Alaca mahallesi (Ara verildi)

22

Aras'tan...

Yaptığım meslek herkesin yapabileceği bir meslek değildi. Hasreti boldu bizim mesleğin ama kavuşma anları paha biçilemezdi. Asena'nın vurulması Mustafa'nın içindeki deliyi çıkarmıştı. Aylarımızı alacak operasyonu iki günde bitirmiştik. Helikoptere bindiğimizde "Döndüğümüzde seninle konuşacaklarım var Mustafa" dediğimde "Emredersiniz komutanım" dedi. Bu operasyonun amacı terör elebaşı ve yanındaki belgelere el koymaktı. Mustafa dün gece peşinde olduğumuz elebaşını ve belgeleri benden habersiz giderek almış, yetmemiş orada bir katliam yapmıştı.

Sabaha karşı silah sesleri ile uyandığımda Hakan "Mustafa yok" demişti. Hepimiz onun Asena'ya karşı bişeyler hissettiğini anlamıştık zaten ama bu beklenmedik bir şeydi. Mustafa elindeki belgeler ve o iti önüme atıp "Artık gidebiliriz komutanım" dediğinde Polat "Yok anasının amı" demişti. Gerçekten de yok anasının amıydı şu an. Adam Mustafa'ya korkarak bakarken Mustafa bizden çaldığı mermileri yere koyup "Gidelim mi komutanım" dediğinde "Ah Mustafa ah" dedim sadece.

Helikopterden indiğimde gözlerim ilk sevdiğim kadını buldu. Kırmızı gözleri, burnu ve artık belli olan karnı. Gözlerim dolsa da şu anda asker kimliğime girip karşımdaki albaya odaklandım. Albay sevdamın kulağıma bir şey dedikten sonra hatunumun bana bana doğru ilerlediğini gördüğümde çantamı ne zaman attım bilmiyorum. Tek derdim kadınıma kavuşmaktı. Sevdiğimi kollarım arasına aldığımda dünyalar benim olmuştu.

Kollarımda olan kadın benim dünyamdı. Benim bugünüm, yarınım her şeyimdi. "Dünyam" dedim anlamını öpüp kollarımda ağlayan kadın ile canımdan can gidiyordu. "Ağlama güzelim" dediğimde burnunu çekip "Ben hamile bir kadınım bir kere istediğim zaman ağlarım " dediğinde yüzümde gülümseme oldu. Yavaşça sevdiğimi yere indirip önünde diz çöktüm. "Kızım, oğlum" deyip karnını öptüm. "Baba geldi" dediğimde yüzüm karnındayken hissettiğim baskı ile gözümden bir damla düşerken "Bende sizi özledim babam" dedim. Ayağa kalkacak dermanım kalmadı o an. Kendimi arkaya bırakıp oturduğumda Hakan ve Polat hemen yanıma geldi.

Hakan korku ile "Abi iyi misin" dediklerinde "Beni tanıdılar oğlum" dedim Hakan'a bakarken onunda gözleri doldu. "Unutmamışlar lan beni" dediğimde Polat sırtımı sıvazlarken "İnsan babasını unutur mu abi" dedi titreyen sesi ile "Yüzbaşım" diyen titrek ses ile bakışlarım hemen sevdiğime döndü. Hemen toparlanıp kalkmaya çalışırken Hakan ve Polat yardım etti bana. Elini bana uzatan hatunum "Hadi evimize gidelim" derken gözünden bir damla düştü. Elini tutup "Güzelim benim-" derken Kemal baba "Hakan görev raporu yarım saate odamda olsun" dediğinde Hakan "Emredersiniz komutanım" dedi hemen.

Ben Hakan'a minnetle bakarken Hakan "Merhaba yenge, merhaba yeğenlerim amcanız kaçar" dedi ve el sallayarak yanımızdan uzaklaştığında Rüyam ona el salladı. Mustafa çekinerek yanımıza geldi "Komutanım ben hastaneye gidebilir miyim" dediğinde Rüyam "Bence önce üstünü değiştir Mustafa. Asena daha yeni uyandı ve yarası mikrop kapabilir ve o deli kıza söyle kocam gelmiş olabilir ama o iyileşene kadar benim gözetimimde olacak" dedi kaşlarını çatıp Mustafa hazır ola geçip "Emredersin yenge" dediğinde Rüya eli ile gel gel yaptı Mustafa'ya Mustafa Rüyaya yaklaştığında Rüyam Mustafa'nın kulağını çekince Polat gülmemek için kendini zor tuttu. "O kızı üzersen seni üzerim Mustafa. Kocamın deyişi ile KCR-556 yı bir yerinde patlatırım anladın mı" dediğinde Mustafa "Anladım yenge" dedi ve Rüyadan kurtulup kaçtığında Polat "Kim der ki bu adam yirmi dört saat önce tek başına bir terör yuvasına girip orayı patlattı" dediğinde bende güldüm bu haline.

Eşyalarımı ve silahımı teslim ettikten sonra beni Kutay ile bekleyen hatunumun yanına gittim. "Abi" dedi Kutay gülümseyerek "Aslanım" deyip onu kendime çektim. "Çok korktum abi sana da bir şey olur diye" diye fısıldadı. "Korkma aslanım benim" dedim sırtını sıvazladım. Kutay'dan ayrıldıktan sonra hatunumun elini tutup öptüm. "Artık gidebilir miyiz" dediğinde "Gidelim hatunum" dedim gülümseyerek.