Üvey ailesini on altı yaşında kaybeden Efken iki yıl yetimhanede kalmış ardındansa asker olmak için büyük adımlar atmıştır. Yakın üç arkadaşı ve vatanından başka bir şeyi olmayan Efken bir görev dönüşü kendisine gelen SMSle gerçek sandığı rahmetli a...
Yeni kitabıma hoşgeldiniz Kitabımın bölüm günü belli değildir, ne zaman yazarsam bölümleri bekletmeden o gün atacağım. Bol bol yorum yapın ki yazma isteğim daha çok gelsinn Oy vermeyi unutmayalım Umarım beğenirsiniz Başlangıç tarihiniz? 26 Ekim 2024🎈 Medyadaki şarkı isteğe bağlı açılabilir İyi okumalar dilerim (Teoman-Kupa Kızı Ve Sinek Valesi)
<>
BİR EYLÜL AKŞAMI YAZARDAN;
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Karanlıktı her yer, sonbahardan sararmış ve kurumuş yapraklar ağaç dallarında hakaret ediyor veya süzülüyorlardı. Sonbaharın ilk ayıydı, okullar yeni açılmış genç adam otuzuna dayadığı merdivenden bir kat daha çıkmıştı. Tam on üç yıl olmuştu, her şeyini...ailesini kaybedeli.
Oturduğu bankta gerindi, hava serindi. Hiç olmadığı kadar sakin olan askeri lojman bahçesini taradı gözleri, kurumuş dudaklarını yaladı ufaktan.
O etrafı yüzüyorken görüş açısına kardeşim diyebilecek kadar yakın olduğu dostu girmişti. Hayat ailesini almıştı belki ondan ama ailesini aldığı gün yeni bir aile vermişti, dört kişilikti bu aile. Umay, Ulaş ve şu an ona doğru yürüyen dostu Aksel. Ailesi onlardı.
Yanına oturan arkadaşına bakmadı. Bahçeyi süzmeye devam etti, konuşmadan duramayan arkadaşı en sonunda konuştuğundan bu sefer ona dönmüştü.
"Efkarlanma be Efken, on üç yıl oldu"dedi Aksel ona. Genç adam ona sert bir bakış attı. Aksel'in ailesi o doğduğunda ölmüştü, bilmezdi böyle aile işlerini zaten çokta umursamazdı. Arkadaşınında böyle geçmiş için üzülmesini istemezdi.
"Senin için demesi kolay Çekmen"dedi genç adam dostuna soyadı ile seslenerek. Aksel ona cevap vermemiş sadece gülmüştü. Destek vermek için omzuna iki kere vurdu, ardındansa cebindeki sigara kutusundan bir sigara ve çakmak çıkardı.
"İster misin?"dedi öylesine, genç adam sigara içmezdi. Bu yüzden boş olsun laf olsundu sorma nedeni.
Cevap vermek yerine karşıya bakarken kafasını iki yana salladı genç adam, bahçeyi süzmeye devam etmişti. Kapıda dikilen birkaç nöbetçi asker ve banklarda onlar gibi oturan asker timleri dışında kimse yoktu çevrede. Çoğunluk askeri binasının boş yerine yapılan ufak çay ocağındaydı.
Aksel'in üflediği sigara dumanını pasif içici olarak içine çekti, nefesini sertçe burnundan vermiş ve kokudan rahatsız olmuştu. "Bok iç Aksel"diye mırıldandı, Aksel ne dediğini pek anlamamıştı.
"Ha?"dedi tekrar etmesi için fakat Efken oralı olmadı. "Siktir et"dedi daha seslice ona dönmezken. Aksel kafasını sallarken Efken'in uzun süredir izlediği bahçeyi yeniden izlemeye başlamıştı.
"Tayin yerin belli oldu mu?"diye sordu Efken, onunki Mardin'e çıkmıştı. Efken ona dönerken Aksel'de ona döndü ve kafasını salladı. "Mardin"dedi sessizce, sesinin neden kısık çıktığını ikisi de anlamamıştı.
"Yine ayrılmayacağız"dedi Efken telefonunu cebinden çıkartırken, Aksel tekrardan kafa sallamıştı. Dört kişilik arkadaş gruplarında en çok ikisinin kafa yapısı uyardı birbirlerine.
Cebinden çıkardığı telefonunun şifresini girdi, telefon açılırken Umay'la olan mesajlarıda açılmıştı. Sadece ikisininde onların olduğu yere tayinlerinin çıktığını yazdı Efken. Mesajı anında görüldü olurken Umay onu aramış ve Efken aramayı yanıtlamıştı.
"Şaka yapmıyorsunuz değil mi?"dedi Umay telefondan arama başlar başlamaz. "Hayır"demişti sadece Efken.
"Ciddili yine bir aradayız o zaman"diyen Umay'ın sevinçli sesi duyuldu, telefon hoparlörde değildi ama sesi yüksekti bu nedenle Aksel'de konuşmaları Efken'in dibinde oturduğu için duyabiliyordu.
"Bir aradayız"dedi Efken cevap olarak. Umay'dan ses gelmedi bir süre, "O zaman ben size kalacak yer ayarlatayım, lojmanda kalmazsınız pek. Bizim evin altındaki daire boştu"dedi Umay.
"Tamam"derken her ne kadar o göremesede kafasını sallamıştı Efken. Bir süre daha konuştular, arada sırada konuşmaya Ulaş'ta şebekçe davranarak dahil olmuş sıklıkla Umay tarafından kovulmuştu. Arama sonlandığında oturduğu bankta arkasına yaslandı Efken. Aksel'e dönüktü, "İki gün sonra Mardin'deyiz?"dedi sorarcasına Aksel kendisine dönerek oturan Efken'e.
Efken kafasını sallamış ardındansa mırıldanmıştı. "Mardin'deyiz". Mardin'e ikiside birkaç kez gitmişti, kalma süreleri toplanırsa en fazla bir aydı. Nedenleri ise uzak kaldıkları dostları Umay ve Ulaş'ı görev yerlerinde ziyaret etmekti.
Zaten aydınlık olmayan hava dahada karardı, etraf tamamen karanlığa büründü ve karanlığın arkasında kayboldu yıldızlar, ay bile yıldızları görünüre çıkaramadı.
Bir bildirim sesi böldü sessizliği, mesaj Efken'eydi. Kaşları hafifçe çatılırken tekrardan aldı telefonu cebinden. Kimden olduğunu bilmediği bir SMS mesajı gelmişti ona, önce dolandırıcı sandı. Ardındansa kendisiyle hasım olan bir terör örgütü üyesi, mesajı okuyunca düşünceleri doğrulanmamıştı.
Mesaj bir hastanedendi ve asla tahmin edemeyeceği türden şeyler yazıyordu mesajda...
<>
Evettt Bölüm sonu bebişlerimm Daha önce askeri kurgu yazmışlığım oldu ama ilk kez erkek başrolle yazacağım umarım beğenmişsinizdir Oy vermeyi unutmayın Görüşmek dileğiyle Hoşçakalın İyi akşamlarrrrrr
