Familia Ybañez

QUATRO

Lupaypay na nakayakap si Marcus habang hinahabol ang paghinga. Ito na ang panglimang orgasmong natamo niya sa walang tigil na pagbarena sa namumula kung butas. Punong puno ng tamod ang pwerta ko sa dami ng idinipositong tamod ni Marcus, talagang ibinigay niya saakin ang gustong gusto kong istilo at kinantot sagad niya ako.

Dahil narin sa pagkabagot ay dali dali akong tumayo at iniwang lupaypay si Marcus. Hindi naako nagsuot ng damit, ano pa at nakita na nila ang lahat saakin. Habang naglalakad papunta sa sala ay bahagya kung narinig ang mumunting tinig na nanggagaling sa kwarto ni Oscar.

"Ano pang hinihintay ninyo Oscar? Pinayagan ko na nga yang kamanyakan niyo tapos malalaman kong hindi niyo pa nadisdispatsa yang baklang yan?!" mahina ngunit sapat na upang marinig ko ang pinaguusapan nila. Malakas ang kutob kong ako ang pinaguusapan ng mga hayop.

"Pero boss kasi..." nahihirapang sagot ni Oscar.

"Kasi ano? nasasarapan kayo sa pagkantot sa baklang yan? Tangina naman Oscar!! Itigil mo yang kamanyakan mo at unahin mo ang trabaho mo! Bukas na bukas rin ay umaasa akong papatayin niyo na yan! Bilisan niyo na at baka mahuli pa kayo ng mga pulis!" Galit na galit na sambit ng kausap ni Oscar na nagpakaba ng sobra saakin.

Halo halong emosyon ang nararamdaman ko. Takot, para sa nanganganib kung buhay. Lungkot, sapagkat malaki ang posibilidad na ito na ang huling araw ko sa mundo. At Galit, sa taong nagutos upang papatayin ako.

Magulong magulo ang utak ko sa oras na ito. Wala akong ideya kung sino ang demonyong nagpasok saakin sa impyernong ito. Wala akong naalalang nakasagutan o nakaaway ko kaya palaisipan parin saakin kung sino ang walang hiyang nang utos upang ipadakip ako at patayin.

Dali dali akong bumalik sa kwarto at nagkunwaring hindi ko narinig ang usapan sa pagitan nina Carlos at ang boss niya. Umarte akong parang walang alam at pahikab hikab pang lumabas ng kwarto, sakto namang nadatnan ko si Carlos sa sala na mukhang malalim ang iniisip. Kaya naman kahit kinakabahan ay dali dali akong lumapit. Ito na ang huling laban ko. Kung hindi ako lalaban ay mamamatay akong talunan. Mamatay akong maraming katanungan. Ayokong mangyari iyon saakin. Ayokong basta mamatay nalang ng hindi nalalaman kung sino ang nagdala sakin sa impyernong ito.

"Ihanda mo yang katawan mo mamaya, isang dosenang burat ang magpapakasawa sa lagusan mo" marahas nitong sambit habang walang humpay na nilalamas ang dalawang pisngi ng pwet ko.
__

Alas sais na ng gabi, handang handa na buong katawan ko. Suot suot ko ang isang palda na binili ni Marcus kanina. Ito ang request ng mga hayop bago nila ako dispatsahin. Ang kantutin ako habang suot suot ang paldang pangpokpok. Ito daw kasi ang matagal na nilang hangad. Ang makakantot ng estudyanteng nakasuot ng paldang pang eskwela.

Ngunit kung handa na silang patayin ako ay handang handa narin ako. Sa mga oras na ibinigay nila ay ginamit ko iyon upang makagawa ng mabisang plano. Pinagisipan ko ang bawat hakbang na gagawin ko. Sinuri ko ang bawat detalye upang mas maging matibay ang plano ko. At sinisiguro kong ako ang mananalo sa labang ito.

Sa oras na ito ay naghihintay na sila sa labas. Balak kasi nilang kantutin ako hanggang mag alas dose at pagkatapos noon ay didispatsahin na nila ako. Ngunit kung ano man ang mga mangyayaari ngayon ay buong puso kung tatanggapin. Ngunit sisiguraduhin kung hindi ito magiging madali para sa kanila.

Ready na ang pitsel na nilagyan ko ng tatlong gamot, isang pampalalibog at pampatulog at dalawang droga na nakuha ko sa adik na si Marcus. Sa oras na ito ay nag iinuman na ang mga hayop sa sala at enjoy na enjoy, walang kaalam alam na nauutakan ko na sila.

Ang tatlong gamot na iyon ay ang magiging daan ko upang makontrol sila. Ang kombinasyong iyon ay ang magpaparalisa sa kanilang katawan at magiging sunod sunoran sa kung sino man ang unang makikita nila ay susundin nila kung ano ang nais nito. Nalaman ko ito nung unang araw ko dito. Ito kasi ang ginagawa nila sa tuwing hindi ako pumapayag na magpagamit sa kanila. Kung hindi nila ako binubugbug ay dinodroga nila ako. Mas mabisa ang droga sapagkat napapasunod nila ako kahit labag sa kalooban ko. Ngunit sino ang mag aakalang ang taktikang ginamit nila saakin noon ay gagamitin ko sa kanila ngayon.