Alaca mahallesi (Ara verildi)

10

Bir ay sonra....

Yanında olan insanların varlığına şükür etmek diye bir şey vardı bu hayatta. Bende onu yaşamıştım bu bir ayda. Evime geldikten sonra öğrencilerim, velilerim evime gelmişti hep. Hayat. Canım arkadaşım evine gitmeden önce her gün yanıma geldi. Abim ile konuşmaları da gözümden kaçmadı değil.

Annem, babam ve Sarp iki hafta yanımda kalmışlardı sonra da Sarp'ın okulu ve bu sene olacağı sınav yüzünden gitmek zorunda kalsalar da her gün beni aramışlardı. Abim ise çok şaşıracağım bir şey yapıp Baran abinin yanına tayinini istemiş ve Kemal amcanın da yardımı ile artık burada çalışıyordu. Adam sadece albay olsa da her yerde sözü geçiyordu.

Bu sırada Aras'ın tayini onaylanmış ve artık burada çalışmaya başlamıştı. Buna en çok Gönül teyze sevinmiş ve bana dualar edip duruyordu. Ama Aras'ta bir değişiklik vardı artık. Baran abi ve Jale de beni hiç yalnız bırakmamışlardı. Geçen hafta da Jalenin hamile olduğunu öğrenmemiz ile çok mutlu olmuştum.

Aras bu bir ayda gündüzleri askeriyeye gitmese akşamları hep yanımdaydı. Abim arada kıskançlık krizine girse de bize bakışlarından mutlu olduğunu görebiliyordum. Aras biraz durgun gibiydi ben de bu durumu geçirdiğim kazadan dolayı görüyordum.

Geçen hafta kolumdaki alçı çıkmıştı bugün ise ayağımda alçı çıkacaktı ve pazartesi öğrencilerime dönecektim. Evde sıkıntıdan patlamıştım. Ne kadar çalışabilirim desem de bana bir aylık izin almıştı abimler.

Sabah gözlerimi açtığımda içimde bir mutluluk vardı. Hava soğuk olsa da güneşliydi ve odam ılıktı çünkü annemin dediği gibi odam güneş alıyor ve beni ısıtıyordu. Alçıdaki ayağıma alışmıştım artık ama ondan kurtuluyordum bugün. Hemen üstüme rahat bir şeyler giyip sekerek odadan çıktığımda Sarp'ı görmem ile kollarımı açıp "Koca bebeğim sen nereden çıktın" dediğimde Sarp hemen bana sarıldı. "Yasemin kokulum seni yalnız bırakmak istemedik" dedi kokumu içine çekerken.

Sarp'ın yardımı ile salona geçtiğimde annem ve babamda gelmişti. "Hoş geldiniz neden söylemediniz geleceğinizi" deyip onlara da sarıldım. Babam saçlarımı öpüp "Sürpriz yapalım dedim güzel kızım. Alçını beraber aldıralım dedik" dediğinde gülümsedim.

Ailemle beraber kahvaltımızı yaptıktan sonra abim beni arabasına bindirdi. Sarp'ta bizim ile gelmişti ve annemler kendi arabaları gelmek istedi. Aras ile dün akşam konuşmuş ve gelemeyeceğini söylemişti bana. Çalışıyordu sonuçta sorun yoktu. Hastaneye giderken Sarp derslerini bize anlatmıştı ve sınavdan sonra yanımıza geleceğini söyleyip durmuştu.

Hastanenin önüne geldiğimiz gördüğüm büyük araba ile gülümsedim. Gelemem demişti ama gelmişti. Aras üstünde askeri üniforma, ile arabasına yaslanmış bizi bekliyordu. Etrafta onu kesen kızlardan bir haberdi. Araba durduğunda Aras bize doğru gelirken kaşlarımı görünce gözlüğünü çıkardı hemen. Sarp kapımı açıp inmeme yardım etmeden yanıma gelip belimde tuttu hemen "Gelmeyeceğim demiştin" dedim hemen "Kaçtım geldim güzelim istemiyor musun beni" dedi şaşkınlıkla "İstiyorum ama neden bu şekilde geldin" dediğimde Sarp'ın kıkırdadığını duydum ama takmadım.

Aras üstüne baktı sonra bana bakıp "Ne var ki üstümde güzelim" dediğinde Sarp "Abi çok yakışıklı olduğun kızlar sana bakıyor ablam onu demek istedi" dediğinde Aras şaşkınlıkla "Hangi kızlar" deyince yüzümde gülümseme oldu demek ki görmemişti. Yanımıza gelen babamları görünce Aras hemen "Hoş geldiniz" dedi gülümseyerek "Hoş bulduk oğlum. Rüya gelemeyecek demişti" dedi babam Aras'a sarılıp "Kemal amca sağ olsun iki saatlik bir izin verdi o yüzden üstümü bile değiştirmeden geldim" dedi sonlara doğru yüzüme bakıp anneme sarıldığında annem sıkıca sarıldı.