🎀ဘုန်းကံရှင်ရဲ့ရှေးကုသိုလ်🎀
နှုတ်ခမ်းကို အစွမ်းကုန်ဆူကာ ခြေကိုချိတ်ထားမိပါ၏။
အရှေ့မှာရှိနေသည့် အန်တီငြိမ်းကိုရော၊မမချယ်တို့ပါ သနားအောင် မျက်နှာငယ်လေးလည်း လုပ်ထားလိုက်ပါ၏။
ကိုကိုဘုန်းမင်းသစ် ကတော့ မရ,ရအောင် ကိုကိုငယ့်ကိုပြောနေပြီဆိုတာသိရသည်။
"တွေ့လား....မမချယ်နဲ့အန်တီငြိမ်း၊ကိုကိုငယ်က သမီးကိုမချစ်တော့ဘူး၊အပြင်လေးသွားတာတောင် မခေါ်ဘူး၊အကျင့်ပုတ်တယ်"
"ဟုတ်ပနော်၊မမချယ်ရဲ့ညီမလေးကိုများ၊မမချယ်နဲ့spaသွားမှလိုက်ခဲ့"
"လိုက်မှာပေါ့၊ဒါပေမယ့် အခု....ကိုကိုငယ်သွားမယ့်အပြင်လည်း သမီးကလိုက်ချင်တာ"
"မခေါ်ဘူးနော်၊ပြောထားပြီးသား"
"ကိုကိုငယ်....သမီးကိုမချစ်ဘူးလား"
"မ....ချစ်....ဘူး"
"တွေ့လား....ငိုမှာနော်"
"..."
ကိုကိုငယ်က ရှေးကို ဘာမှပြန်မပြောဘဲ ထမင်းစားခန်းထဲဝင်သွားတော့သည်။
"အစ်ကိုကြီးကလည်း ရှေးလေးကို ခေါ်သွားလိုက်ပါဗျာ၊ရှေးလေး....သနား....အွတ်!"
ဘုန်းကံရှင်က ဘုန်းမင်းသစ် ဘာမှထပ်မပြောခင် စကားများနေတဲ့ပါးစပ်ထဲကို စားပွဲပေါ်က ပန်းသီးတစ်လုံး ထိုးထည့်ပေးလိုက်သည်။သကောင့်သားက ထိုအခါမှ ပါးစပ်ပိတ်သွားသည်။
"တီ~တီ~"
ကားဟွန်းကြောင့်
ရှေးရဲ့မျက်လုံးတွေအရောင်လက်လာသည်။
အန်ကယ်လ်ဘုန်းပြန်ရောက်လာပြီပဲ။
ရှေးက မြန်မြန်လေးပြေးသွားကာ အန်ကယ်လ်ဘုန်းဆီတိုင်ချက်ဖွင့်တော့သည်။
"သမီးကိုလေ မောင်းထုတ်တယ်သိလား၊မလာနဲ့တဲ့၊ပြီးတော့ အပြင်သွားတာကိုလည်းမခေါ်ဘူး"
"ဟုတ်လား၊အဲ့ကောင်ဘယ်မှာလဲ၊ဘုန်းကံရှင်"
"ဗျ....ဗျာ၊သား ထမင်းစားမလို့...."
"ဒီအရွယ်ရောက်နေပြီ၊ကလေးကိုအလျှော့မပေးတတ်သေးဘူး၊ကလေးဆိုးကြီးလုပ်နေတုန်း၊ခေါ်သွားလိုက် သမီးလေးကို"
YOU ARE READING
ဘုန်းကံရှင်ရဲ့ရှေးကုသိုလ်၊ဘုန္းကံရွင္ရဲ႕ေရွးကုသိုလ္
Romance"ချစ်လား" "မချစ်ဘူး" တစ်ခါလေးလိမ်မိသည်နှင့် လူလိမ်မလေးလို့ အမြင်ခံလိုက်ရသည့် ရှေးကုသိုလ်။ အရမ်းရှက်တတ်တဲ့ ကိုတည်ငြိမ် ဘုန်းကံရှင်။ အမြဲတမ်း "မချစ်ဘူး"လို့ငြင်းနေပေမယ့်လည်း လက်မလျှော့ဘဲ ဆက်မေးနေတဲ့ အချစ်ရူးမလေးနဲ့ စိတ်ကစားတယ်ထင်ပြီး သူ့ကိုထားခဲ့မှာကြ...
