Merhabalar yeni bölüme hoşgeldiniz, üst üste iki bölüm atmaktayım.
Bölümlere yapılan az sayıda yorumlar ve az verilen oylar biraz morelimi bozmuyor değil bu nedenle artık sınır koyacağım.Bol bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayınn
Sınır; Oy:10 Yorum:30||🎈
İyi okumalar dilerim
Umarım beğenirsiniz
Sizleri seviyore<333
Medyadaki şarkı isteğe bağlı açılabilir
(Seksendört-Kendime yalan söyledim)<>
Bölümü okuyup düzenlemeden atıyorum bu nedenle hata varsa lütfen bana bildirin
<>
<>Etrafa göz gezdirdim, onları çözmeye çalışıyordum. Mina tatlı bir kızdı, çözülmemeyi istediği bir şeyi yoktu.
Pamira kendi halinde bir kadındı, işini yapar kimseye bulaşmazdı. İyi bir avukattı.
Bera, Bora ve Batu'da çok şey vardı çözülmeye değer ama onları çoktan çözmüştüm.
Bade Hanım ve Yekta Bey aşiretin başındalardı, dilden dile gezen isimleriyle saklayacakları pek bir şeyleri yoktu.
Pamir asıl çözülmeye değen şeydi, gizlemek onun doğasıydı. O devlete çalışan bir ajandı, o çok şey saklıyordu ve bilmiyordu ki ben sakladığı her şeyi biliyordum.
Oturduğum koltuğa yaslandığımda hepsinin gözleri bendeydi.
"Oğlum biz sana kendimizi tanıttık, sende bize kendini tanıtır mısın?"dedi Bade Alaton.
Birkaç belge hazırlatmış ve hiçbirinin gerçeğe ulaşamayacağı şekilde özgeçmişimi değiştirmiştim.
Belgelerde iyi bir dil öğretmeni olarak görünüyordum, üvey ailesinden kalan mirasla bir süre idare etmiş ve sonrasında birkaç dil bilmenin kolaylığıyla internet üzerinden iş hayatına atılmış genç bir adam olarak.Asker olduğumu şu anlık sadece Bera bilecekti, o da askeriyede beni askeri kıyafetlerle gördükten sonra.
"Efken Oflaz Akçal, 29 yaşındayım. Mardin'e yeni taşındım, internet üzerinden çevirmenlik ve dil öğretmenliği yapıyorum"
Fazla resmî olmuştu!...
Hepsi koro halinde kafa salladı, yemek yemek için yemek odasına geçtiğimizde oturduğum yer üçüz abilerin yanı ve Pamira'nın karşısıydı.
Pamir "Buraya neden taşındın, Mardin'e seni ne getirdi?"diye sordu.
"Birkaç yakın arkadaşım burada kalıyor, bir tanesinin daha tayini çıkınca onunla birlikte buraya taşınmaya karar verdim. Zaten işim internet üzerinden olduğundan bana bir zorluk da çıkartmadı"dedim cevap olarak.
Kafasını salladığında yemekten bir kaşık daha alıp ağzıma götürmüştüm.
Mina "Yani uzun süreli geldin buraya, Oflaz abi?"dediğinde kafamı salladım.
"Bir süre burdayım". Şehit haberim gelirse ne zaman gittiğimi anlarsınız buradan.
Kafasını hızlı hızlı salladığında gülümsedim. Yemek odasındaki masanın yarısınından fazlası boştu, fazla misafir geldiğinden büyük seçildiğine emindim.
"Arabanı camdan gördüm, baya iyi. Çevirmenlik yaparak nasıl aldın?"diye sordu Pamir biraz alayla karışık ciddi bir ifadeyle.
"Bende senin arabanı gördüm, baya güzeldi. Sadece MIT'te çalışarak nasıl aldın?"diye sordum cevap olarak.
Dişlerini sıktığında sırıtmıştım. Bade Hanım gerginliği dağıtmak adına konuştu.
Bade Hanım "Ne güzel, biz olmadan kendine iyi bir hayat sağlaman beni çok sevindirdi"dediğinde gülümsedim. Gülümseyen yüzüm anında eski donuk haline dönmüştü.
Pamira "Ee kuzi insanın yirmi dokuz yıllık hayatında ailesine anlatacak bir şeyi olur. Yıllar sonra bulmuşlar seni çıtın çıkmıyor tch tch tch hiç yakıştıramadım sana"dedi bana.
