"လင်းရောင်" တယောက် အခန်းထဲတွင်တောင်လျှောက်လိုက် မြောက်လျှောက်လိုက်နှင့် ဗျာများနေသည်။
ပါးစပ်လည်း တိုးတိုး..တိုးတိုးနှင့်ပြောနေလေသည်။
"ငါသွားရင် ကောင်းမလား။မသွားရင်ကောင်းမလား။ သွားရင် သူကငါ့ကို ဟားနေမှဖြင့် ဟာရှက်စရာကြီးကွာ တောက်စ်"
"မသွားလို့ဘယ်ဖြစ်မလည်း ငါကလူနာပဲလေ သူကဆရာဝန်လေ အနာရှိလို့သွားတာဘာဖြစ်လည်း "
"Inn ဟုတ်တယ် အဲ့တာမှန်တယ် သွားရမယ်
အနာရှိလို့ ဆေးခန်းသွားတာ အဆန်းမှမဟုတ်ပဲ သွားမယ်ကွာ"ဆိုပြီး တယောက်တည်းစကားတွေပြော တယောက်တည်းဆုံးဖြတ်ချက်တွေ ချနေလေသည်။
ဆေးခန်းရှေ့တွင် ရပ်ကာ အထဲမှလူနာကိုကြည့်ပေးနေသော ဆရာမလေးကို ငေးနေလေသည်။
အပြာရင့်ရောင် ချိတ်ဝမ်းဆက်လေးကို ဝတ်ဆင်ထားပြီး ဆံပင်ကို နောက်သို့ အားလုံးစုကာ စည်းထားလေသည်။ထိုစည်းထားသော အပေါ်တွင် နှင်းဆီ အနီတစ်ပွင့်ကိုလည်း ပန်ဆင်ထားသည့် မမသူဇာ တကယ်ကို ယဥ်ယဥ်လေးနဲ့လှနေတာပါ။
သူငေးကြည့်နေခိုက် "သူဇာ" ကလှမ်းမြင်လိုက်သောအခါ
" aww ဟိုကလေးပါလား လာခဲ့လေအထဲကိုနေပူတယ် ခနပဲစောင့်နော် ဒီတယောက်ပြီးရင် ရပြီ" လို့ပြောလိုက်သည်။
"ဟွန်း လူကိုများဟိုကလေးတဲ့ "ဆိုပြီး မကျေမနပ်ဖြစ်နေလေသည်။
ဆေးခန်းထဲရောက်သွားတော့"သူဇာ" ၏လုပ်ပုံ ကိုင်ပုံတွေကို မသိမသာ ခိုးခိုးကြည့်နေမိသည်။
"ငါ ဘာတွေဖြစ်နေတာလည်း မျက်လုံးတွေက ဘာလို့ ဂနာမငြိမ် ဖြစ်နေရတာလည်း
နည်းနည်းပါးပါးတော့ ဟန်လေးဆောင်ပါအုန်း"လင်းရောင်"ရယ်"ဆိုပြီး ကိုယ့်စိတ်ကို သတိပေးနေမိလေသည်။
ခနကြာတော့ လူနာပြန်သွားတော့သည်။
"ဟိုကလေး ဘယ်လိုလည်း လက်ကအခြေအနေကောင်းလား။ ဘာလို့ခုမှလာရတာလည်း၊။အရင်ရက်တွေက ဘာလို့မလာတာလည်း"
YOU ARE READING
မမနွေ၏အမွှေစိန်လေး
Lãng mạn-နွေလရောင်(အသက်က၂၈ အရပ်က၅ပေ၁၀) (နှလုံးသား၏စေလိုရာကိုသာ လုပ်ဆောင်သူ, "အမွှေစိန်" လေးရဲ့ပိုင်ရှင်) -ပိုးပန်းချီ (အသက်က၂၃ အရပ်က၅ပေ၂) (ရွာရဲ့အလှပဂေး ကွမ်းတောင်ကိုင်ဆိုပြီး တည်ငြိမ်တယ်မထင်လိုက်ပါနဲ့ အမွှေစိန်လေးပါ, ခရေပန်းလေးတွေကို ကြိ...
