Chapter 82

203 16 1
                                    

Unicode
အပိုင်း - ၈၂ (နှုတ်ဆက်ပါတယ် ချန်းလင်)

လင်းချီဟာ မျိုးနွယ်စု ဝင်ပေါက်ဆီကို မဟူရာဘုရင်အား ခေါ်သွားပြီး ယွီမုန့်ကို တွေ့မိသေးလားဟု ဝင်ပေါက်မှာ ရပ်စောင့်နေတဲ့ အော့ခ်တွေကို မေးလိုက်သည်။

အော့ခ်နှစ်ယောက်ဟာ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်ကြည့်လိုက်မိပြီး သူတို့ထဲက တစ်ယောက်က "ယွီမုန့်လား? မနေ့ညကလေးတင် အထုတ်ဆွဲပြီး ထွက်သွားတယ်လေ"

နောက်အော့ခ်တစ်ကောင်က သံယောင်လိုက်ပြီး "ဟုတ်တယ် သူကိုကြည့်ရတာ အေးတိအေးစက်နဲ့ စိတ်ဆိုးနေတဲ့ပုံပဲ ငါတို့ နှုတ်ဆက်လိုက်ပေမဲ့ သူက ငါတို့ကိုတောင် မကြည့်သွားဘူး"

"သူက ခါတိုင်းလည်း အဲလိုပဲ မဟုတ်ဘူးလား အေးစက်နေတာလေ"

"ဒါပေမဲ့ မနေ့ညကတော့ တကယ့်ကို အေးစက်နေတာနော် သူက ခါတိုင်းဆို စကားမပြောရင်တောင် ခေါင်းညိတ်ပြသေးတယ်"

"ဟုတ်တယ်.."

လင်းချီဟာ အော့ခ်နှစ်ယောက် စကားများနေတာကို ကြားဖြတ်ပြောလိုက်သည်။

"သူ ဘယ်သွားလဲ သိလား?"

"စဉ်းစားကြည့်ရမယ်ဆိုရင် အဲ့ဘက်ဖြစ်လောက်တယ်"

အော့ခ်တစ်‌ယောက်က ဘယ်ဘက်ကို လမ်းညွှန်လိုက်သည်။

"ဟုတ်ပြီ ကျေးဇူး…"

လင်းချီဟာ ကျေးဇူးတင်ပြီး ထွက်သွားရန်ကြံရုံရှိ‌‌သေးချိန်...

"မဟုတ်ဘူး ဒီဘက်ကို သွားတာ"

နောက်အော့စ်တစ်ယောက်က ညာဘက်ကို လက်ညှိုးထိုးကာ ပြောလိုက်ပြန်သည်။

လင်းချီဟာ သူ့ရဲ့ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ မျက်နှာကို အုပ်ထားလိုက်သည်။ ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ ထည့်တွက်လို့မရတဲ့ထဲမှာ အော့ခ်တွေရဲ့ ဉာဏ်ရည်လည်းပါတယ်။

လင်းချီဟာ အော့စ်တွေ ရန်ဖြစ်နေတာကို မတားဘဲ ကြည့်နေသည်။ တစ်ကောင်ရဲ့ ခေါင်းကို တစ်ကောင်ရိုက်လို့ ဦးနှောက်တွေ ထွက်လာရင် ပိုတောင်‌ ကောင်းဦးမယ်

နေဦး လင်းချီဟာ မဟူရာဘုရင်ကို ကြည့်လိုက်ပြီး အကြံရလာသည်။

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Sep 23 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

မှော်ကုန်းမြေမှအစားအစာထောက်ပံ့သူစနစ်Where stories live. Discover now