Üvey ailesini on altı yaşında kaybeden Efken iki yıl yetimhanede kalmış ardındansa asker olmak için büyük adımlar atmıştır. Yakın üç arkadaşı ve vatanından başka bir şeyi olmayan Efken bir görev dönüşü kendisine gelen SMSle gerçek sandığı rahmetli a...
Yeni bölüme hoşgeldiniz Kitabımın bölüm günü belli değildir, ne zaman yazarsam bölümleri bekletmeden o gün atacağım. Bol bol yorum yapın ki yazma isteğim daha çok gelsinn Oy vermeyi unutmayalım Umarım beğenirsiniz Sizleri seviyore<333 Medyadaki şarkı isteğe bağlı açılabilir İyi okumalar dilerim (Yüz yüzeyken konuşuruz-Kaş II)
<>
BİR EYLÜL SABAHI EFKEN'DEN;
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Aksel iyice moralimi sikmeye başladın defol!"dedim telefona. Aksel'in beni sinir etmek için attığı sahte kahkahalarla yüzümü buruşturmuş ve telefonu yüzüne kapatmıştım.
Saatler geçmişti DNA testi için kan vermemin üzerinden, şimdi testin sonucunun açıklanacağı zamanı bekliyordum.
Motorumun yanına dikilmiş ve ona dayanmıştım, elimde telefon ve karşımda hastane bahçesi olmasına rağmen fazla pozitif olan bahçe. Tahmin edildiği gibi saatlerdir sıkılmadan onu süzüyordum.
Derin bir nefes verdim dışıma, bahçede dolanan gözüm tek bir kişide durmuştu. Bu bana çarpan kızdı.
Kaşlarım çatıldı önce, hastane binasından içeri giren onu izledim. Hastaneden saatler önce çıkmıştı, neden geri gelmişti ki?
Dağıttım düşüncelerimi ve onu görmemek için basımı çevirdim. saate baktığımda doktorun söylediği saate dakikalar kalmıştı.
Telefonumu cebime sıkıştırırken dayandığım motorumdan uzaklaştım. hastane bahçesinden hastane binasına girdiğimde asansörlere yol almıştım. İki asansör gelmemişti, o asansörlerin önünde bekliyordu.
Elinde iki kahve vardı. aramızda bir koca adım bırakacak şekilde yanına yaklaştım ve duvara yaslandım, başımı asansörün bulunduğu katı gösteren ekrana çevirmiştim.
Bana arada sırada kesik bakışlar atıyordu.
POLEN AKARSU'DAN;
Derin bir nefes aldım gözlerim ondayken. Donuk aynı zamanda sert bakan mavi gözleri ona baktığımı hissettiği zamanlarda bana dönüyordu.
Çok uzun boyluydu bana kalırsa, kaslı ve her kadının ona en az bir kere bakmasına sebep olacak kadar yakışıklıydı. Kafamı başka bir yöne çevirdim, tekrardan onu süzmek için ona dönmem ve göz göze gelmemiz art arda olmuştu.
İçinde boğuluyormuş gibi hissettiğim deniz gözleri ile iç çektim, sırıttığını görünce hissettiğim utançla gözlerimi kaçırmıştım.
Asansörün gelmesine şükür edip asansöre bindim, oda arkamda yerini almıştı.
EFKEN OFLAZ'DAN;
Gözlerimi ondan çekmedim, utandığından yüzüme bakmamak için her yere bakıyor, aynadan yine de arasıra beni izliyordu. Güzeldi.
Açık kahverengi , küllü kumral saçları... ufak burnu, kehribar renkli gözleri. Güzel yüzünün her zerresi beni büyülemişti.
Aklıma dolan anılarla onu daha önceden tanıdığımı fark ettim.
DOKUZ AY ÖNCE MARDİN YAZARIN AĞZINDAN;
Genç adam çatık kaşlarıyla arabadan indi, arabasını park ettiği yerden çıkaramıyordu çünkü arabasının önüne sorumsuzca bir araba park edilmişti.
Sıkıntıyla ofladı, Mardin'e ilk gelişiydi. Mardin'de görev yapan arkadaşlarını ziyarete gelmişti. Beklemeye başladı, bir yandan sol kolundaki saatine bakmaktaydı.
Yarım saat kadar sabırla bekledikten sonra arabaya doğru koşan bir kadın fark etmişti. Genç kadın terlemişti, koyu kumral saçları yüzüne yapışmış kehribar gözleri ondaydı. Aceleci ve mahcup görünüyordu.
"Çok özür dilerim beyefendi, acil işlerim vardı. kısa süreceklerini düşündüğüm için böyle yaptım fakat düşündüğümden uzun sürdü. Hemen çekiyorum arabayı"dedi onun, konuşmasına izin vermeden konuşmuştu.
Genç kadın arabasını çekti ve Efken arkadaşlarının yanına sürdü. Böyle tanışmışlardı...
<>
Evettt Bölüm sonu bebişlerimm Daha önce askeri kurgu yazmışlığım oldu ama ilk kez erkek başrolle yazacağım umarım beğenmişsinizdir Fazla kısa bir bölüm oldu farkındayım fakat sınav haftam kusuruma bakmayın Oy vermeyi unutmayın En kısa zamanda bölüm atacağım sadece sınavlarımın geçmesini bekleyin plsss Görüşmek dileğiyle Hoşçakalın İyi akşamlarrrrrr
