YANKISIZ - BERDEL

BÖLÜM.4🔥

Bir akşam Hasan, tarladan eve döndüğünde evin her zamankinden daha sessiz olduğunu fark etti. Zeynep'in nereye gittiğini düşünürken, evin içinde ağır bir sessizlik vardı. Mutfağın boş olduğunu görünce, yatak odasına doğru yürüdü. Ancak odaya yaklaştıkça, hafifçe aralık kalan banyo kapısından suyun akış sesini duydu. Zeynep'in banyoda olduğunu anladı ama gözlerini kapıdan alamadı. Bir an için durakladı, fakat gözleri, aralık kapının ötesinde hafifçe buharla kaplanmış aynaya takıldı.

Hasan, istemese de, aralık kapının arasından Zeynep'in silüetini gördü. Buharın yavaş yavaş yayıldığı banyoda, onun ince bedeni suların altında hafifçe parlıyordu. Zeynep, sırtı kapıya dönük şekilde saçlarını yıkıyordu ve Hasan'ın gözleri onun omuzlarından aşağı dökülen su damlalarına takıldı. Saçlarından süzülen damlalar, onun sırtında parlayan ince çizgiler oluşturuyordu. Bu manzara, Hasan'ın içinde bir kıpırtı yarattı; onun zarif ve narin bedeninde beliren bu detaylar, kalbinin hızla atmasına neden oldu. Gözlerini kapıdan çevirmesi gerektiğini biliyordu, ama bedeninin onu ele geçiren bu çekim karşısında hareketsiz kaldığını hissetti.

Zeynep, suyun altına hafifçe eğildi ve saçlarını geriye doğru savurduğunda, Hasan onun yüzünün bir an için belirginleştiğini fark etti. Buharın arkasından, teninin pürüzsüzlüğü, omuzlarına dökülen su damlaları ve yüzündeki sakin ifade, Hasan'ın gözünde adeta bir tablo gibiydi. Onun bu doğal, çekingen güzelliği karşısında içinden bastıramadığı bir istek uyandı. Zeynep'in bu mahrem anını görmek, Hasan'ın zihninde uzun zamandır farkında olmadığı duyguları tetiklemişti. Kendini ona daha yakın hissetmek, ona dokunmak arzusunu yavaşça içinde büyüdüğünü hissetti.

Fakat Hasan, bu duyguların onu daha da çekmesine izin vermemek için kendini zorlayarak gözlerini kapattı, yüzündeki ifadenin ciddiyetini korumaya çalıştı. İçindeki bu kontrolsüz arzu, onu savunmasız hissettirmişti. Zeynep'in yanında, onun masum ama büyüleyici görüntüsünü zihninden atmaya çalışarak derin bir nefes aldı, fakat içindeki çekim hala dinmemişti.

Tam o sırada, Zeynep kapının aralık olduğunu fark ederek ani bir hareketle dönüp Hasan'ı gördü. Yüzündeki şaşkınlık ve hafif mahcubiyetle göz göze geldiklerinde, Hasan gözlerini kaçırsa da yüzündeki ifadenin açığa vurduğu çekimi gizleyemedi. Bu an, her ikisinin de kalplerinde ağır bir sessizlik yarattı. Zeynep, bu ani bakışların altında yüzünün kızardığını hissetti. Kapıyı kapatması gerektiğini bilse de, Hasan'ın bakışlarındaki yoğunluğu görmek, onun da içinde derin bir etki bırakmıştı.

Hasan, kendini daha fazla tutamayarak yüzünü hafifçe kapıya doğru çevirdi. Ama zihninde Zeynep'in bu görüntüsü, omuzlarından süzülen o su damlaları ve pürüzsüz teni yankılanmaya devam ediyordu. Bu, onun için sadece fiziksel bir çekim değil, aynı zamanda Zeynep'in hayatındaki yerini anlamaya başladığı, ona duyduğu bağlılıkla karışık bir arzu olarak kendini hissettiriyordu.

***

Banyodan çıkan Zeynep, saçlarından süzülen su damlalarını hafifçe kurularken odanın kapısına doğru yürüdü. Üzerine yalnızca ince bir peştemal sarmıştı, hala nemli olan saçları omuzlarından aşağı dökülüyordu. Hasan'ın odada olduğunu biliyordu, ama bu kadar yoğun bir sessizlik içinde onun bakışlarını üzerinde hissetmek, kalbinin daha hızlı çarpmasına neden oluyordu. Elini hafifçe kapının koluna koyup odaya girdiğinde, Hasan'ın gözlerinin kendisine kilitlendiğini fark etti.

Hasan, yatağın kenarında oturuyordu ve odaya giren Zeynep'e bakmaktan kendini alamıyordu. Gözlerinde, onu incelerken hissettiği yoğun bir çekim ve aynı zamanda bir çekingenlik vardı. Zeynep'in nemli saçları omuzlarına yapışmış, yüzü hafifçe kızarmıştı. Hasan, onun bu mahrem haline bakarken içindeki yoğun duyguları bastırmakta zorlanıyordu. Gözlerini kaçırması gerektiğini biliyordu, ama onun bu doğal ve zarif hali karşısında adeta büyülenmişti.