Impossible ☆ Barış Alper Yılmaz

1.9 Bana aitsin

Yorum yazmayı ve oy vermeyi unutmayın lütfen. 💙

☆

Asel'den
- Günümüz -

"Ben anlamam, Asel. Geliyorsun dedim, nokta."

İrem ve İlayda, Fransa'dan dönmüştü, futbolcuların kamp süreci de tamamlanmıştı. İremlerin eşyalarını yerleştirmek için yardıma amaçlı evlerine gelmiştim fakat İrem'in anne edalarıyla tehditlerinden boğulmak üzereydim.

"Asel, yapma şöyle ya." oflayarak kendimi attığım koltuğa İrem de sakince yanıma oturdu.

"Açılış günümüze gelmemek ne demek Asel? Sen de oranın bir parçasısın."

"Hem sayfan için haberde çıkar, iyi düşün derim abla." İrem ile başlayıp İlayda ile biten sohbet, beni ikna etme sürecinde başarılı olamamıştı.

Bir süredir kapalı olan Angel'in açılışı için üçümüz güzel bir konsept ile parti düzenlemiştik. Konsept klasik bir kostüm partisi, fakat biz ekstra olarak maske eklemek istemiştik. İçeriye maskesiz giriş yasaktı, bu yüzden gelen ünlülerin tanınması zor olacaktı.

Bu da herkesin işine gelecekti tabii.

İrem, kendine kırmızı dekolteli bir elbise ve siyah bir maske ile kombin yapmıştı. İlayda ise çok göz önünde olmadığından -genelde sahne arkasında müzik ayarları ile ilgileniyor- daha düz, kırmızı bir elbise ile İrem'inkinden biraz daha farklı bir siyah maske tercih etmişti.

Her ne kadar gelmeyeceğimi belirtsem de benim için seçip aldıkları elbise ve maske de vardı.

"Boşuna aldınız, bunu giymeyeceğim haberiniz olsun." İrem ve İlayda kendi aralarında bakışıp cevap bile vermeden yaptıkları işlere devam ettiler. Kardeş telepatisi midir nedir, anlamadım.

Gitmeyecektim o partiye. Bizdeki inat da boru değil yani, gelmiyorum dediysem bitmiştir.

☆

"Aynen kanka, ben gelmiyorum." İlayda'nın sesi arabada duyulurken diğer iki kişiden de kahkaha sesinin gelmesi bir olmuştu.

İrem, İlayda ve Arda üçlüsü, gelmemem konusundaki istikrarımla kendi aralarında dalga geçerken bir yandan da Angel Bar'a doğru gidiyorduk.

"Sizene kardeşim benim istikrarımdan?"

Üçü de kahkaha atarken göz devirip camdan dışarıyı seyrettim. Tanıdık manzarayı fark edince derin bir iç çekmeden edemedim. Aylar sonra Angel'a büyük bir geri dönüş açılışı için geliyorduk.

İnsanların gelmesi için birkaç saatimiz vardı. Genel olarak her şey hazırdı zaten. Müzik listeleri, yiyecek ve içecekler, hatta akşam insanların evlerine rahatça dönebilmesi için kapıda rezerve edilmiş taksiler bile.

Duran araba ile hızla içeri girdik. İrem ve İlayda, sahne arkasına ayarlamaları yapmak için işe koyulurken biz de Arda ile her zamanki yerimize yürüyorduk.

"Çekeyim mi resimlerini?"

"Efendim?" Daldığım yerden gözlerimi çekip yanımda boncuk boncuk bana gülümseyen Arda'ya baktım.