ဒီနေ့ဆို Werewolf တိုင်းပြည်ရဲ့ ခွန်အားအကြီးဆုံးသော Zeta black werewolf ရဲ့ မင်္ဂလာပွဲဟာရောက်ရှိလာပြီမို့ werewolf မျိုးနွယ်တွေကြား တကယ်ကို ပြောစမှတ်တွင်နေကြတယ်
Guardian မျိုးနွယ်စုကတော့ သူတို့ရဲ့အကြံအစည်ကိုအကောင်အထည်ဖော်လိုက်နိုင်ပြီမို့ အောင်ပွဲခံနေကြပေမယ့် Primordial မျိုးနွယ်စုအတွက်တော့ ဒါဟာ ခံပြင်းစရာကိစ္စပါပဲ
အထူးသဖြင့် ဂျောင်ဟွမ်အတွက်ကတော့ ဘယ်တော့မှမမက်ချင်တဲ့အိပ်မက်ဆိုးကြီးပါပဲ။ ဂျောင်ဝူရဲ့အဖေ ၊ အစ်ကိုနဲ့ သူငယ်ချင်းများက မင်္ဂလာပွဲကိုသွားရောက်နေကြတာမို့ ဂျောင်ဟွမ်ရဲ့ မိသားစုက ဂျောင်ဟွမ်ရဲ့ဘေးနားမှာ ရှိနေပေးကြတယ်
'မမ သားလည်း အဲ့မင်္ဂလာပွဲကိုလိုက်သွားလို့ရလား'
'ကလေးရယ် ကလေးလိုက်သွားရင် ကလေးပဲဝမ်းနည်းရမှာပေါ့'
'ဟုတ်တယ်နော် အခု အဲ့လူကြီးက ပျော်နေမှာ၊ ပြောတော့ ချစ်တယ်ဆိုပြီး အခုတော့ သူက သားကိုမေ့သွားပြီ'
'မမပြောထားတယ်လေ သူလည်း မလွှဲသာတဲ့အခြေအနေကြောင့်မို့လို့ပါ'
'ဒါပေမယ့် သားကို မေ့စရာလား ၊ လူကြီးကိုမုန်းလိုက်တာ၊ အခုဆို သူက ဟိုမိန်းမကိုပဲ ချစ်တော့မှာ၊ သားက သူ့ဘဝထဲမှာမရှိတော့ဘူး'
'ကလေးရယ်.....'
နာယောင်းလည်း သူ့အရှေ့က မျက်ရည်လေးတွေစို့ပြီး ငိုမဲ့မဲ့လေးဖြစ်နေတဲ့ မောင်ဖြစ်သူကို ဘယ်လိုနှစ်သိမ့်ရမှန်းကို မသိတော့ပါဘူး။ ငြိမ်းချမ်းနေတဲ့ သူ့မောင်လေးရဲ့ဘဝကို ကံကြမ္မာက ဘယ်လိုများ ကျီစယ်ရက်တာလဲ။ အခုချိန်မှာ ဒီကလေးကို ပျော်အောင်လုပ်ပေးနိုင်တာ ဂျောင်ဝူကိုယ်တိုင်ကလွဲပြီး တခြားဘယ်သူမှမလုပ်နိုင်ဘူးမှတ်လား။
တစ်ဖက်မှာတော့ မင်္ဂလာပွဲက ဘာအနှောက်အယှက်မှမရှိဘဲ ပြီးမြောက်သွားတယ်။ ခန်းမထဲမှာ ဂျောင်ဝူ ၊ ဂျီဟွန်းနဲ့ ရုတိုတို့သာ ကျန်ရှိနေပြီး ဂျီဟွန်းတို့ကတော့ ဂျောင်ဝူကို စံအိမ်ပြန်ခေါ်ဖို့အစွမ်းကုန်စည်းရုံးနေကြတယ်
'မင်္ဂလာပွဲလည်း ပြီးပြီဆိုတော့ အစ်ကိုတို့နဲ့ပြန်လိုက်ခဲ့တော့'
