BÖLÜM 12

197 23 3
                                    

Ya anne nasıl da unuttum. Özür dilerim gerçekten." Annem yaklaşık bir saattir konuşuyordu. En sonunda Buğra dayanamayıp telefonu elimden aldı.

"Alo, ben Buğra Safiye teyzeciğim. Nasılsınız?" Kulağımı telefona yapıştırmış söylediklerini dinliyordum. Ne kadar da yumuşamıştı. Ah anne ah zaten bütün gıcıklığın bana. "Kusura bakmayın gerçekten. İlya'yı ben çağırdım. Sonra da size haber vermeyi unuttum. Benim hatam."

Birkaç kez tamam deyip telefonu kapattı.

"Seni eve erken bırakacağım. Annen bana emanet etti. Ama önce şu konuya bir açıklık getirelim. Ne bu halin?"

"Buğra, neden planımızı Aral'a söyledin? Tamam sana kızmıyorum ama sebebini söyle."

Eliyle başımı omzuna yasladı.

"Küçük prenses, yoksa Aral vaz mı geçti?"

Gözümden bir damla yaş düşünce eliyle yüzümü yüzüne çevirdi.

"Şişşş ağlamak yok. Bak Aral dürüstlüğe çok önem verir. Sana sadece ceza vermek istemiştir. O söz verdiğinde sözünde durur. Yani senin yarışma işi yatmadı ağlama."

"Bu kez öyle olmayacak galiba. Çünkü kural koyduk. Çizdiğim tablo satılırsa devam edeceğiz. Ama böyle b ir şansım yok sanırım."

"İlya o tabloyu sen mi çizdin? İnanamıyorum. Hayır kesinlikle kazanacaksın. Öyle olmasa bile sana yardım etmeye devam edeceğim."

"Konuyu değiştirmesene. Neden söyledin planımızı?"

Buğra güldü.
"Üzgünüm. Aral Antalya'ya gittiğiniz gün beni aradı. Siz ikiniz beraber uyumuşsunuz." Söylerken hala gülüyordu. "Kızarma hemen. Aral seni sevdiğimi sandığı için bana söyleme gereği duymuş. Ben de vicdan yapmasın diye durumu anlattım."

"İyi halt ettin." Başımı aşağı eğdim. "Tek şansım o tablonun satılması için dua etmek."

"Yoo bir şansın daha var. Ben de model olabilirim." Tek kaşını kaldırıp kaslarını sergiledi. Kafasına bir tane geçirip güldüm.

"Ya ciddi olsana biraz."

"Heh gül şöyle ya. Hadi kalk da seni eve bırakayım."

***

"Gız, ağladın mı sen? Anlat bakiyim annene ne oluverdi?"

"Yok annem bir şeyim. Uyuyayım geçer."

"Bana bak kız baban gelcek birazdan anlatmazsan saat kaçta eve geldiğini babana uçururum."

"Anne sen ne çirkef çıktın ya! Bir şeyim yok diyorum. Yorgunum sadece uyuyunca geçer."

"Haydi bu seferlik böyle olsun üstüne gitmeyeyim."

Ayaklarımı yere sürüyerek mmerdivenleri çıktım. Odamın kapısını açtığımda sanki bütün eşyalar bana bakıyordu.

"Ne var? Siz de mi bana ne olduğunu soracaksınız?" Gardırobumu açıp içinden oyuncak ayım Papiş'imi çıkardım.
"Papiş bir tek sen anlarsın derdimden. Kimselere anlatamıyorum. Gözen beni seviyormuş biliyor musun? Ben ona ne cevap vereceğim? Aral yarışma için çekimlere devam etmezse ne yaparım?" Papiş'e sıkıca sarıldım. Biraz sonra telefonum çaldı.

"Nerdesin kızım ya niye bakmıyorsun telefonlara?"

"Deniz özür dilerim duymamışım çok meşguldüm kusura bakma. Seni arayacaktım aslında.."

