....................အမေ့....အဖေ့....အမေ့...မသွားပါနဲ့...မသွားပါနဲ့နော်.. လရောင် ကိုတယောက်တည်း မထားခဲ့ပါနဲ့နော် လရောင်
ကြောက်တယ် ကြောက်လို့ပါနော် မထားခဲ့ကြပါနဲ့ လရောင် ကိုလည်းခေါ်သွားပါနော်
အမေ့..အဖေ့...ဟား..အဖေ့...ကား!!!!!
ဒိန်း.....(ကားတိုက်သံ)
အမေ့!!!!!!!
အိမ်မက်မှ လန့်နိုးလာပြီး ချက်ချင်းထထိုင်လိုက်သည်။နှလုံးခုန်သံတွေက ပုံမှန်မဟုတ်ပဲ မြန်ဆန်နေခဲ့တယ်။ အသက်ကိုဖြေးဖြေးနဲ့ ပုံမှန်လေး ပြန်ရှူနေခဲ့တယ်။ အနည်းငယ်လောက်ငြိမ် သွားတော့မှ အိပ်ယာဘေးမှာတင်ထားတဲ့ ရေခယားအိုးထဲမှ ရေကိုထည့်ပြီး သောက်လိုက်တယ်။
"ဟူး....ငါဒီအိမ်မက်ဆိုးကြီးကို ဘယ်ချိန်မှ မမက်ပဲ နေနိုင်မှာလည်း အခုလည်း အားလုံးပြီးဆုံး သွားပြီလေ ဘာလို့လည်း ကျစ်!!!ခေါင်းတွေလည်း ကိုက်လိုက်တာကွာ...ဘယ်နှနာရီရှိသွားပြီလည်း မသိဘူး" ဆိုပြီး အနားမှ phကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။
"၆ နာရီခွဲပဲရှိသေးတာပဲ အင်း...ပြင်စရာရှိတာတွေ ပြင်ထားရမယ် ပြီးတော့ ပန်းထိမ် ဆရာဆီလည်း ဝင်ရအုန်းမာ၊ လက်ဆောင်တွေလည်း ဝယ်ရအုန်းမာဆိုတော့ ခုချိန်က အနေတော်ပါပဲလေ" ဆိုပြီး ရေမိုးချိုးဖို့ ထမယ်အလုပ် ph ဝင်လာသည်။
ကြည့်လိုက်တော့ "လင်းရောင်" ဆီက
"အေး မနေ့က ဘယ်လိုလည်း အဆင်ပြေလား "
"ပြေတယ် အမ အားလုံးစီစဥ် ထားတဲ့အတိုင်းပဲ"
"အေအေ မင်းအဲ့တာ လှမ်းပြောတာမလား ဒါပဲ နော်" ဆိုပြီး ph ချတော့မဲ့အလုပ်
"နေ...နေပါအုန်း အမရာ နင်ကလည်းမြန်လိုက်တာ ငါအဲ့တာပြောချင်တာမဟုတ်ပါဘူး ငါပြောချင်တာက ဟီး...ဟီး...."ဆိုပြီး ရယ်နေလေသည်။
"ဘာလည်း ပြောမာဖြင့်ပြော ငါအချိန်မရှိဘူး"
"နင် ဒီနေ့ "ပိုးပိုး" တို့ဆီသွားမာမလား"
"အင်းလေ အဲ့တာဘာဖြစ်လည်း"
"ငါလည်း လိုက်မလို့ပေါ့လို့ "
YOU ARE READING
မမနွေ၏အမွှေစိန်လေး
Lãng mạn-နွေလရောင်(အသက်က၂၈ အရပ်က၅ပေ၁၀) (နှလုံးသား၏စေလိုရာကိုသာ လုပ်ဆောင်သူ, "အမွှေစိန်" လေးရဲ့ပိုင်ရှင်) -ပိုးပန်းချီ (အသက်က၂၃ အရပ်က၅ပေ၂) (ရွာရဲ့အလှပဂေး ကွမ်းတောင်ကိုင်ဆိုပြီး တည်ငြိမ်တယ်မထင်လိုက်ပါနဲ့ အမွှေစိန်လေးပါ, ခရေပန်းလေးတွေကို ကြိ...
