တစ်ပွင့်တည်းသောပန်းပွင့်ငယ်(S-1)

P.9(Uni)

"ညီမတော်ကိုခေါ်ရတဲ့အကြောင်းအရင်းရှိသလားအကိုတော်"

ရတနာ့ကိုနန်းဆောင်အပြင်ဘက်ခရေပင်ကြီးနားအခေါ်တော်လွှတ်လိုက်တာကြောင့်သူရောက်လာခြင်းပင်။ဘာများအရေးကြီးကိစ်စရှိသလဲမသိ။ပြိုင်ပွဲကပြန်လာပြီးနောက်နေ့ရောက်တာနဲ့ခေါ်တာကို။

"ညီမတော်မေးတဲ့အဖြေကိုသိပြီထင်တယ်"

အကိုတော့်စကားကြောင့်ရတနာရင်ထဲလှိုင်နေအောင်ပွင့်နေတဲ့ပန်းခင်းကြီးပမာ။ပျော်ရွှင်ခြင်းကိုလည်းထပ်တူခံစားလိုက်ရသည်။ဖြေလာမဲ့အဖြေကိုသိသော်လည်း ကြားချင်သည်။နွေးထွေးမှုကသည်လိုပါလားဆိုပြီးပြောပြချင်သည်။

"သိလိုက်ရတာက....."

"....."

"သံယောဇဉ်ပါပဲ!"

ပြုံးနေတဲ့ရတနာမျက်နှာညိုးသွားသလိုတိုက်ခတ်နေတဲ့လေတွေဟာလည်းငြိမ်သက်သွားသည်။

"အကိုတော် ညာတယ်"

"ဘာလို့လဲ"

ရတနာ့ကိုစိုက်ကြည့်ပြီးမေးလာပေမယ့်ရင်းမျက်ဝန်းတွေညိုမှိုင်းနေခဲ့သည်။သေချာဆုံးဖြတ်ပြီးမှပြောတဲ့ပုံဖြစ်သော်လည်းအဖြေသည်မှန်ကန်ကြောင်းသက်သေမပြနိုင်။ထိုသို့သောအရာကိုလိမ်ညာသည်ဟုသာခေါင်းစဉ်တပ်နိုင်ပါ၏။

"အချစ်နဲ့သံယောဇဉ်ကိုမခွဲတတ်အောင်အကိုတော်က ငယ်ရွယ်နေတဲ့သူမဟုတ်ပါဘူး အကိုတော်လိမ်တာမပီသဘူး"

"ဘာလို့လိမ်ရမှာလဲ သူရှိနေရင်စိတ်သက်သာတယ် သူမရှိပြန်ရင်လွမ်းဆွေးနေတယ် သူ့ကိုဂရုစိုက်သလိုအခြားသူကိုလည်းဂရုစိုက်တယ် တူညီတဲ့အဖြေထွက်လာတာရှင်းပါတယ် သံယောဇဉ်လို့ခေါ်တဲ့ အရာကိုအတည်ပြုတာ"

"အကိုတော်က သံယောဇဉ်ဖြစ်မှာပါဆိုတာကြီးကိုအတည်ပြုနေလို့ပါ အချစ်ဖြစ်နိုင်တာပဲဆိုတာကိုအတည်ပြုကြည့်ပါ ဒီအဖြေမှားနေတယ်လို့ညီမတော်ယူဆကြည့်ပါ့မယ်"

သေချာစဉ်းစားသည်။ထပ်ခါတလဲလဲစဉ်းစားသည်။ခေါင်းတစ်ခုလုံးဗလာဖြစ်သွားအောင်ထိစဉ်းစားပေမယ့်အဖြေသည်တိကျစွာထွက်မလာပေ။ဒါကြောင့်သာ သံယောဇဉ်ဆိုတာကိုအမည်လွှဲချခဲ့တာ။