The Governor's Daughter (HANDSOMELY COMPLETED)

Kabanata 30

Hello, everyone! Kumusta? Christmas is in the air na talaga. Anyways, sharing you my last chapter for this story. Can't believe I was able to finish my Alicandro and Sistine story inspite of a very busy schedule. This chapter is a glimpse of the soon to be series under the siblings. See you! Thanks!

---

Kabanata 30

Runaway

"Lyle!" sigaw ni Cazi.

Mainam akong nakatingin sa kanilang dalawa habang naghihintay sa gagawin ni Cazi. Si Lyle naman ay ngumisi na animo'y nasisiyahan pang inis na inis ang kanyang ate.

"Anong ginawa mo kay Shendy, huh? You bully her!" akusa ni Cazi sa kanyang kapatid.

Wala si Mommy at Papa ngayon. Nasa bahay ni Lolo Papa at Lola Mama. Kaming tatlo lang ang naiwan dito dahil kailangan naming bantayan ang bahay. Wala rin naman akong planong sumama dahil busy ako sa pagri-review para sa final exam ko.

"What now? You're with her side huh? I'm your brother, Ate Cazi!" sagot ni Lyle.

Napahinga ako. They are always like that. Simula nung nagkaroon ng pag-iisip itong si Lyle, naging pasaway at palaging napapaaway. Minsan, naaabutan kong nasa gulo o away sa kanilang paaralan. Kung hindi ko lang kapatid baka hinayaan ko nalang.

After Lyle, hindi na ulit kami nagkaroon ng kapatid. Tatlo kami, nag-iisang babae si Cazi. Meanwhile, Lyle is the youngest. Si Cazi ay nasa college na, si Lyle naman ay grade school palang.

"Yes, you are my brother and yet you bully that girl! How cruel you are!" Caziah shouted.

"Cazi..." awat ko.

Tumingin siya sa akin.

"What, Kuya Pedro? Are you with his side huh? You're stupid—"

"Watch your mouth, Mariya Caziah!" malamig kong putol sa kanyang sasabihin.

Tumigil siya at umirap ang mga mata sa akin.

"What do I expect? Syempre kakampihan mo yan kasi pareho kayong lalaki!" she lamented.

Imbes na sumagot, hinayaan ko siyang mag-rant habang umaalis sa sala. Napatingin ako kay Lyle, nakangisi habang sarap na sarap sa pakiramdam niyang natalo ang kapatid sa away nila.

"What did you do this time, Lyle?" tanong ko.

Nagkibit-balikat siya at ngumuso.

"Wala, Kuya. Masyadong OA si ate pagdating sa mga kaibigan niya. I'm not doing anything with that stupid—"

"Stop!" I said.

Tumigil siya at tinikom ang kanyang bibig. Umupo siya sa tabi ko at inakbayan ako. He even kiss my cheeks.

"Come on, Kuya. You know I won't do anything that will make our family in bad." aniya sabay ngisi.

Napahinga ako at umiling-iling sa kanya. Lyle Ismael is very spoiled. Kung dati, ramdam ko na spoil ako ni Mommy at Papa, pero ngayon, mas doble kay Lyle. Lahat ng kagustuhan nito ay binibigay. Ayaw pang pinapagalitan yan gaya ng gusto ni Mommy.

I'm finish with my college. I'm doing my review for my final exam. I'm actually taking my doctoral degree and after this, I will be very focus on our business. Sa ngayon kasi, tinutulungan pa ako ni Papa sa negosyo dahil nabi-busy ako sa doctoral ko.

"Kumusta si ate Feline?" tanong ni Lyle.

Pinikit ko ang mga mata dahil sa tanong ni Lyle. Of all the question, iyon pa talaga!

"Hindi ko na siya nakita, Kuya. I like her so much. Kung ayaw mo sa kanya, akin nalang ha!" aniya.

"No." mariin kong sagot sa kapatid.

Ngumuso siya.

"Why? Akala ko ayaw mo sa kanya? You always hurt her. Baka mamaya may boyfriend na 'yon."

Fuck! Hindi ko yon hahayaan. Ano siya, sine-swerte makahanap ng boyfriend samantalang nananahimik ako dito dahil gusto niya ng cool-off muna kami.

As you can see, Feli is my long time girlfriend. Well, yeah, Cazi is very intriguing girl always wanted to know what is behind our relationship. Nung una, hindi ko sine-seryoso kasi alam ko, past time lang, sige, try lang.

I know, I hurt her so much. At sobra-sobra ang pagsisisi ko kung bakit nagawa ko siyang saktan. She's very kind and a real definition of prim woman. Past time lang sana, try lang kung masaya pero nahulog na pala ako, sobra-sobra at ngayon, ako pa ang nalugmok sa aming dalawa.

"Mr. Mendez, I would like to know kung kailan uuwi si Feli?" tanong ko sa galit na Ama ni Feline.

Dumalaw ako sa bahay nila years ago, bago siya mawala sa akin. I was hoping I can fix everything, but I guess, I lost the chance the moment I wasn't see her.

"Hindi na siya babalik. Hindi na." he said with finality.

Napalunok ako. It's been years. Palagi kong sinisiksik sa utak na cool-off lang kami pero ang totoo, wala akong kasiguraduhan na uuwi pa siya dito. Wala akong balita na nakukuha sa kanya.

She runaway. As she say to my sister, she will be remember as the girl who runaway.

"I'm just your past time. Tina-try lang kung masaya ba? Fuck you, Peter! I gave everything to you. Everything!" she cried out of the rain.

I'm trying to hold her hand, not wanting to let her go. Ayoko. I realized that I don't want to lose her.

"Sabi ng mga kaibigan mo, past time lang. Naging past time mo lang ako? At ano, may premyo ba? May nakuha ka bang premyo dahil nakuha mo na ako?" she cried.

Nasasaktan ako habang pinagmamasdan siyang umiiyak sa ilalim ng ulan. My friends are idiot. Oo, nung una past time lang, sinabi ko sa mga kaibigan ko yon, na try ko lang. Pero nagkaroon sila ng bet, premyo kung makuha ko si Feline, Oo, I was an idiot for doing it. Pero kasi hindi ko naman alam na magiging ganito ako!

"Remember this, you will never see me again!" she said crying while running away from.

That's her last word. Iyon ang mga salitang tumatak sa isip ko na hanggang ngayon, hindi ko pa rin makalimutan. Ang tagal na. Natapos ko na ang college ko, master degree and now my doctoral, pero hindi na umuwi at nagpakita sa akin si Feline. Hindi na.

"Mr. Mendez, kumusta na po si Feline? Is she doing well?" I asked her father again.

Nasa meeting kami, kasosyo ni Lolo Papa si Mr. Mendez sa negosyo ngayon kaya kasama rin ako sa meeting nila.

"She's doing very well. In fact, she's living happily." sagot nito.

Napahinga ako ng malalim. Ayaw niyang sabihin sa akin ang lahat. Sinubukan kong pinuntahan si Feline sa America pero hindi ko siya nahanap. Hindi siya nakita.

"Let's move on and live new life, hijo. My daughter is very happy now. She is very happy now." aniya sa malungkot na boses.

Hindi ko na alam. I'm still waiting. Waiting for him to come home. Waiting to see her again. Waiting that one day, I can fix our relationship and then build our family in the future. I'm still waiting to the girl who runaway from me.

---
A.A | Alexxtott