"Tamam tamam zorlama. Bugün ne yapsan sana sinirlenemem zaten. Resmen Baran'la sevgiliyiz. Herşeyi beraber ayarlamışsınız. Çok teşekkürler."

"Evet ben de çok sevindim. Açılsın artık değil mi? Yeter bu kadar beklediğiniz."

"İlya gerçekten çok teşekkür ederim. Ama senin sesin çok iyi gelmiyor. Ağladın mı sen?"

"Sen de mi? Yok bir şeyim. Sadece biraz düşünmeye ihtiyacım var. Yarın okulda görüşürüz."

"Olmaz öyle anlat bakayım ne oldu?"

"Ya Deniz çok yoruldum, ben öyle aşk adamı değilim ki.. Şimdiden yoruldum. En başında. Şimdi bugün olan biten her şeyi özet geçeceğim sakın bitirmeden yorum yapma. Gözen beni sevdiğini söyledi. Beni aşka inandırabilirse ona bir şans vermemi istedi. Aral planı öğrenip vaz geçti. Ben bir tablo çizdim satılırsa çekimlere devam. Ayağımı sandalyeye çarptım hala acıyor. Ve Aral için bir sürü temizlik yaptım. Kısacası hem beynim hem bedenim yorgun. Ve tepkilerimde azalma var. Yani sanırım ben normalken daha hareketli ve heyecanlı oluyorum. Şok geçirdiğim zamanlar böyle tuhaf oluyormuşum." Derin bir nefes aldıktan sonra tekrar konuştum. "Uyudun değil mi?"
Eskiden hep böyle olurdu. Birbirimize yatıya kalmaya gider ben gece boyu konuşur o uyurdu.

"Hayır uyumadım. Peki Gözen'i seviyor musun?"

"Problem de burada başlıyor işte. Ben hiç aşık olmadım. Sevip sevmediğimi nasıl anlayacağım? "

"Bak bu konu önemli. Yarın sana liste çıkaracağım o listedekileri kontrol et. Maddelerle uyuşuyorsan aşıksın demektir."

"Peki sağol. İyi geceler seni seviyorum."

"Ben de." Telefonu kapattığim an mesaj geldi.

~Gözen

Yarın saat yedide buluşalım. Olur mu? Sen karar verene kadar beni daha iyi tanımanı istiyorum.

En azından bunu onun için yapabilirdim.
Hemen bir cevap yazdım:

Peki. Yedide beni evden alırsın. İyi geceler..

***

Okuldan sonra yorgunluğumu atmak için kanepeye uzandım. Elime dergilerimden birini alıp anneme seslendim

"Annee açım beeen!"

Ses gelmeyince tekrar bağırdım. Yine yanıt alamayınca telefonumu elime aldım. Tahmin ettiğim gibi beş cevapsız arama vardı. Mesajlara girdim ve annemden gelen mesajı okudum

~Anniş

Kızım teyzen rahatsızlanmış biz hastanedeyiz. Dolapta yemek var ısıtıp yersin.

Ne ısıtması? Üşenirim ben. Deniz'i aradım

"Ya aşkom annemler yok bize gel lüffen. Film falan izleriz."

"İlya babamdan nasıl izin alayım?"

"Ya Ahmed amca izin verir ya bizde kal tekmiş dee. "

"Tamam geliyorum on dakkaya ordayım."

"Yerim seni püsküllü."

Arkadaşlar hepinizden Özür diliyorum. Çok yoğun bir şekilde ders çalışıyorum. Ve yazdığım bölümlerde sorun çıkıyor ve siliniyor. 12. Bölümü iki kere yazdım ve sorun çıktı. Bu yüzden paylaşamadım. Bu bölüm de kısa oldu ama yeni bölümde sizleri harika şeyler bekliyor. Okumayı bırakmayın ;))




DELİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin