TADINDA HİKAYELER 2

ARKADAŞIMİN BABASI

A

rkadaşımın Babası

Adım Gül. 18 yaşında, sarışın, mavi gözlü, arkadaşlarım tarafından çok sevilen bir kızım. Ayşen adında bir arkadaşım var, arada onlara gece kalmaya giderim. Maddi durumları çok iyi, evleri üç katlı lüks bir villa…

Ayşen’e biraz da o evde kalmak, lüksün içinde bir parça zaman geçirmek istediğim için gidiyordum. Annemler de arkadaşımın ailesiyle tanıştıkları için onlara gittiğimde bir şey demiyorlar.

Ayşen evin tek kızı. Babası Tuncay abi, kırk yaşlarında, yakışıklı biri. Annesi de bir o kadar güzel.. Son zamanlarda onlarda kaldığım gecelerde babasının gözünün devamlı üstümde olduğunu fark ettim. Ne zaman başımı kaldırsam onun hayran bakışlarla beni süzdüğünü görüyordum. Aslında bu durumdan pek de rahatsız olmadım, aksine hoşuma da gitti.

Geçen yaz Ayşen ve annesi Ankara'ya dedesinin yanına gitmişti, ben de diğer arkadaşlarla takılıyordum. Bir gün eve dönmek için otobüs durağında beklerken önüme bir Jip yanaştı. Bu Ayşen'in babasının arabasıydı. Camı açıp,

"Gül, ne yapıyorsun yavrum?“ dedi.

"İyiyim Tuncay abi, eve gidiyorum. Sen nasılsın?” dedim.

"Ben de iyiyim ama, gel seni eve bırakayım canım... Bu kalabalığın içinde bekleme istersen…“ dedi. Düşünmeden arabaya atladım. Duraktaki kalabalık beklerken lüks jipe binip gitmek gururumu okşamıştı doğrusu… Eve doğru giderken,

"Ee, neler yapıyorsun?” dedi.

"Hiç işte, biraz dolaştım, eve gidiyorum! Teşekkür ederim Tuncay abi, ben de bu kıyafetle sıkış tepiş otobüse nasıl binerim diye kara kara düşünüyordum"

Kırmızı ışıkta durmuştuk o anda… Başını çevirip kıyafetime baktı. Ekose mini etek, askılı penye bluz, saç, makyaj o biçim… Eteğimin altında uzanan bacaklarımı, tişörtün altındaki ayva gibi kabarmış göğüslerimi çapkın bakışlarla süzdü.

“Eh, düşünmekte haklısın kızım… Bu güzellikle, bu giysilerle o kalabalığın içine girilmez ki… Her yerini mıncıklarlar senin…”