" බබා ඔයා කොහෙද???? "
" මම මාලිගාවට ආවා සුදු ඇයි හදිස්සියෙම "
" අැයි මට හදිස්සියක් උනාම විතරද ඔයාට කතා කරන්න පුලුවන් අයියේ. මට ඇත්ත කියන්න මැණික මොකද්ද අවුල ??? ඔයාට මොකද්ද වෙලා තියෙන්නේ. ඔයාව මට කියවන්න පුලුවන් මම වැඩත් එක්ක හිර වෙලා ඉන්නේ බබා එත් ඔයත් මෙහෙම වෙද්දි මට පිස්සු වගේ මට ඇත්ත කියන්න."
" එහෙම මොකුත් නෑ සුදු "
" මමත් එන්නද මාලිගාවට ???? "
" ඔයාට වැඩ නේ එපා එන්න "
" දැන් කොතනද ඉන්නේ "
" වැල් බෝධිය ගාව "
මම එන්නම් ගොඩක් වෙලා යන්නේ නෑ ඔහොම ඉන්න."
" හ්ම්ම්ම්... "
" බුදුසරනයි බබා "
" බුදුසරනයි "
නිම්නගේ call එකෙන් පස්සේ මම තාමත් කල්පනා කරේ එයාට කොහොමද මම මේ දේ කියන්නේ වගේම අහන්නේ කියලා ඇරත් මම යන වගක් තවමත් එයාට කියලා නෑ.
මම එයාව දෙතුන් වතාවක්ම ආයම අර විදියටම පැතුම් එක්ක යද්දි එද්දි දැක්කත් මම ඒ ගැන අහන්න නොගියේ මට නිම්නගෙන් කිසිම දෙයක් බලෙන් අහලා දැනගන්න ඔනේ නොවුන නිසා.
මම එදා අපි දෙන්නා ඉස්සරලම මාලිගාවට ආව දවස මතක් උනා. මට නිම්න අදත් එනවා දකින්න ආසා හිතුනා. මම පල්ලෙහාට ඇවිත් එයා එනකම් බලන් හිටියා.
ඇත ඉඳන් නිම්න එනවා එයා මාව අහම්බෙන් දැක්කා. අනේ Scrub එක පිටින් ඇවිත් තියෙන්නේ ඒ ලස්සන.
අර ලස්සන හිනාව කට පුරා හිතපුරා ඇස් වලින් හිනා වෙන ඒ හිනාව දකිද්දි මට මේ ලෝකෙන් පිට ජීවත්වෙන්න පුලුවන්ද මම මගෙන්ම ඇහැවා ඒත් නෑ ඒ මගේ පන නම් මම එයාට කැමති ජීවිතේ දෙන්නම ඕනේ. ඒ හිනාව දිහා බලාගෙන මම හිතුවෙම ඒක.
" අයියේ ගොඩක් වෙලා බලන් හිටියද බබා "
" නෑ ටිකක් වෙලා සුදු මහන්සිද??? "
" ම්ම්ම් ටිකක් විතර ඒත් කමක් නෑ මට ඔයාව බලන්න ඕනේ ඊට වඩා "
" ම්ම්ම්ම් "
" යමු මල් පූජා කරන්න "
" සුදු නෙලුම් මල් "
" හ්ම් ඔව් යමු. එත් අයියේ ඇයි හදිස්සියෙම මාලිගාවට ආවේ "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
සන්තාන- SANTHANA - සිංහල BL - University Love පේරා
RomantizmNon fiction BL මහා මේඝයක් සෙනෙහසින් නිවාලු උඹමයි හදවතම දවා හලු කල නිවා සැනසුවද මගේ සෙනෙහස් නිම්නය උඹ දන්නවද මම උඹට හරි අදරෙයි මැණික වචනෙන් නොකිවට උඹ තමයි මම නිවුනු එකම තැන
