MOON GODDESS: The Novel Reader's Fate (BL)

Chapter 38

    "Sigurado ka ba dito, Your Grace?"

    "Oo naman, I can take care of myself so don't be troubled. You are needed here, in case Bellatrix comes back. Tsaka nakikiusap sana ako, pwede mo bang protektahan ang mga tao dito?"

    "I will do as your command, Your Grace."

    "Maraming salamat, Orina."

    "You remembered me, Your Grace!"

    Bumangon muli ang Rosewood Town mula sa ginawa ni Apollo at Bellatrix. Sa katunayan, mayroong mga lunar wielders na magagara ang suot ang pumunta sa baryo para mag-imbestiga. Binigyan nila ng tulong ang mga tao para ilibing ang mga bangkay at nag-bigay galang rin sila sa Moon Goddess.

    Habang mabilis naman lumipas ang isang linggo para saamin. We fulfilled our purpose there, to help out.

    Balak ni Orina, ang puting lobo, na sumama sa akin sa Great Mona para protektahan ako. But after finding out everything, about how the incident was connected to me, ayokong maulit pa ito sa baryo. So I made her stay, kahit na marami pa akong katanungan tungkol sa pagkatao ko, pinagpaliban ko ito dahil pakiramdam ko'y hindi pa ito ang tamang oras.

    I remembered her, Orina, but just her name. I could have just asked her, right? Pero 'di ko ginawa kasi mas gusto kong ako mismo ang makaalala. Alam kong malapit ko ng makuha ang sagot na kailangan ko.

    Pasakay na ako ng bus nang biglang marinig ko ang sigaw ni Arman. Lumingon ako at nakita ko siyang patakbo sa gawi ko.

    "Salamat sa lahat!" He hugged me tightly.

    Napatingin naman ako sa paligid nang maramdaman ang tinginan at bulongan ng mga kaklase't schoolmates ko.

    I tapped his back gently, "You're welcome."

    "Night, may ginawa na naman ba akong mali sa kanila?"

    Arman pulled out from the hug. Sinundan ko ang tingin niya sa sa gilid ng bus kung saan makikitang nakatayo si Christian, Travis, Franz, Samuel, at Vincenzo. Sa lahat ng taong nandito, silang lima lang ang may nakakatakot at diretsong tingin kay Arman. Halos hindi na kumukurap ang mga mata nila.

    "W-Wala. H'wag mo ng pansinin. May nasinghot sigurong masama kanina," Tinakpan ko ang mata ni Arman at ibinaling saakin ang mukha niya.

    Ba't ba ganito makatingin mga taong 'to sa bata? Dito lang silang lima nagkakasundo e—ang titigan si Arman na parang may masama itong ginawa. Pati si Vincenzo nahawa na rin.

    Kinuha si Arman ng mga Kuya niya. Bago ako tuloyang makapasok sa bus, biglang sumigaw si Arman.

    "Thank you for saving Rosewood Town!" At sabay yuko nito, pati na ang mga Kuya niya.
    
    I was the cause of it. Hindi ko alam kung deserve ko ba talaga ang recognition na iyon. Binabagabag parin ako hanggang sa umupo ako sa pwesto namin ni Nathalia.