KAÇAK ( GÜNCEL )

🖤K.25 Miras 🖤

Gittikçe batıyorsun Umay. Ne zaman bir eğlenceye gitsen başın beladan, burnun boktan çıkmıyor.

Son yaptığınla resmen level atladın. Zalim'i taciz etmek mi, öpmek mi?
Senin beynini sikeyim ben.

Dedim açılan kapıdan çıkarken.
Elimde ayakkabılar koşar adım çıkışa yürürken arkamdan yine onu duydum.

" Umay! "

Tabi ki duymazdan gelip devam ettim.
Ama daha bir kaç adım atmıştım ki kolumdan yakalayıp kendine çevirdi.

" Nereye gidiyorsun? "

" Evime tabii ki!

Ha bu arada istifa ediyorum. "

Dedim gözlerim gözlerinde elim ağrıyan başımda. Allah'ım bu nasıl bir ağrı ya! Biri beyin damarlarımı çekip çekip koparıyordu sanki.

" Saçma sapan konuşma. Dön odaya. İyileş kendine gel önce. Sonra gidersin.

Hem nasıl gideceksin? Ne telefon ne cüzdan ne çanta. Hepsi de yukarıda."

" Sanane beh bırak!
Ne odanı ne seni görmek istemiyorum.

Eve de otostop çekerek gidecem var mı diyeceğin? "

Diyerek ellerinden kurtulup kapıya yönelmiştim ki yeniden tuttu kolumdan. Beni omuzlarımdan tutup kendine çekti.

" Delirtme beni UMAY!
Yemin ederim arabasına bindiğin adamı gebertirim. O yüzden hemen odaya dönüyorsun. Yoksa..."

" Yoksa ne?!
Yine omzuna atıpta zorla mı götüreceksin?"

" Aynen öyle."

" Dağ başımı burası beh! "

Dememle elimdeki ayakkabıları alıp beni omuzuna atması bir oldu. Ben daha ne olduğunu anlayamadan tepe aşağı sarkmış taciz ederken avuçladığımı öğrendiğim kalçalarla bakışıyordum.

Baş aşağı duruşum yüzünden başımdaki ağrı daha da artarken resmen beynim patlatacak gibi hissediyordum. Hay ben böyle işin anasını avradını yedi sülalesini...

" Bırak!
Bırak beni!
Bırak dedim sana bıraaaakkk!
İmdaaaat!"

Etrafımdakilerden yardım etmesini ve beni kurtarmalarını beklerken mal gibi bakışları sinirimi bozmuştu. Bütün sinirimle,

" Ne bakıyorsunuz lan yardım etsenize."

" Dönün lan önünüze! "

Diye bağıran zalımla sustum.

" Boşa yırtma kıçını sen de deli!
Sen istedin bunu. "

Söylediği şeye mi yoksa başımdaki daha da artan ağrıya mı sövsem bilemedim. Beyin kanaması geçiyordum galiba.

Çektiğim ağrıdan gözlerim dolarken açılan kapıyla asansörden girişimizi gördüm. Sonunda,

" Başım.." Dedim ağlayarak gözlerimi sımsıkı kapatıp ellerimin arasına alırken. Çok kötüydüm. Bu Zalim'in de laftan anladığı yoktu. Çaresiz yalvarma moduna geçtim.

" Şahin...
Şahin bırak ne olur canım çok yanıyor."

Dediğimde bir anda omuzundan kucağına geçtim.

" Çok mu kötüsün?"

Gözlerimi açtığımda endişeyle bakan karalarını gördüm ama net değildi. Hadi ama benim için endişelenecek adam değildi bu Zalım.

" Seni endişeli ve bulanık görecek kadar kötüyüm. Çatlayan başımın hâlini düşün artık."

Dedim tekrar kapattığım gözlerimle.