GLIMPSE

Chapter 33

Mariko Yves

pagdating ko pa lang sa coffee shop ay nakita ko na agad si Avery na nakaupo sa sulok nang mag-isa, kinakabahan man ay pumasok na ko para matapos na din to.

"hi Avery." bati ko sa kanya nang nakangiti

"hey, have a sit." sabi nya naman sa akin at ginantihan naman ang ngiti ko "nag order na ako para sa ating dalawa, wait ko na lang yung turn ko para kunin sa counter." dagdag nya pa kaya nag nod na lang ako

ilang minuto kaming nakaupo nang hindi umiimik, ewan ko pero awkward.

"order for Ms. Avery." narinig ko kaya naman tumayo na si Avery

"excuse, kunin ko lang muna." paalam nya sa akin

hanggang ngayon ay kinakabahan pa rin naman ako

hindi nag tagal ay bumakik na sya dala ang order nya para samin, dalawang coffee latte at dalawang puttanesca

inabot sakin ni Avery ang para sa akin at kinuha ko naman ito tyaka nag thank you

"let's eat." alok nya pa

habang kumakain ay napahinto sya, alam ko na. May sasabihin na sya sa akin.

"hummm Mariko, sorry but totoo ba na nag apply ka bilang chef sa beach resort nina Sof?" unang tanong nya sa akin

paano nya nalaman ang tungkol dito? siguro ay sinabi sa kanya ni Mariko

"humm yes, for experience na rin siguro habang nag aaral pa ako." sagot ko naman nang may kaba

"why? nabanggit lang sakin nang best friend ko, close kasi sila ni Sof so ayun nalaman ko." sagot nya naman

"paka daldal talaga non ni Sof." komento ko tyaka natawa, nakita ko naman na natawa na din sya

feel comfy, kaya medyo nabawasan ang kaba ko

"pero, sayang naman kasi diba? sobrang okay ka sa Prof. mo and nag eexcell ka talaga dito." -Avery

"nako, hindi naman yun malayo ehh tyaka gusto ko din nang new environment but hindi naman sa ayaw ko dito siguro ay mas gugustuhin ko lang dun, fresh air and probinsya vibes." nakangiti kong sagot sa kanya, ayoko naman kasing sabihin ang totoo kasi girlfriend nya yung dahilan nang lahat nang to

"prankly speaking, alam ko naman talaga na ang dahilan mo and andito ako ngayon kinakausap ka kasi I felt guilty, sorry kung nadadamay ka sa amin ni Dom, sorry kung paminsan nagugulo ka nya, sorry kung bakit hindi ka nya pinipili. Honestly, nagkukulang kasi ako sa kanya. Ikaw ang nagiging takbuhan nya kapang busy ako. I'm sorry Mariko." pahayag ni Avery sa akin at sa sinabi nyang yun ay sobra sobra ang sakit na dinudulot nito sa akin

all this time, backburner lang pala ako?

akala ko lahat nang pinakikita ni Maven ay totoo pero kaya nya lang ginagawa yun dahil may mga pagkukulang si Avery sa kanya kaya ako ang takbuhan nya.

f*cking sh*t!

bakit ang sakit sakit marinig nito?

hinawakan ni Avery ang kamay ko na nakapatong sa table

"sana mapatawad mo ko, sana wag maging masama ang tingin mo kay Maven. Kung may sisisihim man dito, ako yun Mariko." sabi ni Avery at sincere ang pagsosorry nya sa akin.

Nalilito na ako, iba ang pinakikita ni Maven sa akin sa sinasabi ni Avery

ano ba talaga ang totoo?

"I'm sorry, Avery." pagkasabi ko nan ay tumayo na ako ang lumabas nang coffee shop

hindi ko na kaya, habang tumatakbo hindi na din mapigilan ang pag patak ng mga luha galing sa mata ko

ang totoo ay hindi ko alam kung saan ako pupunta, habang nananakbo ay biglang may humigit sa akin at yinakap ako