben nu koning hier. En Yaris jij gaat mij kronen.'

Ik beet op mijn lip, 'dan hebben we een kroon nodig.'

Hij keek naar Levi, 'kroon?'

'in de kroonkamer.'

'Waar is die?'

'Madelaine wil jij de kroon halen?'

Ze knikte, liep weg en kwam later terug met een gouden kroon. Er zaten blauwe stenen in. Ze liep naar me toe en gaf me de kroon. Ik keek Dorran aan. Die liet me los en ging op een knie voor me zitten. Ik zette de kroon bij hem op, 'hierbij kroon ik Dorran tot koning.'

Hij stond op en keek me aan, 'bedankt bloem. Nu de rest van het land nog. Yaris, ik wens dat je de koning hierheen tovert.'

Ik deed wat hij zei. De koning verscheen. Hij keek verbaasd om zich heen. Toen hij Dorran zag staan wou hij zijn zwaard pakken. Helaas voor hem was hij zonder zwaard hierheen getoverd. 'Goedemiddag Sire' zei Dorran 'ik wil dat u iets doet. Mij koning maken.'

'Nooit van mijn leven' zei de koning kwaad.

'Yaris ik wens dat de koning me kroont.'

Ik sloeg mijn ogen neer en deed wat hij zei. De koning kwam in beweging, pakte zijn kroon en wou Dorran kronen toen de deur open werd gezwaaid. Connor stond in de deuropening met Rino en Zebina. Rino ondersteunde Connor. 'Connor' riep ik. Ik rende naar hen toe. Hij omhelsde, 'gelukkig ben je oké.'

'Yaris' zei Rino 'ik wens dat je geen wensen meer voor Dorran kan vervullen.'

Ik deed snel wat hij zei. Dorran trok een van de zwaarden van de wachters. Hij liep dreigend op ons af. 'Maak die wens ongedaan' riep hij kwaad 'nu!'

'Yaris' zei Rino ik wens dat Dorran in slaap valt totdat we hem in een cel hebben gestopt.'

Ik toverde snel en Dorran zakte op de grond. 'Yaris' zei Levi 'ik wens dat je alle soldaten die je hebt getoverd laat verdwijnen tot stof.'

ik deed ook wat hij zei. 'Zusje' zei Connor 'ik wens dat alle wenssoldaten wakker worden.'

Ik knikte en deed ook wat hij zei.