505 ~ Kenan Yıldız

bolum 19 ~ dort yuz yirmi bir gun

Bölüm Şarkısı: Tek Başına – Ayten Alpman

⭐

5 Kasım 2025

"Yalvarsam, ağlasam, kapansam dizine,
Döner miyiz yine eski günlere?"

Şarkının sözleri beynimde yankılanırken parmaklarımın arasındaki sigaraya baktım. Ben sigara içmezdim ki? Önceden içmek istesem kızardı, sanırım. Sporcusun sen, derdi. Bunların hepsi aklımdaki ihtimaller, hiç olmadığımız için onun tepkisini kestiremiyorum. Ama şu an kızmazdı, içme nedenim o çünkü. Bırakıp gitti ya beni, kızamaz şimdi.

Ama keşke kızsa, keşke geri gelse.

Ayları bırak, yıl geçmişti. Yıl geçmişti ve ben ondan bir haber bile alamıyordum. Her şeyini değiştirmişti. Adresini, telefon numarasını, her şeyini... Ailesiyle iletişimini kesmişti. Arkadaşlarına ne kadar yalvarırsam yalvarayım onlar bile bir haber alamadığını söylüyordu.

Nerede olduğunu o kadar çok merak ediyordum ki, bir bulsam nerede olduğunu... Kapanırdım ayaklarına, her gün ağladığım gibi yine ağlardım. "Ben seni terk ettim ama sen terk etme." Diyemezdim. Ne diyebilirdim zaten? "Yalvarırım bir şans ver, her şeyi düzeltmeye çalışırım." Diye yalvarır mıydım? Yalvaramazdım. Ağlamaktan, özür dilemekten başka bir şey yapamazdım onu gördüğümde.

Onu son görüşümde bir kelime bile edememiştim zaten, şimdi mi ağzımı açıp konuşacaktım? Yüzüm var mıydı konuşmaya? Yoktu. Onca şeyden sonra karşısına çıkmaya bile yüzüm yoktu ki gidip onunla konuşacaktım? Zaten onu bulamazdım bile artık. O gitmişti.

O gitmişti, elimde ondan bana kalmış tek şey olan kağıtlar vardı. Açtım, sanki hiç defalarca okumamışım gibi tekrar okudum. Sanki hiç okuduktan sonra acı çekmemişim gibi tekrar acı çektim. Sanki hiç ağlamamışım gibi tekrar ağladım.

'Bir gün oturur düşünürsün.

Nerede oturduğun veya bulunduğun hiç önemli değildir aslında. Çünkü asıl önemli olan ne düşündüğündür. Ve düşünürken içerisinde bulunduğun çaresiz durumdan nasıl kurtulacağındır asıl önemli olan.

Öyle bir duruma girmişsindir ki nasıl kurtulacağını sen bile bilemezsin ya, o durumdayım işte. Senin yüzünden.

Bağımlı değildim ben sigaraya, bazen acı çekersem içerdim. Hafifte alerjim vardır aslında. Çok büyük bir şey değil, içince başım döner sadece. Başımın dönmesi bana bir anlığına unuttururdu yaşadıklarımı, acılarımı. Zaten sigarasızda başa çıkardım acılarımla.

Ama sen hayatıma girdikten sonra öyle bir acı çekmeye başladım ki... Her gecem mahvoldu, sigara paketi ve çakmağı göz ucumda duruyordu. Elim giderdi yavaşça, 'Tek bir dal.' derdim ama biraz fazla içerdim. İçme nedenim sendin ya; bana çektirdiğin acılardı.

Hiçbir şey yapmadın ama çok şey yaptın. Ya da yaptın, çok şey yaşattın bana.

Ve sen, benim sana olan sevgime hiçbir zaman inanmadın.

İstemsizce yanımdan geçtin; heyecandan kalbim çok hızlı attı ama bir yandan da acı çektim. İstemsizce bana baktın; umutlandım, kalbim çok hızlı attı ama bir yandan da acı çektim. Bazen bunların hepsini isteyerek de yaptın, sırf benimle oynamak için. Ve çok daha nicesini yaptın. Dediğim gibi bunlar hiçbir şeydi ama acı çektim işte. Mesela, sokaktan geçen birine bunlar çok normal gelirdi ama aşık olan bana normal değildi.