Wishchild (herschreven)

# 7 #

We kwamen eindelijk bij het kasteel. Sir Dorran stond ons op te wachten. Hij was kwaad. Ik keek hem niet aan en probeerde uit de greep van de soldaat te komen. Hij hield stevig vast dus het lukte me ook niet. 'Yaris' zei Dorran kwaad 'waarom liep je weg?!'

Ik keek hem kwaad aan, 'omdat u liegt! En u houd al mijn hele leven dingen voor me achter!'

Hij snoof, 'en dat deed ik om te voorkomen dat jij wegliep!'

'Dat was niet zo slim want nu ben ik razend! Ik heb ontdekt wie ik ben en ik beveel je om me te laten gaan!'

'Bevelen' riep hij kwaad 'ik beveel jou!'

'Niet meer! Ik luister niet meer naar u!'

'waarom zou je dat niet doen?!'

'Omdat ik... ik... dat gaat  u niks aan!'

'Dat gaat me wel aan aangezien jij niet meer luistert!'

'Dan mag u het zelf uitzoeken! Ik vertel niks meer!'

Hij pakte mijn kin beet en zei: 'je hoeft ook niks te vertellen. Niet uit jezelf. Yaris ik wens een waarheidsdrankje.'

Ik beet op mijn lip om die wens niet te vervullen. Ik schudde mijn hoofd. Hij keek me met samengeknepen ogen aan, 'jij moet die wens vervullen. Je kan het niet weigeren!'

Hij had gelijk. Ik kon wensen niet weigeren. Ik hield het niet meer en toverde toch het drankje maar. Hij pakte het vanaf de grond. Daarna keek hij me aan, 'jij neemt dit in.'

Ik schudde mijn hoofd en hield mijn adem in.
Hij snoof en kneep mijn neus dicht. Toen bijna alles begon te draaien hapte ik naar adem. Hij goot snel het drankje bij me in. Ik slikte het door. Hij liet me los en deed een stap achteruit. Ik haalde diep adem. Daarna keek ik hem aan.

'Yaris' zei hij 'wie ben je?'

'Prinses Yaris van het wensenvolk.' Ik sloot abrupt mijn mond. Ik kon dus niet liegen en moest de waarheid vertellen.

Hij fronste, 'van wie hoorde je dat?'

'Mijn broer Connor.'

Hij knikte, 'waar is Rino?'

'nog in het paleis.'

'Heb je de zwakke plek van de soldaten verteld?'

Ik knikte, 'ja.'

'Heb je spijt?'

'J.... ' misschien lukte het om te liegen maar ik kreeg de rest niet uit mijn mond dus moest ik wel eerlijk zijn, 'nee.' 'Nee absoluut niet!'

Connor

Ik rende de troonzaal in. Rino keek me aan, 'ze is ontvoerd. We moeten haar gaan redden!'

'Dat weet ik' zei ik 'maar waar brengen ze haar heen?'

'Naar kasteel Lidev. Dat is het thuis van Sir Dor...'

'Dor' kapte ik hem af 'nooit voluit.'

Hij knikte, 'maar zijn de andere soldaten vergaan?'

'Het grootste gedeelte. We moeten nu weg.'

Hij knikte, 'moet ik mee?'

Ik knikte, 'jij bent onze gids. Wij zijn nog  nooit uit het dorp geweest dus leidt ons naar mijn zusje.'

Hij knikte, 'dan moesten we maar eens gaan.'

Ik knikte en liep voor hem uit naar Levi. Die gaf ik bevel om alle soldaten te verzamelen. Dan konden we mijn zusje gaan redden. Dit was de tweede keer dat die idioot mijn zusje had ontvoerd. Hij moest boeten! Hij was de moordenaar van mijn ouders en de ontvoerder van mijn zusje! Dat zou ik hem nooit vergeven!