Diyeceği şeyleri saniyeler önce Pamir fısıldamıştı ona kendisine çok örnek abisi olarak. Onun hakkında dediğim kimseye bulaşmaz, kendi halinde bir kadındır lafını geri alıyordum.
"Hayatım sakin olduğu için size anlatmaya değer bir konu bulamadım. Sizi ilgilendiren bir şey olsaydı anlatırdım"dedim
Her Allah'ın günü silahlarla gezdiğin hayatına kim sakin dedi Efken?
Diye fısıldadı iç sesim.
Pamira cevabımı takmadı, arkasına yaslanıp yemeğini yemeye devam ettiğinde Mina beni inceliyor Pamir dik dik bana bakıyordu.
Üçüz abilerden Bera ve Bora işler hakkında Yekta Beyle konuşurken Batu, Bade Hanımla duyamadığım başka bir konu hakkında konuşuyordu.
Pamir'in bakışları belimde dolandı, önce gömleğimi inceliyor olmasını umdum fakat durum öyle değildi. Oturduğum için silahım azda olsa görünüre çıkmış ve eğitimli birinin onu fark edeceği kadar görünüre gelmişti.
"Kim gönderdi seni?"dedi dişlerinin arasında. Herkesin bakışları bana dönerken sandalyede diken üstündeydim.
"Biri tarafından gönderilmedim, beni yengen davet etti"dedim ona. Kaşları çatıldı, ayağa kalktığımda bana belinden çıkarttığı silahını çekmişti.
Onu umursamadım, Mina'ya baktığımda gözlerinin içindeki korkuyu görmüştüm.
"İndir onu Pamir"dedim dişlerimin arasında. Bende belimden kendi silahımı çıkarıp ona doğrulttuğumda Bera başta olmak üzere herkes tetikteydi.
Mina'ya bir bakış atıp silahımı belime geri yerleştirdim, Pamir silahını hâlâ bana tutuyordu.
Derin bir nefes verdim seslice dışıma.
Masanın karşı tarafına uzanarak bana doğrulttuğu silahını ânice elini bükerek kaptım.
"Tutmayı bilmiyorsan eline silah almayacaksın. Askerim ben, sizin ailenize zarar vermeye değil tanışmaya geldim anlayacağın"dedim ona yaklaşarak. Dediklerimi sadece o duymuştu çünkü silahını alırken fısıldayarak söylemiştim bu dediklerimi.
Bade hanıma döndüm silahı sertçe yemek masasına bırakarak.
"Kendimi korumak için almıştım, uzun süredir böyle yanımda taşıyorum. Bu kadar tatsızlık çıkaracağını bilemedim kusura bakmayın."dedim geriye bir adım attığım sıra
Bade Hanım "Ne kusuru oğlum". Kafamı salladım anlayışla. Bera kısık gözleriyle belime yerleştirdiğim silahıma bakıyordu, üstündeki Türk bayrağını görmemesi için iyice belime soktum.
"Ben artık gideyim, başka bir zaman başka şekilde kaynaşırız. Saat zaten geç oldu, yemek için sağ olun"dedim kapıya yönelirken.
Her şey o kadar hızlı olmuştu ki ayak üstü kapı eşiğine ilerledim. Bade Hanım beni yolcu ederken Pamir'e asker olduğumu yaymaması için tehditkar bakışlar atmıştım.
Arabama bindiğimde konum girdiğim rastgele bir meyhaneye sürdüm, Aksel'i de yanıma çağırmıştım...
<>
Evettt
Bölüm sonu bebişlerimm
Daha önce askeri kurgu yazmışlığım oldu ama ilk kez erkek başrolle yazacağım umarım beğenmişsinizdir
Fazla bölümsüz bıraktım sizi özür dilerim bu yüzden bol bol bölüm atıyorum
Oy vermeyi unutmayın
Görüşmek dileğiyle
Hoşçakalın
İyi akşamlarrrrrr<>
Sınır; Oy:10 Yorum:30||🎈
YOU ARE READING
EFKEN
General FictionÜvey ailesini on altı yaşında kaybeden Efken iki yıl yetimhanede kalmış ardındansa asker olmak için büyük adımlar atmıştır. Yakın üç arkadaşı ve vatanından başka bir şeyi olmayan Efken bir görev dönüşü kendisine gelen SMSle gerçek sandığı rahmetli a...