P.6(Zaw)

1 0 0
                                    


"မင္းသားဘာလုပ္ေနတာလဲ"

"ဟင္ ပိုးေဇာ္! ဝင္လာေလ"

ပိုးေဇာ္ဝင္လာလိုက္သည္။မင္းသားေဘးကခံုတြင္ဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့တစ္ခ်က္ၾကည့္လာသည္။မင္းသားနဲ႔တန္းတူထိုင္ေနသည္မဟုတ္ပါလား။ဖယ္ေပးမည့္ပံုမေပၚေသာေၾကာင့္မွင္တံကိုသာအာရံုစိုက္လိုက္သည္။

"မင္းသားဘာလုပ္ေနတာလဲ"

"ကို္ယ္ေတာ္ကကဗ်ာေတြစပ္တယ္ေလ"

"ေအာ္ က်ေတာ္လည္းကဗ်ာေတြသေဘာက်တယ္"

"ဟုတ္လား"

ထိုေကာင္ေလးပိုးေဇာ္ကထူးဆန္းသည္။ရင္းကေမာ္ၾကည့္ခြင့္မေပးထားသည္ကိုပင္ေမာ္ၾကည့္သည္။အေၾကာင္းကိုလည္းမေမးမိေပ။ပိုးေဇာ္ကငယ္ေသးသည္မဟုတ္ပါလား။

"ဒါနဲ႔ ပိုးေဇာ္ မင္းအသက္က...."

"၁၈ပါမင္းသား!"

"ေအာ္ ငါက၁၃၊၁၄ထင္ေနတာ"

"ဟား ဟား က်ေတာ္ကအဲ့သေလာက္ႏုလားဗ်"

"ႏုတယ္ထင္ရပါတယ္ ကေလးလိုပါပဲ"

"ဟီး ဟုတ္လား ဒါဆိုက်ေတာ္ကခ်စ္စရာေကာင္းတယ္ေပါ့"

"အင္း"

"ဟီးဟီး"

အခန္းဝမွဝင္လာဖို႔ႀကံ႐ြယ္ေသာေႏြေရာင္လက္တို႔တုန္႔ေနွးသြားသည္။ထိုေကာင္ေလးနဲ႔အရွင္နဲ႔သံေယာဇဥ္တြယ္ၿငိေန၍မရပါ။ထိုေကာင္ေလးကလူေကာင္းဟုတ္မေနဘူးဟုသူခံစားေနရသည္။အရွင့္ကိုကာကြယ္ေပးဖို႔ရာလိုအပ္ပါသည္။သို႔ေပမယ့္အရွင္သာသူ႔ဘက္ယိမ္းလ်ွင္ေတာ့.....။

"ေႏြေရာင္ခေရ!"

အခန္းထဲမွထြက္လာေသာအရွင္နွင့္ပိုးေဇာ္ကိုေႏြေရာင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့သူ႔ကိုယ္သူတတိယလူပမာခံစားလိုက္ရသည္။အရွင္သာသူ႔အေပၚသံေယာဇဥ္ပိုတြယ္ခဲ့ရင္က်ေတာ္မ်ိဳးကိုေတာ့လႊတ္ခ်ပါ။ေလနွင္ရာသာလြင့္ပါ့မယ္။အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာကိုသူ႔အေပၚကိုပံုအပ္လ်ွင္က်ေတာ္မ်ိဳးကိုပစ္ပယ္ပါ။

"မင္းသား! သူ႔လိုကြၽန္ကမင္းသားကိုေမာ့ၾကည့္တယ္ေပါ့"

"သူက...."

ပိုးေဇာ္ဘက္လွည့္ေျပာၿပီးေႏြေရာင့္ဘက္ျပန္လွည့္ကာက်န္သည့္စကားကိုဆက္ေျပာသည္။

တစ်ပွင့်တည်းသောပန်းပွင့်ငယ်(S-1)Where stories live. Discover now