Alaca mahallesi (Ara verildi)

4

Bazen hayattan ne dilediğinize dikkat etmeniz gerekiyordu. Ben her zaman buna inanırım. Allahtan istediğim şeylere de dikkat ederdim. Atanmadan önce sadece atanmayı dilemiştim Allahtan dualarımda sadece bu vardı. Allah sesimi duydu ve beni bu güzel yere gönderdi. Burada olmamın bir nedeni olmalıydı. Bu belki Yakup'tu bilmiyorum. Maddi durumu iyi olmayan bir çocuğun ellerini açarak Allah'a yalvarmasıydı belki  benim buraya gelişim.

Okul bittikten sonra yine Yakup'u evine bırakıp annesi ile biraz muhabbet ettikten sonra evime geldim. Aras'ın arabası yoktu sanırım daha eve gelmemişti. Sahi bugün olanlar neydi böyle? Bana o eve en çok sen yakışıyorsun demişti ne demekti bu. Ne anlamam gerekiyordu?

Yemeğimi yiyip artık klasikleşen balkon keyfimi yapmak için balkona çıktığımda gözlerim istemsiz sokağa gittiğinde Aras'ın arabası hala yoktu. İstemsiz nefesimi dışarıya verip kahvemi içerken üst kattan Gönül teyzenin iç çekişini duydum. Başımı uzatarak "Gönül teyze iyi misin" dediğimde sesimi duyarak başını aşağıya uzattı gözleri kıpkırmızı olmuştu bu karanlıkta bile belli oluyordu. "Ah kızım Aras'ım gitti. Sözde bir ay kalacaktı ama acil çağırdılar doğru düzgün veda bile edemedim" dediğinde boğazım düğümlenmişti. "Gitti mi" dedim kısık sesim ile gözüm gökyüzündeki yıldızlara takılmıştı. "Gitti güzel kızım inşallah Allah sağ salim yanımıza dönmeyi nasip eder" derken burnunu çekmişti. "Amin" dedim ve içeriye girdim.

Bugün yanıma gelmişti neden söylememişti bana gideceğini? Sahi annesine bile söylememişti ben kimdim ki bana söyleyecek. Yüzüm asılmıştı resmen bu adam beni çok etkiliyordu. Başımı iki yana sallayıp Aras'ı düşünmemeye çalışırken telefonum çaldı. Arayan kardeşim Sarp'tı.
"Abla" dedi titrek sesi ile
"Ablam iyi misin neden sesin böyle geliyor"
"Abla kokun bitti" dediğinde benimde gözlerim dolmuştu.
"Yapma Sarp'ım böyle" dedim titrek sesim ile
"Ne zaman geleceksin ya da ben geleyim" Sarp ile hiç ayrılmamıştık biz. O benim ilk evladım gibiydi.
"İkimizinde okulu var ama söz en kısa zamanda gelicem bebeğim"
"Abla seni çok seviyorum"
"Bende seni çok seviyorum bebeğim" deyip biraz konuştuktan sonra telefonu kapattığımda yalnızlığımı hatırlatmıştı ama Sarp yeniden. Telefonum yine çalınca Sarp olduğunu düşünerek ekrana bakmadan telefonu açtım.
"Efendim koca bebeğim" dedim burnumu çekip
"Rü rüya?" Diyen ses Sarp'ın sesi değildi daha kalın ve sanki Aras'ın sesiydi. Telaşla telefonu kulağımdan çekip ekrana baktığımda koskoca 'ARAS YAMAN' yazısı ile anlıma vurdum hemen
"Ben özür dilerim kardeşim ile konuşmuştuk az önce de ben yine o aradı sandım" derken bir yandan da anlıma vuruyordum.
"Önemli değil" derken nefes veriş sesini duydum.
"Sen neden aramıştın" deyip rezilliğime rezillik kattım.
"Benim acil bir görevim çıktı. Çok acil çağırıldım ve annem ile tam olarak vedalaşamadım da anneme bakabilir misin arada diyecektim çok ağlarda annem" dediğinde burnumu çekip konuştum.
"Az önce balkonda ağlama sesini duydum söyledi zaten. Merak etme ben her gün uğrarım Gönül teyzeme" dedim o görmese de gülümsedim
"Sen neden ağladın" dedi konu ile alakasız
"Kardeşimi özledim" dedim titrek sesim ile
"Çok mu seviyorsun kardeşini" dedi merakla
"Çok seviyorum o benim bebeğim gibi hatta artık dana gibi ama ben ona hep koca bebeğim diyorum biliyor musun? O da beni özlemiş zaten kokun gitti deyip ağladı iki saat" deyip güldüğümde onunda gülüş sesini duydum.
"Bir an bana koca bebeğim deyince bende şaşırdım biraz"
"Tekrardan özür dilerim ya rezil oldum" deyip gözlerimi kapattığımda kulağıma gelen kısıl ses ile gözlerim kocaman açıldı ve kıpkırmızı oldum.
"Belli mi olur belki koca bebeğin olurum" belki bunu duymadım sanıyordu ama ben duymuştum.
"Ne neyse ben kapatsam iyi olur" dedim telaşla
"Olur kendine dikkat et ve olurda dönemezsem Hakkını helal et Rüya" dediğinde göğsüme bir öküz oturdu
"Helal olsun Aras sende hakkını helal et. Ayağına taş değmesin"
"Helal olsun Rüya. Allah razı olsun annem sana emanet senin yanında kendini iyi hissediyor kendine ve anneme dikkat et tekrardan ve şey arada seni arasam ya da  mesaj atsam rahatsız olur musun? Yani annemi sormak için falan işte" dedi sonlara doğru telaşla. Biraz düşündüm ve sonra gülümseyerek hem aklımı hemde kalbimi dinleyip
"Ne zaman istersen arayıp mesaj atabilirsin yüzbaşım. Öğretmen hanım senden haber bekliyor olucak" dediğimde sessizlik oldu bi sonra bir yutkunma seni duydum.
"Geldiğimde seninle konuşmam gerekenler var öğretmen hanım bunu unutma ve artık kapatmam gerekiyor ne yazıkki benden haber bekle" deyip telefonu kapattığında telefonu kalbimin üstüne koyup derin bir nefes aldım. Sen dön konuşuruz yüzbaşı.