පහුවදා දවසම පිරිතට මහන්සි උනා මිසක වෙන දෙයක් තිබුනෙම නැති තරම්. කාලෙකින් ගෙදර ආව නිසත් මහන්සි උන නිසත් දෙන්නම හිටියේ හෙම්බත් වෙලා දෙන්නම ඇඳට වැටුනේ මැරුන ගානට ඒත් තමරුට දෙයක් මතක් උනා.
" බබා "
" ම්ම්ම්"
" අපි රිවස්ටන් යමුද හෙට "
" හා "
" උදෙන්ම යමු "
" අම්මලටත් කියනවද??? "
" නෑ මට ඔයා එක්ක විතරක් යන්න ඕනේ "
" හාකෝ එහෙනම් "
ධාරක හිනා වෙලා තමරුව තුරුල් කරන් ඇඟටත් කකුලක් දාගත්තේ තමරුගේ ඔලුවත් ඉඹලා.
දෙන්නම උදේම පිටත් උනේ රිවස්ටන් යන්න තමරුනම් හිටියේ පුදුම තරම් සතුටින්. රත්තොට පහු කරලා ටික ටික කන්ද නගිද්දි A/C off කරලා shatter අරින්න ඔනේ උනෙත් තමරුට මොකද ඒ පරිසරයම ඇස් වශී කරවන තරම්ම ලස්සනයි. එත් එයා අැස් දෙකත් ලොකු කරන් කකුල් දෙකත් උඩට අරන් ඉඳගන පොඩි ලමයෙක් ගානට බලන් හිටියේ නම් එලිය නෙවේ එයාට එහයින් සිතල නිසාම කම්මුල් දෙකත් රතු කරන් කාර් එක drive කරන ධාරක දිහයි.
" ලස්සනයි "
තමරුට මිමිනුනේ ඉබේටමයි. ඒත් ධාරක තමරු දිහා බලද්දි එයා දැක්කේ එයා දිහා බලන් ඉන්න තමරුව.
" මොකෝ එලියට වඩා මගේ මූන ලස්සනයිද"
" ඔව්නේ "
" අයියේ"
" ම්ම්ම් "
" මට ලොබයි අනේ "
" ඒ මොකෝ "
" ඔයා හරි ලස්සනයි චිත්‍රයක් වගේ අප්පා අනිත් අයත් ඒ ලස්සන දකිනවා නේ"
" වැඩක් නෑ ඉතින් මම මාව සින්නක්කරම එක රිලා පැටියෙකුට ලියලා දුන්නනේ."
ධාරකගේ මූනේ ඇදුනේ තමරුව වශිවෙන එ් ඉනාවක් තරම් හිනාව. ධාරක තමරුගේ කකුල උඩින් අතක් තියාගෙනම කාර් එක එලවද්දිත් තමරු නම් බලන් හිටියෙම ඒ ලස්සන පරිසරයටම මුහු වෙලා පේන එයාටම අයිති ඒ ලස්සන මූනයි ඇත පේන කන්දයි දිහා.
" තමරු අපි අර ඇතින් පේන පොඩි කඩෙන් උදේට කමුද??? "
" හා මට පොල් රොටි ඕනේ පරිප්පු වඩේ ඕනේ තව plane tea එකකුත් ඕනේ "
YOU ARE READING
සන්තාන- SANTHANA - සිංහල BL - University Love පේරා
RomanceNon fiction BL මහා මේඝයක් සෙනෙහසින් නිවාලු උඹමයි හදවතම දවා හලු කල නිවා සැනසුවද මගේ සෙනෙහස් නිම්නය උඹ දන්නවද මම උඹට හරි අදරෙයි මැණික වචනෙන් නොකිවට උඹ තමයි මම නිවුනු එකම තැන
