ဂျောင်ဝူလည်း သူ့အတွက်ပြင်ဆင်ပေးထားတဲ့ အခန်းထဲမှာနေလိုက်တယ်။ နာယောင်းလည်း သူတို့မိသားစုသီးသန့်အခန်းထဲမှာ ဆိုလင်မယားကို သူ့အမှားအတွက်ဝန်ခံလိုက်တယ်။
'အဲ့ဒီနေ့က သမီးအမှားပါ တကယ်ဆိုမောင်လေးပြောတာကို လက်မခံလိုက်သင့်တာ၊ အခုတော့ သမီးကြောင့်ဒီပြဿနာတွေဖြစ်ရတာ'
'သမီးအမှားရယ်လို့မတွေးပါနဲ့ ၊ သမီးနေရာမှာ ဖေဖေတို့ဆိုလည်း အဲ့လိုပဲလုပ်မိမှာ ၊ ပြီးတော့ အဖေတို့ဘယ်လောက်ပဲတားဆီးနေပါစေ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ကံကြမ္မာကိုက ဒီလိုဖန်တီးပေးထားပြီးသားမှတ်လား'
ဆိုမိသားစုက နာယောင်းဟာ ဂျောင်ဟွမ်ကို သူ့မောင်လေးအရင်းလို ချစ်ပေးပြီး ဂရုစိုက်ပေးတာသိပါတယ်။ အခုလည်း သူ့မောင်လေးကိုချစ်လွန်းလို့ဖြစ်တဲ့ကိစ္စမို့ သူတို့အပြစ်မပြောလိုပါ။
'ဟုတ်တယ်သမီး အမေတို့လည်း သားလေးကို ဒီလိုအထီးကျန်တဲ့နေရာမျိုးမှာ မထားချင်ပေမယ့် ရှေးဖြစ်ဟောအရဆိုရင် သူတို့၂ယောက်က တွေ့ဆုံဖို့ကံပါပေမယ့် ပေါင်းစပ်ဖို့ကတော့ အတားအဆီးတွေအများကြီးပဲ၊ အမေတို့လည်း အတ္တကြီးမှန်းသိပေမယ့် သားလေးကိုတော့ အဆုံးရှုံးမခံနိုင်ဘူး'
'သမီးနားလည်ပါတယ် အမေ၊ သမီးလည်းမောင်လေးကို အန္တာရာယ်တောထဲ မတွန်းပို့နိုင်ဘူး'
'ဟုတ်တယ်သမီး အခုအဖေတို့လုပ်နိုင်တာက ဂျောင်ဝူကို သားလေးနဲ့ထပ်မတွေ့အောင်တားရမယ်'
'ဟုတ် မောင်လေးကိုလည်း လုံးဝအပြင်မထွက်မိဖို့ သမီးမှာထားပါတယ်၊ ပြီးတော့ ကလေးလည်း အဲ့နေ့က တော်တော်လေးလန့်သွားပုံပဲ'
Flashback
ဂျောင်ဟွမ်လည်း သူ့ကိုစိုက်ကြည့်နေတဲ့သူကို အစကမကြောက်ပေမယ့် နောက်တော့အဲ့လူက ရေထဲဆင်းလာဖို့လုပ်တော့ လန့်မိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲ့အချိန် သူ့မမရောက်လာပြီး ထိုလူနဲ့စကားပြောနေတုန်း ဂျောင်ဟွမ်က ရေထဲကတက်ပြီး စမ်းချောင်းဘေးမှာရှိတဲ့ အဖြူရောင်ပန်းတွေကြားမှာ ဝင်ပုန်းနေလိုက်တယ်။ ထိုလူထွက်သွားပြီးတဲ့နောက် မမယောင်းက သူ့အနားကိုရောက်လာပြီး သူ့ကိုဂူထဲ ပြန်လိုက်ပို့ပေးတယ်။
